Πριν COVID είχα τη Μαρια στις γραμμές του τρένου στη διασταύρωση με ιερά οδο . Σε πριβέ χωρο , πολυ όμορφη γυναίκα , ψηλή ξανθιά , στήθος φοβερό , τρελό μωρό . Είχα φτάσει να πηγαίνω και τρεις φορές τη με εβδομάδα , όπου ενα βράδυ , ήμουνα τελευταίο ραντεβού στις 21:00 μου είπε να πάμε για φαΐ . Απο εκεί ξεκίνησε μια ιστορία τρελή με πολλές εκπλήξεις και τρελα γαμησια . Εννοείτε ότι της είχα και μου είχε πει το σε αγαπώ , άπειρες φορές , αλλα τα βιώματα αυτών των γυναικών δεν σβήνουν με κανέναν αγαπούλα . Γιατί οταν άρχισα να τη καψουρευομαι , άρχισα να τρελενομαι με τη δουλειά που κάνει , λες και δε το ήξερα . Γι αυτή βέβαια ήταν αφύσικη η συμπεριφορά μου και είχε δίκιο αφού ήξερα που πήγαινα γιατι τρελενωμουνα ; Έτσι ήρθε η στιγμή που τα αγαπω έγιναν ανάμνηση και εμένα ηρέμησε το κεφάλι μου.