Στη ζωή ο καθένας κάνει τις επιλογές του. Αν αποφασίσεις να κάνεις οικογένεια, τότε αναλαμβάνεις και τις ευθύνες που έχεις. Να πληρώνεις για τα παιδιά σου σε ότι μπορείς και να κάνεις ότι καλύτερο μπορείς. Αυτό σημαίνει ότι πρώτα είναι η οικογένεια σου και μετά εσύ. Αλλιώς επιλέγεις να είσαι μόνος και να κάνεις τη ζωαρα σου χωρίς να βαράς κάρτα σε κανέναν.
Παρ όλα αυτά πρέπει να φροντίσεις να καλύπτεις τις ανάγκες σου ακόμα και μόνος. Αλλιώς θα πας στον δικό σου πατέρα, αδελφό κλπ να ζητιανεύεις, κάτι που όπως βλέπω το κατακρίνεις κιόλας τα παιδιά να παίρνουν τα λεφτά του μπαμπά που ίσως θέλει να πάει στις πουτανες ε? Και καλά να είναι από ανάγκη για κάτι σοβαρό και όχι για να γαμήσει κάποιος.
Αν είναι λοιπόν κάποιος αεργο κατακάθι που ποτέ του δεν κόπιασε να καταφέρει κάτι, εμπίπτει στην κατηγορία των ξεκολων που ψάχνουν χορηγούς και που τόσο βρίζουμε. Μόνο που για τον άντρα είναι η απόλυτη ξεφτίλα να ζει σαν παράσιτο, σαν τσιμπουρι σε κάποια πλούσια για να της κλέβει τα λεφτά. Στα δικά μου μάτια είναι ότι πιο αηδιαστικό. Αν μάλιστα κάνει και οικογένεια και κοιτάει πως θα κλέψει για να πάει να γαμησει.... δεν βρίσκω λόγια να περιγράψουν την απέχθεια. Το να κλέψει από τα παιδιά... αφού ξεράσω και σκεφτώ καλά, καταλαβαίνω ότι δεν έχουν εφευρεθεί τέτοιες λέξεις να υποδηλώνουν την απέχθεια. Το απόλυτο ρεμάλι, κατακάθι, παράσιτο.
Αν η γυναίκα,είναι πιο πλούσια,αλλά και αυτός προσφέρει ότι μπορεί και παράλληλα κάνει και τη φάση του με τα δικά του κακαλα, μια χαρά.
Αυτό που περιεγραψες πιο πάνω είναι το λιγότερο σκουπίδι. Ας έμενε μόνος του να κάνει ότι γουστάρει. Η κάθε επιλογή στη ζωή έχει και τις ανάλογες συνέπειες και υποχρεώσεις.
