Ωραία μου φάνηκε η Alena στις φωτογραφίες και είπα να περάσω μια βόλτα να την δω και από κοντά. Με το που μου στείλανε από το γραφείο της το όνομα του ξενοδοχείου ξενέρωσα και δεν ήθελα καν να πάω (γενικά αν κάτι δεν μου κάθεται καλά από την αρχή δεν το συνεχίζω), αλλά από την άλλη μου άρεσαν οι φωτογραφίες της και ήθελα να βρεθώ μαζί της.
Φτάνω στο πέντε αστέρων ξενοδοχείο που είναι σε σχετικά υποβαθμισμένη πλατεία του κέντρου, ανεβαίνω σε κάποιον από τους τελευταίους ορόφους και φτάνω έξω από το δωμάτιο όπου ακούω την Alena να μιλάει στο τηλέφωνο Ρώσικα αρκετά δυνατά και εκνευρισμένα.
Ώχ λέω έχει νευράκια και για μια στιγμή σκέφτομαι να γυρίσω πίσω και να τα ακυρώσω όλα, αλλά από την άλλη αφού έφτασα στην πηγή να μην πιω νερό ; Χτυπώ την πόρτα, κλείνει το τηλέφωνο, ανοίγει η πόρτα και βλέπω μια γυναίκα με ένα έντονο σημάδι (ή ελιά) στο μάγουλο της κάτι μεγάλα tattoo στο δεξί χέρι και την πλάτη της τα οποία με χάλασαν (όχι πως δεν μου αρέσουν τα tattoo, αλλά να είναι μικρά και διακριτικά).
Αντικειμενικά όμως έχει πολύ όμορφο προσωπάκι (αν εξαιρέσουμε το σημάδι) και ωραίο σώμα όπως μπόρεσα να διακρίνω αλλά γενικά ψυχρή συμπεριφορά (ίσως και λόγω νεύρων από το τηλέφωνο που την διέκοψα) αλλά και πάλι η όλη κατάσταση με τα τόσα tattoo κτλ ήταν πολύ παρακμιακή για εμένα.
Μου θύμισε τις πουτάνες που συχνάζουν στην γωνία 3ης Σεπτεμβρίου και Βεραντζέρου στην Ομόνοια. Τις λέω πως ακυρώνεται το ραντεβού και έφυγα. Τελικά δεν έπρεπε να παρασυρθώ και να τηρήσω τον κανόνα πως αν κάτι δεν μου κάθεται καλά από την αρχή να μην το συνεχίζω.
Με δυο λόγια: Δεν την πήρα και ούτε θα την ξαναπάρω. Παρακμιακή κατάσταση που δεν είναι του στυλ μου.
, το 2ο με κάποια, λίγο περισσότερη προσπάθεια, εάν βοηθήσει βέβαια κι ο συμπαίκτης και είναι και "φορτωμένη" ( 
) η ομάδα πριν τον αγώνα, τώρα για χατ-τρικ, εκεί πια παίζεται...θέλει χρόνο, χημεία, ίσως και λίγο "αυτενέργεια" στο τέλος 
για να φτάσεις μέχρι το τέλος 
. Στην ηλικία μου τουλάχιστον (47+) 
!
με __τάνες 
γράφουμε, όχι κανένα δοκίμιο ή τη διατριβή μας στο πανεπιστήμιο. Οπότε, όπως του έρθει του καθενός εκφράζεται, άλλος από μας περιαυτολογεί λιγότερο κι άλλος περισσότερο 
, που θα βρείς την ευκαιρία ξανά άλλωστε; Κι άλλος σε κάνει και βαριέσαι 
(γενικότητες ή μια από τα ίδια 
(λέγε με Varnalis και Fantom 12). Γιαυτό άλλωστε υπάρχει και η ερωτησούλα στο τέλος: Σας βοήθησε η κριτική; Γιαυτό μη το φοβάσαι, ρίχτο κι ό,τι βγεί. 
