παντα φταιει το κρατος για την μη επιβολη των νομων!Μια χώρα όμως δεν είναι στρατόπεδο. Υποτίθεται πρέπει ο καθένας να συμβάλλει στο να υπάρχει μια ομαλή συμβίωση. Αλλά ακριβώς επειδή δεν υπάρχει, πρεπει να επιβληθεί με το ζόρι. Δε σημαίνει όμως αυτό ότι έτσι είναι το κανονικό. Δηλαδή ο πολίτης πρέπει να κάνει ότι θέλει και είναι άμοιρος ευθυνών και το κράτος φταίει πάντα. Όχι. Το ζητούμενο είναι να φτάσουμε σε σημείο στο "κράτος"- δηλαδή στο καθεστώς συλλογικής συμβίωσης, την πολιτεία, όπως θέλετε πείτε το να συμμετέχουν ισότιμα όλοι και με ίσο έλεγχο κλπ. Και αυτό που προτείνω εγώ, δλδ μια σκληρή χούντα, είναι μια ανώμαλη κατάσταση. Και χρειάζεται ακριβώς επειδή οι πολίτες δεν είναι όπως θα έπρεπε να είναι δηλαδή υπεύθυνοι. Άμα όμως φτάσουμε να αποποιούμαστε τους πολίτες ξεχωριστά των ευθυνών τους, τότε πηγαίνουμε σε μονοπάτια " πεφωτισμένης δεσποτείας" και πατερναλισμού και οδηγούμαστε αλλού.
στην Ελλαδα ακομη και αν ενας πολιτης (συμβαινει καθημερινα) καταγγειλει μια δημοσια η ιδιωτικη πρακτικη ως παρανομη
1. θα στιγματιστει ο καταγγελων ως και καλα ρουφιανος
2. ο καταγγελομενος θα τη σκαπουλαρει
3. ωσπου να εκδικαστει (αν δεν θαφτει) η καταγγελια θα εχεουν αποδημησει ολοι εις κυριον...
4. ακομη και αν προλαβει και εκδικαστει η καταγγελια του πολιτη, ο δημ.υπαλληλος το πολυ να φαει μια τριμηνη αργια...
5. ενδεχεται ο καταγγελων αν ανηκει στην ιδια δημοσια υπηρεσια με αυτη που καταγγελει, να παρει μια αξιοκρατικη μεταθεση στην ανω ραχουλα..
ποιος φταιει λοιπον? ακομη και αν οι πολιτες κανουν το καθηκον τους?>