Το γειτονικό Πετρίτσι της Βουλγαρίας, σε απόσταση μόνο 15 χιλιομέτρων από τον μεθοριακό σταθμό του Προμαχώνα, έχει πολυκαταστήματα, που “θησαυρίζουν” καθημερινά, ενώ και το εργοστάσιο παραγωγής επίπλων, το οποίο εδρεύει στη συγκεκριμένη πόλη, δεν προλαβαίνει να πουλά.
Παράλληλα, δεν είναι μόνο οι απλοί καταναλωτές, που μεταβαίνουν στη Βουλγαρία, αλλά και επαγγελματίες κάθε δραστηριότητας, μαραγκοί, υδραυλικοί και τεχνικοί άλλων ειδικοτήτων, οι οποίοι κάνουν τις παραγγελίες τους σε εξοπλισμό και πρώτες ύλες από τη γείτονα.
Την αυξανόμενη τάση των Ελλήνων να ψωνίζουν από τη Βουλγαρία εκμεταλλεύονται και οι ίδιοι οι Έλληνες, οι οποίοι μετέφεραν στη διπλανή χώρα τις επιχειρήσεις τους.
Έτσι, εργοστάσια κουφωμάτων, που έδρευαν στη Θεσσαλονίκη, σήμερα είναι στο Πετρίτσι και στο Σαντάνσκι της Βουλγαρίας με τις παραγγελίες τους από την Ελλάδα να φτάνουν στο ζενίθ.
Ειδικά για τα προκατασκευασμένα σπίτια, τα σχετικά Βουλγάρικα προϊόντα “βαφτίζονται” στην Ελλάδα ως ελληνικά ή γερμανικά ή ιταλικά και πωλούνται αναλόγως.
Στην όλη υπόθεση της μαζικής αγοράς προϊόντων από τη Βουλγαρία δεν υπάρχει καμία παρανομία, καθώς η χώρα είναι μέλος της ΕΕ, με αποτέλεσμα οι Βουλγάρικες νταλίκες να πηγαινοέρχονται καθημερινά κουβαλώντας ολόκληρα νοικοκυριά.