Νέα

Χρεοκοπεί η Ελλάδα ή η ...ΕΕ

  • Μέλος που άνοιξε το νήμα farkeli
  • Ημερομηνία ανοίγματος
  • Απαντήσεις 98K
  • Εμφανίσεις 2M
  • Tagged users Καμία
  • Βλέπουν το thread αυτή τη στιγμή 21 άτομα (0 μέλη και 21 επισκέπτες)

Άλλαξε κατι;

  • Οχι.Ολα τα ίδια αλλάζουν κι ολα τα ίδια μένουν.

    Ψήφοι: 47 23,7%
  • Οι πλούσιοι παρέμειναν πλούσιοι οι φτωχοί έμειναν φτωχότεροι

    Ψήφοι: 93 47,0%
  • Ανεργία

    Ψήφοι: 14 7,1%
  • Ηρθε η αναπτυξη

    Ψήφοι: 15 7,6%
  • Γίναμε πλουσιότεροι σαν Εθνος

    Ψήφοι: 5 2,5%
  • Ο Τσιπρας ειναι ο καλύτερος ( δεν κολλαει αλλα ηθελα να το πω)

    Ψήφοι: 24 12,1%

  • Μέλη που ψήφισαν συνολικά
    198

The Saint*

Τιμημένος
Εγγρ.
28 Ιουλ 2010
Μηνύματα
58.367
Κριτικές
90
Like
41.385
Πόντοι
25.467
εκεί που έχουμε διαφορετική αντίληψη δεν είναι για το ποιός φταίει είναι για το τι είναι τι..

και για πες μου λοιπόν .. τι είναι κράτος??


L'état, c'est moi.

Lui XIV

:2funny: :2funny: :2funny:

Άν και τώρα τελευταία το ίδιο προσπαθεί να πει και ο Μπένυ.  :headbang: :headbang: :headbang:


 

Επισκέπτης
Αν ειναι πλειοψηφια ή μειοψηφια τα λαμογια?
Και που να ξερω, η Public issue ειμαι?
Τι σημασια εχει αν ειναι λιγοι ή πολλοι?
Και λιγοι να ειναι.
Πού ειναι οι πολλοί που θα τους κατεκριναν?
Συνυπευθυνοι λοιπον.

Για την ανατροπή με κάθε τρόπο πάντως είσαι σίγουρος πως την επιθυμεί μειοψηφία.
Εκεί είσαι η Public issue?

Παπαριές μας λες..
 

alex71

Ανώτερος
Εγγρ.
5 Σεπ 2010
Μηνύματα
154.320
Κριτικές
1
Like
32.296
Πόντοι
8.006
Για την ανατροπή με κάθε τρόπο πάντως είσαι σίγουρος πως την επιθυμεί μειοψηφία.
Εκεί είσαι η Public issue?

Παπαριές μας λες..
Ανατροπη ναι, αλλά με ορους και σχεδιο για την επομενη ημερα.
Τα εχουμε ξαναπει αυτα.
Δεν νομιζω να υπαρχει σοφρων ανθρωπος να χαιρεται με τη σημερινη καταντια.
Αλλά ούτε και να επιδιωκει το ακομη χειροτερο.
Εμεις πρεπει καποτε να πιουμε τον καφε που λεγαμε.
 

ventuzator

Μέλος
Εγγρ.
6 Ιαν 2011
Μηνύματα
3.973
Like
0
Πόντοι
16
Φίλε Βεντουζατόρε...

Η Δημοκρατία έχει και εκτροπές. Δεν φταίει η Δημοκρατία αλλά οι άνθρωποι. Δεν ήταν αρκετά Δημοκρατία η Δημοκρατία μας... Άμα ήταν δεν θα μπορούσε ο κάθε ένας να κάνει ό, τι έκανε και θα υπήρχε έλεγχος. Δεν φταίει όμως η ίδια η Δημοκρατία αλλά αυτός που τα έκανε. Ενός ανδρός αρχή υπάρχει στα ολοκληρωτικά καθεστώτα...

Και όχι φυσικά, δεν τους θεωρώ πατριώτες.

Όσο για το 80% κούρεμα, θα καταντήσεις να αφανίσεις τα ασφαλιστικά σου ταμεία. Τη βόμβα ΔΕΝ μπορείς να τη σκάσεις. Θα σε πάρουν τα σκάγια...

Η βομβα θα σκασει θελεις δεν θελεις για αλλους λογους
π.χ αδιαμφισβήτητη Υπογεννητικότητα ευνοούμενη και απο τις συνθήκες κρίσης

περιμενε 3-4 χρονια και θα δεις  :grin:

αφου λοιπον δεν τους θεωρεις πατριωτες τοτε ΦΩΤΙΑ ΚΑΙ ΤΣΕΚΟΥΡΙ  ;)
 

The Saint*

Τιμημένος
Εγγρ.
28 Ιουλ 2010
Μηνύματα
58.367
Κριτικές
90
Like
41.385
Πόντοι
25.467
:cheesy: :cheesy: με αναγκάζεις να επαναλαμβάνομαι


Ο ορισμός του όρου κράτος που χρησιμοποιείται στις πολιτικές και κοινωνικές επιστήμες,  οφείλεται στον Μαξ Βέμπερ, σύμφωνα με τον οποίο το κράτος είναι ο θεσμός εκείνος που έχει το μονοπώλιο της νόμιμης χρήσης της φυσικής   βίας  μέσα σε μία εδαφική περιοχή.

Τελικά μπορεί να ορίσει κανείς το κράτος κοινωνιολογικά, μόνον από ένα ειδικό μέσον που είναι κατάλληλο, όπως σε κάθε πολιτική οργάνωση, δηλαδή από την χρήση της φυσικής βίας. “Κάθε κράτος στηρίζεται στη βία”, είπε ο Τρότσκυ στο Μπρέστ-Λιτόφσκ, κι αυτό είναι πραγματικά σωστό. Άν δεν υπήρχε κανένας πολιτικός θεσμός που να γνωρίζει την χρήση της βίας, ή έννοια του κράτους δεν θα υπήρχε. Εννοείται ότι η βία δεν είναι το κανονικό ή το μόνο μέσον του κράτους. Κανένας δεν το λέει αυτό.  Αλλά είναι ένα μέσον που αποτελεί την ουσία του κράτους. Σήμερα μπορούμε να πούμε ότι το κράτος είναι η κοινότητα εκείνη των ανθρώπων  που διεκδικεί (αποτελεσματικά) το μονοπώλιο στη νόμιμη χρήση της φυσικής βίας, επάνω στην ευρύτερη κοινωνία που κατοικεί μέσα σε ένα ορισμένο έδαφος.
Μ. Βέμπερ – Η πολιτική ως επάγγελμα.  Αθήναι 1954.

Τόσο η εισαγωγή, όσο και η καθιέρωση του όρου που υποδηλώνει τη νέα πολιτική πραγματικότητα , αναγνωρίζεται στο πρόσωπο του Νικολό Μακιαβέλι. Ο Ηγεμόνας άρχιζει με αυτόν ακριβώς τον όρο : Lo stato (το κράτος).

Όλα τα κράτη, όλες οι εξουσίες που κυριάρχησαν και κυριαρχούν τους ανθρώπους, στάθηκαν κι είναι ακόμα ή δημοκρατίες ή ηγεμονίες  
Ν. Μακιαβέλι – Ο Ηγεμών.

Ο όρος ήταν βέβαια γνωστός. Προέρχεται από το λατινικό status, κατάσταση, το οποίο συναντάμε στην Εκλογή του Ιουστινιανού με την έννοια του “συστήματος“ δικαίου, που χαρακτηρίζει  μία κοινότητα. Με την ίδια έννοια βρίσκουμε τον όρο και σε άλλες μεταγενέστερες μεσαιωνικές πηγές. Με τον Μακιαβέλι όμως παίρνει  νέο περιεχόμενο, αυτό της κυριαρχίας, με το οποίο περνάει με τον καιρό και σε άλλες ευρωπαϊκές γλώσσες (γαλ. Etat, αγγ. State,  γερμ.  Staat) και αρχίζει πλέον να υποδηλώνει μιά μορφή “οργάνωσης” στην οποία έχει αναγνωριστεί η ικανότητα να ασκεί κυριαρχία και να ελέγχει έναν ορισμένο πληθυσμό μέσα σε μία συγκεκριμένη περιοχή.

Ο κύριος διαμορφωτής του δόγματος της κυριαρχίας, ήταν ο Ζάν Μποντέν,ο οποίος είναι και ένας από τους πρώτους  δυτικούς (ή αλλοδαπούς άν θέλετε)  μελετητές  κοινωνικών συστημάτων που κάνει σαφή την διάκριση μεταξύ πολιτείας και κράτους.

Κράτος σημαίνει πρωτίστος κυριαρχία. Και ως κυριαρχία ορίζεται η υπέρτατη και αδέσμευτη από τον νόμο εξουσία επί, της πολιτείας άν πρόκειται για πολίτες, ή του λαού να πρόκειται για υπηκόους.
Ζ. Μποντέν – De res publica.

Την θεωρία της κυριαρχίας την ανέπτυξε ακόμα περισσότερο ο Άγγλος φιλόσοφος Τόμας Χόμπς. Προσπαθώντας  να υπερκεράσει την αντιπαλότητα που δημιουργεί η χρήση βίας από το κράτος προς την πολιτεία  ή τον λαό, να αμβλύνει τις διαφορές και να συμβιβάσει τα πράγματα, καταφεύγει (ακροβατώντας επάνω σε μερικά γραπτά του Πιερ – Ζοζέφ Προυντόν και στο “Κοινωνικό Συμβόλαιο” του Ζαν – Ζακ  Ρουσσώ) σε ένα ευφυολόγημα και συγκεκριμένα στην κατασκευή  του Λεβιαθάν,  με προφανή σκοπό το  να ταυτίσει τις δύο διαφορετικές έννοιες.

Ο μόνος τρόπος για να δημιουργηθεί μια κοινή δύναμη, που να είναι σε θέση να προασπίσει τους ανθρώπους από την εισβολή ξένων και από τις μεταξύ τους αδικοπραγίες και να τους εξασφαλίσει το να ζουν ευτυχισμένοι, είναι να μεταβιβάσουν όλη τους την εξουσία και δύναμη σε έναν άνθρωπο ή σε μία συνέλευση ανθρώπων που θα μετατρέψει όλες τις θελήσεις που εκφράζονται από πολλές γνώμες σε μία και μόνη θέληση. (...) Αυτό είναι κάτι παραπάνω από συναίνεση ή συμγωνία. Είναι μια πραγματική συνένωση όλων τους σε ένα και το ίδιο πρόσωπο, που πραγματοποιήθηκε με σύμβαση του καθενός προς τον καθένα, σύμβαση που έγινε με τέτοιον τρόπο  σαν κάθε άνθρωπος να είπε σε κάθε άνθρωπο : Εξουσιοδοτώ και αναθέτω το δικαίωμα να κυβερνώ τον εαυτό μου σε αυτόν τον άνθρωπο ή σε αυτή την συνέλευση ανθρώπων, με τον όρο ότι και συ θα αναθέσεις το δικαίωμά σου σε αυτόν και θα τον εξουσιοδοτήσεις με τον ίδιο τρόπο για όλες του τις πράξεις.  Όταν αυτό γίνει, το πλήθος που ενώνεται έτσι σε ένα πρόσωπο θα καλείται commonwealth (πολιτεία) στα λατινικά civitas ή state (κράτος) στα λατινικά status (κατάσταση). Τέτοια είναι η γέννεση του μεγάλου Λεβιαθάν, ή μάλλον για να μιλήσουμε με περισσότερο σεβασμό, του θνητού θεού στον οποίο χρωστάμε, κάτω από την σκέπη του αθάνατου θεού, την ειρήνη και την άμυνά μας.
Τ. Χόμπς -  Leviathan, London, Collier-Fontana.

Παρά την θεοκρατική κατασκευή του Λεβιαθάν, θα πρέπει να αναγνωρίσω στο Χόμπς, ότι είναι ο κύριος εκφραστής της σύγχρονης έννοιας του κράτους και ιδιαίτερα της αντίληψης ότι η τελική πηγή της εξουσίας είναι οι πολίτες ή ο λαός, που με κοινή σύμβαση δημιουργεί την πολιτεία και αυτή κατόπιν συμβολαίου  εξουσιοδότησης – ανάθεσης  μεταβιβάζει την εξουσία της στο κράτος. Επίσης εκφράζει και την αντίληψη ότι το κράτος είναι ένα όργανο-μηχανισμός που δημιουργήθηκε για την εξυπηρέτηση των αναγκών του κοινωνικού συνόλου , και σκοπός του είναι το να φροντίζει για την ευημερία και την μακροημέρευση των πολιτών ή υπηκόων του.
 

pz89

Ενεργό Μέλος
Εγγρ.
24 Δεκ 2010
Μηνύματα
33.207
Κριτικές
14
Like
22
Πόντοι
376

Φυλήςυχος Πολίτης

Ενεργό Μέλος
Εγγρ.
18 Μαρ 2008
Μηνύματα
11.773
Like
0
Πόντοι
166

Επισκέπτης
Οτι εχεις τις ιδιες θεσεις με τον Λακη και τον Βεντουζα το εχεις συνειδητοποιησει?
Τα ιδια μου λενε κι αυτοι.

Μήπως θα'πρεπε να σε προβληματίσει εσένα αυτό??

Ανατροπη ναι, αλλά με ορους και σχεδιο για την επομενη ημερα.

Δεν υπάρχουν αυτά.
Όταν το παρών είναι ότι χειρότερο προέχει να το άλλαξεις..

Εμεις πρεπει καποτε να πιουμε τον καφε που λεγαμε.

Κι αυτό θα γίνει..
 

ventuzator

Μέλος
Εγγρ.
6 Ιαν 2011
Μηνύματα
3.973
Like
0
Πόντοι
16
Ο ορισμός του όρου κράτος που χρησιμοποιείται στις πολιτικές και κοινωνικές επιστήμες,  οφείλεται στον Μαξ Βέμπερ, σύμφωνα με τον οποίο το κράτος είναι ο θεσμός εκείνος που έχει το μονοπώλιο της νόμιμης χρήσης της φυσικής   βίας  μέσα σε μία εδαφική περιοχή.

Τελικά μπορεί να ορίσει κανείς το κράτος κοινωνιολογικά, μόνον από ένα ειδικό μέσον που είναι κατάλληλο, όπως σε κάθε πολιτική οργάνωση, δηλαδή από την χρήση της φυσικής βίας. “Κάθε κράτος στηρίζεται στη βία”, είπε ο Τρότσκυ στο Μπρέστ-Λιτόφσκ, κι αυτό είναι πραγματικά σωστό. Άν δεν υπήρχε κανένας πολιτικός θεσμός που να γνωρίζει την χρήση της βίας, ή έννοια του κράτους δεν θα υπήρχε. Εννοείται ότι η βία δεν είναι το κανονικό ή το μόνο μέσον του κράτους. Κανένας δεν το λέει αυτό.  Αλλά είναι ένα μέσον που αποτελεί την ουσία του κράτους. Σήμερα μπορούμε να πούμε ότι το κράτος είναι η κοινότητα εκείνη των ανθρώπων  που διεκδικεί (αποτελεσματικά) το μονοπώλιο στη νόμιμη χρήση της φυσικής βίας, επάνω στην ευρύτερη κοινωνία που κατοικεί μέσα σε ένα ορισμένο έδαφος.
Μ. Βέμπερ – Η πολιτική ως επάγγελμα.  Αθήναι 1954.

Τόσο η εισαγωγή, όσο και η καθιέρωση του όρου που υποδηλώνει τη νέα πολιτική πραγματικότητα , αναγνωρίζεται στο πρόσωπο του Νικολό Μακιαβέλι. Ο Ηγεμόνας άρχιζει με αυτόν ακριβώς τον όρο : Lo stato (το κράτος).

Όλα τα κράτη, όλες οι εξουσίες που κυριάρχησαν και κυριαρχούν τους ανθρώπους, στάθηκαν κι είναι ακόμα ή δημοκρατίες ή ηγεμονίες  
Ν. Μακιαβέλι – Ο Ηγεμών.

Ο όρος ήταν βέβαια γνωστός. Προέρχεται από το λατινικό status, κατάσταση, το οποίο συναντάμε στην Εκλογή του Ιουστινιανού με την έννοια του “συστήματος“ δικαίου, που χαρακτηρίζει  μία κοινότητα. Με την ίδια έννοια βρίσκουμε τον όρο και σε άλλες μεταγενέστερες μεσαιωνικές πηγές. Με τον Μακιαβέλι όμως παίρνει  νέο περιεχόμενο, αυτό της κυριαρχίας, με το οποίο περνάει με τον καιρό και σε άλλες ευρωπαϊκές γλώσσες (γαλ. Etat, αγγ. State,  γερμ.  Staat) και αρχίζει πλέον να υποδηλώνει μιά μορφή “οργάνωσης” στην οποία έχει αναγνωριστεί η ικανότητα να ασκεί κυριαρχία και να ελέγχει έναν ορισμένο πληθυσμό μέσα σε μία συγκεκριμένη περιοχή.

Ο κύριος διαμορφωτής του δόγματος της κυριαρχίας, ήταν ο Ζάν Μποντέν,ο οποίος είναι και ένας από τους πρώτους  δυτικούς (ή αλλοδαπούς άν θέλετε)  μελετητές  κοινωνικών συστημάτων που κάνει σαφή την διάκριση μεταξύ πολιτείας και κράτους.

Κράτος σημαίνει πρωτίστος κυριαρχία. Και ως κυριαρχία ορίζεται η υπέρτατη και αδέσμευτη από τον νόμο εξουσία επί, της πολιτείας άν πρόκειται για πολίτες, ή του λαού να πρόκειται για υπηκόους.
Ζ. Μποντέν – De res publica.

Την θεωρία της κυριαρχίας την ανέπτυξε ακόμα περισσότερο ο Άγγλος φιλόσοφος Τόμας Χόμπς. Προσπαθώντας  να υπερκεράσει την αντιπαλότητα που δημιουργεί η χρήση βίας από το κράτος προς την πολιτεία  ή τον λαό, να αμβλύνει τις διαφορές και να συμβιβάσει τα πράγματα, καταφεύγει (ακροβατώντας επάνω σε μερικά γραπτά του Πιερ – Ζοζέφ Προυντόν και στο “Κοινωνικό Συμβόλαιο” του Ζαν – Ζακ  Ρουσσώ) σε ένα ευφυολόγημα και συγκεκριμένα στην κατασκευή  του Λεβιαθάν,  με προφανή σκοπό το  να ταυτίσει τις δύο διαφορετικές έννοιες.

Ο μόνος τρόπος για να δημιουργηθεί μια κοινή δύναμη, που να είναι σε θέση να προασπίσει τους ανθρώπους από την εισβολή ξένων και από τις μεταξύ τους αδικοπραγίες και να τους εξασφαλίσει το να ζουν ευτυχισμένοι, είναι να μεταβιβάσουν όλη τους την εξουσία και δύναμη σε έναν άνθρωπο ή σε μία συνέλευση ανθρώπων που θα μετατρέψει όλες τις θελήσεις που εκφράζονται από πολλές γνώμες σε μία και μόνη θέληση. (...) Αυτό είναι κάτι παραπάνω από συναίνεση ή συμγωνία. Είναι μια πραγματική συνένωση όλων τους σε ένα και το ίδιο πρόσωπο, που πραγματοποιήθηκε με σύμβαση του καθενός προς τον καθένα, σύμβαση που έγινε με τέτοιον τρόπο  σαν κάθε άνθρωπος να είπε σε κάθε άνθρωπο : Εξουσιοδοτώ και αναθέτω το δικαίωμα να κυβερνώ τον εαυτό μου σε αυτόν τον άνθρωπο ή σε αυτή την συνέλευση ανθρώπων, με τον όρο ότι και συ θα αναθέσεις το δικαίωμά σου σε αυτόν και θα τον εξουσιοδοτήσεις με τον ίδιο τρόπο για όλες του τις πράξεις.  Όταν αυτό γίνει, το πλήθος που ενώνεται έτσι σε ένα πρόσωπο θα καλείται commonwealth (πολιτεία) στα λατινικά civitas ή state (κράτος) στα λατινικά status (κατάσταση). Τέτοια είναι η γέννεση του μεγάλου Λεβιαθάν, ή μάλλον για να μιλήσουμε με περισσότερο σεβασμό, του θνητού θεού στον οποίο χρωστάμε, κάτω από την σκέπη του αθάνατου θεού, την ειρήνη και την άμυνά μας.
Τ. Χόμπς -  Leviathan, London, Collier-Fontana.

Παρά την θεοκρατική κατασκευή του Λεβιαθάν, θα πρέπει να αναγνωρίσω στο Χόμπς, ότι είναι ο κύριος εκφραστής της σύγχρονης έννοιας του κράτους και ιδιαίτερα της αντίληψης ότι η τελική πηγή της εξουσίας είναι οι πολίτες ή ο λαός, που με κοινή σύμβαση δημιουργεί την πολιτεία και αυτή κατόπιν συμβολαίου  εξουσιοδότησης – ανάθεσης  μεταβιβάζει την εξουσία της στο κράτος. Επίσης εκφράζει και την αντίληψη ότι το κράτος είναι ένα όργανο-μηχανισμός που δημιουργήθηκε για την εξυπηρέτηση των αναγκών του κοινωνικού συνόλου , και σκοπός του είναι το να φροντίζει για την ευημερία και την μακροημέρευση των πολιτών ή υπηκόων του.

Καλοι και οι ξενοι διανοητές, αλλα εγω παίρνω μαθήματα απο τον κατασκευαστή της Έννοιας  ;)

 

The Saint*

Τιμημένος
Εγγρ.
28 Ιουλ 2010
Μηνύματα
58.367
Κριτικές
90
Like
41.385
Πόντοι
25.467
Καλοι και οι ξενοι διανοητές, αλλα εγω παίρνω μαθήματα απο τον κατασκευαστή της Έννοιας  ;)

Σας πληροφορώ ότι οι περισσότεροι από αυτούς είχαν υπ΄όψιν τους και τον μύθο όταν έκαμναν τα σχόλιά τους. Άλλωστε η "κεντρική ιδέα" παραμένει η ίδια.  ;)
 

Φυλήςυχος Πολίτης

Ενεργό Μέλος
Εγγρ.
18 Μαρ 2008
Μηνύματα
11.773
Like
0
Πόντοι
166
Μήπως θα'πρεπε να σε προβληματίσει εσένα αυτό??

Όχι! Είναι επιβεβαιωτικό της ορθότητας των θέσεών του. Εάν όχι της ορθότητας, της ηπιότητας και της νηφαλιότητας που αυτές τουλάχιστον έχουν...


Δεν υπάρχουν αυτά.
Όταν το παρών είναι ότι χειρότερο προέχει να το άλλαξεις..

There IS worse... And YOU know it...
 

alex71

Ανώτερος
Εγγρ.
5 Σεπ 2010
Μηνύματα
154.320
Κριτικές
1
Like
32.296
Πόντοι
8.006

pz89

Ενεργό Μέλος
Εγγρ.
24 Δεκ 2010
Μηνύματα
33.207
Κριτικές
14
Like
22
Πόντοι
376
Ελα ντε!
18.10.1944...
Η αποχωρηση των Γερμανων απο την Αθηνα και η επιστροφη του Γεωργιου Παπανδρεου...
Πώς το ξεχασαμε αυτο?
Μαλάκα έλεος,πώς έκατσαν όλα μαζί ίδια μέρα;;; :2funny: :2funny:
 

Stories

Νέο!

Stories

Top Bottom