Παιδιά πρέπει να καταλάβουμε ότι το χρέος δεν πρόκειται ποτέ να μηδενιστεί, γιατί απλά αυτοί που έχουν το μαχαίρι και το καρπούζι ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΑΦΗΣΟΥΝ.
Όλη αυτή η κρίση είναι ακόμη ένας κύκλος της Ιστορίας που έχει δύο βασικά σενάρια που ανακυκλώνονται:
1. Πάτημα στο κεφάλι τη μάζα, χώσιμο το κεφάλι στο νερό, στρίμωγμα, ή όπως άλλως θέλετε το λέτε. Εκεί το κεφάλαιο αυξάνει το προβάδισμά του. Υπόψιν ότι ένας τέτοιος κύκξλος μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε καθολική υποδούλωση ΟΛΩΝ των φτωχών, κάτι ωστόσο που δεν είναι επιθυμητό, γιατί προκαλούνται αναταραχές, επαναστάσεις, κλπ που δεν ωφελούν ιδιαίτερα το κεφάλαιο. Προτιμούν να έχουν το μισό πλούτο του πλανήτη και τον υπόλοιπο τον αφήνουν για να γίνεται "νταλαβέρι"
2. Άφημα λίγο το χαλινάρι, λίγο λάσκα, αέρα, περιθώριο, ή όπως αλλιώς θέλετε το λέτε. Είναι φάση που ευνοεί για λίγο τη μάζα (αναδιανομές γης, προνόμια σε αξιωματικούς, ναυτικούς, 30ετία 1980-2010 στην Ελλάδα, υπερδανεισμός, κλπ)
Εκεί το κεφάλαιο ευνοείται παράλληλα με τη μάζα. Σ αυτή τη φάση έχουμε ανάπτυξη σε παγκόσμια κλίμακα, όπου πλουτίζουν και οι ήδη ζάμπλουτοι, αλλά και η μάζα (μέρος της).
Το ερώτημα είναι γιατί είναι αναγκαία τα στάδια Νο1:
Πολύ απλά γιατί "κάποιοι πρέπει να είναι φτωχοί για να κάνουν τις απαραίτητες δουλειές που είναι αναγκαίες για να λειτουργήσει ο πλανήτης", καθώς και για να μην κινδυνέψει το ΥΠΕΡΚεφάλαιο από άλλους πλούσιους
Η τελευταία πρόταση θέλει πολύ ανάλυση που ξεφεύγει της παρούσας...