Οι συγχρονες γυναικες δεν την αντεχουν την επαρχια. Καποτε θεωρουνταν "τυχη" να παντρευτει μια κοπελα τον μεγαλοτσιφλικα του χωριου, να παει να ζησει στο χωριο του να ανοιξουν σπιτικο, να του κανει και 3-4 κουτσουβελα και να ζησουν ολοι ευτυχισμενοι. Σημερα απλα δεν υπαρχουν γυναικες που θα δεχτουν να το κανουν αυτο, επειδη πρωτον εχουν καλομαθει γενικως και δευτερον ολη μερα βλεπουν αναρτησεις στα σοσιαλ απο διακοπες, τσιμπουσια, ταξιδια, κλαμπινγ, συναυλιες, κλπ και ξεσηκωνονται.
Η μετακινηση των γυναικων της επαρχιας σε Αθηνα-Θεσσαλονικη ειναι φαινομενο μονο των τελευταιων δεκαετιων (ας οψεται και η μαλακια του να σπουδαζουν ολοι και ολες) και απο πισω ακολουθουν αναγκαστικα και οι αντρες, αφου βλεπουν δυσκολο να αποκατασταθουν στην επαρχια.
Τελος, μεγαλο ρολο παιζει και το οτι τα επαγγελματα στο χωριο πλεον ειναι στο 10% η και λιγοτερο σε σχεση με τη δεκαετια του 80. Χωρια που το 80 ζουσανε 100 οικογενειες απο το ΑΕΠ του χωριου (χωραφια, ζωα, λατομεια, υλοτομεια, μαγαζια, μελλισαδες, μεταφορες, κλπ) σημερα οι περισσοτεροι ειναι ΔΥ και μονο 10 οικογενειες ζουνε αποκλειστικα απο την παραγωγη του χωριου και οσα εχουν κοσμο εχουν μετατραπει σε τουριστικα-παραθεριστικα