Α ρε μάγκες τι μου θυμίσατε τώρα. 1989 Α΄Γυμνασίου. Στην ώρα των μαθηματικών είχα καθίσει επίτηδες πρώτο θρανίο, και είχα βάλει στοίχημα με συμμαθητή μου, ότι η πρώτη κοπέλα που θα σηκωνόταν στον πίνακα, θα την χούφτωνα. Σηκώθηκε ένα μπάζο για να λύσει άσκηση, δεν έλεγε και τίποτα, φόραγε και φαρδιές νάυλον φόρμες, αλλά έπρεπε να τηρήσω το στοίχημα. Την χουφτώνω λοιπόν, αρχίζει να τσιρίζει και η ηλικιωμένη καθηγήτρια, με πήγε κατευθείαν στο γραφείο του γυμνασιάρχη.
Εκεί ακολούθησε το σκηνικό με τον εξής διάλογο:
Γυμνασιάρχης: -Τί έκανε ο μαθητής?
Καθηγήτρια: -Έπιασε τον ποπό μιας συμμαθήτριάς του
Γυμνασιάρχης προς εμένα: -Γιατί το έκανες αυτό?
Εγώ: -Πήγα να πάρω τον χάρακα και κατά λάθος το χέρι μου, δεν κατάλαβα πως βρέθηκε εκεί.
Καθηγήτρια: -Αυτό είναι αδύνατον. Ο χάρακας ήταν στο θρανίο. Πως έφτασε το χέρι του μαθητή ως την συμμαθήτριά του στον πίνακα?
Γυμνασιάρχης προς εμένα: - Μας περιγράφεις αφύσικα πράγματα. Δύο ημέρες αποβολή.
Οπότε έφαγα δυο μέρες αποβολή. Φυσικά στους δικούς μου δεν είχα πει τίποτε και για να μην καταλάβουν ότι ήμουν σε αποβολή εκείνες τις δυο ημέρες, έπαιρνα την τσάντα μου το πρωί και πήγαινα ως το μεσημέρι, σε ένα μαγαζί που είχε μπιλιάρδα, φλιπεράκια και ηλεκτρονικά. Τα γνωστά ουφάδικα εκείνης της εποχής αν θυμάστε.
Το μόνο κέρδος από την όλη υπόθεση του χουφτώματος μπάζου, είναι ότι κέρδισα 200 δραχμές και έκανα εκείνες τις δυο μέρες high score στο pacman και στο bouble bouble, έμαθα και καραμπόλα (Αμερικάνικο μπιλιάρδο δεν είχε φέρει ακόμα το μαγαζί εκείνη την εποχή). Το αρνητικό ήταν ότι έμαθα να πίνω φραπέ (ο φρέντο δεν είχε έρθει ακόμα) και να καπνίζω.
) . Ειδικά στις εκδρομές πέφτανε και γαμίσια.
