Εμένα θα μου άρεζαν πολύ οι χαζές. Δεν θα τις φερόμουν άσχημα όμως, όπως άλλοι. Απλά θα χρησιμοποιούσα τη "χαζομάρα" τους ως έρεισμα, για να μή μου το δίνουν με το σταγονόμετρο και μου κάνουν τη ζωή κόλαση (ανταλλάγματα, αρνήσεις, βαρεμάρες, έλλειψη ορέξεων, κερατώματα κτλ). Οι έξυπνες, ή χειρότερα, οι κουτοπόνηρες, οι πανούργες, κι οι εξυπνόβλακες, πάντα θα σου δημιουργούν προβλήματα, ιδιαίτερα και όταν εσύ δεν φταις σε τίποτε απολύτως. Οι χαζούλες όμως μόνο, όχι οι λίγο παλαβούτσικες/τρελλούτσικες/με χαμμένο βλέμμα, γιατί αυτές είναι και επικίνδυνες (είχα την ατυχία να γνωρίσω δυο παλιότερα, που δεν τις φαινότανε, γιατί δημοσίως φερόταν "νορμάλ"). Όσες όμως χαζούλες εντοπίζω, με λύπη μου παρατηρώ πως άλλοι πιο έξυπνοι και γρήγοροι (από εμέ) τις επρολάβαν. Και δυστυχώς δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω κατά πόσο όμορφα ή ανθρώπινα τις φέρονται αυτοί.
Και οι κοντές, στ' αλήθεια έχουν και άλλη χάρη. Είναι και Π.Τ.Ο...
προσέχετε τι λέτε . μιλάτε τουλάχιστον για τά 3/4 των ελληνίδων 
