δεν είμαι φιλόλογος, αλλά νομίζω ότι συμβαίνει το εξής:
κατ'αρχάς οι αρχικοί χρόνοι του ρήματος στα αρχαία, αν θυμάμαι καλά είναι:
άγω
ήγον
άξω
ήγαγον
αγίοχα
αγιόχειν (για την ορθογραφία σε παρακείμενο-υπερσυντέλικο δεν παίρνω όρκο
)
αν δεν κάνω λάθος στα νέα ελληνικά (προφανώς και στα αρχαία;) το θέμα του ρήματος σε παρακείμενο και υπερσυντέλικο σχηματίζεται από το θέμα του αορίστου και όχι του ενεστώτα π.χ. αόριστος: "έπαιξα" παρακείμενος "έχω παίξει" και όχι "έχω παίζει"
άρα θα πούμε ότι "έχεις αναγάγει" γιατί είναι παρακείμενος και το θέμα του το πήραμε από τον αόριστο (ήγαγον) και όχι από τον ενεστώτα (άγω) (οι αρχαίοι τύποι αγίοχα αγιόχειν δεν διατηρήθηκαν στο πέρασμα του χρόνου)
όλα τα παραπάνω με επιφύλαξη, πιθανόν να είναι τεράστιες μπαρούφες...
εντιτ: μόλις το κοίταξα και το σωστό είναι αγήοχα, ηγηόχην