Chat room/Έχεις pm/Spam/Άρλεκιν thread

[kosnik26]

ρε φιλε απλη συνταξη ειναι,ελεος.καθυστερημενος εισαι?

δεν κατάλαβες

η διαφορά στην σύνταξη είναι προφανής, ο τύπος έλεγε ότι αν δεν ξέρεις ότι εκεί υπάρχει άνω τελεία και το διαβάσεις/ακούσεις συνεχόμενα θα βγάλεις διαφορετικό νόημα, δε νομίζω ότι ισχύει αυτό

 

[lustforlife]

ειδα προερδο για αλλη μια φορα χτες μαζι με εναν αλλον...

αξιο αποριας το πως γινεται να τον βλεπω καθε φορα που παω εγω 

τερμα τα παιχνιδια σταματακη...

 

[memos@n]

αμα επιανα ψαρια θα τα πουλαγα στην λαικη μαν και θα κονομαγα, οχι ντονατσ και αναπτηρες που λεει ποδολαγνος και ματζεστικ..

τελοσπαντων.. δεν ειναι δημοκρατικη η νωντοσια καθολου.. το δογμα της ειναι καθαρα αριστερο  

δημοκρατικοτατη ειναι η νωντοσια, λειτουργει με το δογμα "ο νωντας λεει...", αλλα που να τα καταλαβεις εσυ αυτα φασιστακι  

 

[stam_90]

τερμα τα παιχνιδια σταματακη...

ξεκιναμε παλι πολεμο? 

 

[memos@n]

ειδα προερδο για αλλη μια φορα χτες μαζι με εναν αλλον...

αξιο αποριας το πως γινεται να τον βλεπω καθε φορα που παω εγω 

ο προεδρος εχει γινει μονιμος κατοικος φυλης  

 

[stam_90]

ο προεδρος εχει γινει μονιμος κατοικος φυλης  

ε τι στο διαολο 

πρωι παω εκει, βραδυ παω εκει, μετα της 12 εκει.. τι διαολο.. μηπως με παρακολουθουν? μηπως ΞΕΡΟΥΝ ποτε παω? 

 

[kosnik26]

ΑΡΝΗΣΗ
Στο περιγιάλι το κρυφό
κι άσπρο σαν περιστέρι
διψάσαμε το μεσημέρι·
μα το νερό γλυφό.

Πάνω στην άμμο την ξανθή
γράψαμε τ' όνομά της·
ωραία που φύσηξεν ο μπάτης
και σβήστηκε η γραφή.

Mε τι καρδιά, με τι πνοή,
τι πόθους και τι πάθος,
πήραμε τη ζωή μας· λάθος!
κι αλλάξαμε ζωή.



τελευταία κάπου άκουσα στην τηλεόραση να λέει κάποιος για το παραπάνω ποίημα-τραγούδι ότι θα πρέπει να έχουμε υπ'όψιν ότι πριν από την λέξη "λάθος" υπάρχει άνω τελεία και αν δεν υπήρχε θα άλλαζε εντελώς το νόημα


εμένα γιατί μου φαίνεται ότι νοηματικά δεν θα άλλαζε τίποτα; :<

κανείς μια γνώμη

 

[memos@n]

ε τι στο διαολο 

πρωι παω εκει, βραδυ παω εκει, μετα της 12 εκει.. τι διαολο.. μηπως με παρακολουθουν? μηπως ΞΕΡΟΥΝ ποτε παω? 

ο προεδρος ειναι μελος της νωντοσια, αλλα μη χαιρεσαι απο σημερα δεν ασχολουμαστε με κωλοτουμπες οπως η χαρη σου  

 

[erinal]

κανείς μια γνώμη

νομιζω εχεις δικιο

 

[The Saint*]

κανείς μια γνώμη

Νομίζω ότι έχετε άδικο.

 

[lustforlife]

δεν κατάλαβες

η διαφορά στην σύνταξη είναι προφανής, ο τύπος έλεγε ότι αν δεν ξέρεις ότι εκεί υπάρχει άνω τελεία και το διαβάσεις/ακούσεις συνεχόμενα θα βγάλεις διαφορετικό νόημα, δε νομίζω ότι ισχύει αυτό

πως δεν ισχυει ρε χουλη(βατραχουλη)

με την ανω τελεια λεει οτι στα νιατα μας ξεκινησαμε να ζουμε με παθος και ονειρα και πνοη,κατι το οποιο σε μια μεγαλυτερη ηλικια εμοιαζε λαθος και αφου το συνειδητοποιησαμε ,αλλαξαμε ζωη

χωρις την ανω τελεια θα ταν σα να ξεκινουσαμε τη ζωη μας με λανθασμενο τροπο τον οποιο θα υποστηριζαμε με παθος και πνοη και μετα απλα αλλαξαμε ζωη χωρις μεταβατικο σταδιο.χωρις την ανω τελεια δηλαδη,διαβαζεις οτι ξεκινησαμε τη ζωη μας λαθος(αυτο το λαθος ειναι τελειως αφηρημενο μαλιστα) και τα "με παθος και με πνοη κτλ" παιζουν δευτερευοντα ρολο "χρωματισματος" στην προταση.
ενω στην πραγματικοτητα,το λαθος ηταν αυτα...το παθος κι η πνοη με την οποια πηραμε τη ζωη μας

επισης γραμματικα δεν ξερω αν στεκει να πεις πηρα τη ζωη λαθος*

 

[kosnik26]

νομιζω εχεις δικιο

εκτός αν το "λάθος" ακυρώνει τους τρεις προηγούμενους στίχους, αλλά είναι κάπως αυθαίρετο, ενώ με την πιο λογική ερμηνεία δένει και ο τελευταίος στίχος σαν συμπέρασμα

 

[TAFTAAR]

κανείς μια γνώμη

Έχυσα 

 

[The Saint*]

εκτός αν το "λάθος" ακυρώνει τους τρεις προηγούμενους στίχους, αλλά είναι κάπως αυθαίρετο, ενώ με την πιο λογική ερμηνεία δένει και ο τελευταίος στίχος σαν συμπέρασμα

Η άνω τελεία δηλώνει αρκετά στενό νοηματικό σύνδεσμο με τα προηγούμενα και χρησιμεύει για να σημειώνουμε μικρότερη διακοπή παρά με την τελεία και μεγαλύτερη παρά με το κόμμα. Ειδικότερα η άνω τελεία:

Μέσα στην περίοδο χωρίζει ομάδες από προτάσεις. Οι προτάσεις αυτές χωρίζονται μεταξύ τους με κόμματα, π.χ.: Του Αισχύλου σώζονται τρεις τραγωδίες από τον τρωικό κύκλο, ο Αγαμέμνονας, οι Χοηφόρες, οι Ευμενίδες· του Σοφοκλή, ο Αίας, η Ηλέκτρα και ο Φιλοκτήτης.

Στο εσωτερικό μιας φράσης χωρίζει δυο μέρη της που σχετίζονται μεταξύ τους, αλλά και που έχουν διαφορές, ιδίως όταν το δεύτερο επεξηγεί ή έρχεται σε αντίθεση με το πρώτο, π.χ.: Αυτός δεν ήταν άνθρωπος· ήτανε θεριό, δράκος, του βουνού στοιχειό.  Του πατέρα σου, όταν έλθης,/ δε θα βρης παρά τον τάφο·/ είμαι ομπρός του και σου γράφω/ μέρα πρώτη του Μαγιού. (Σολωμός).

 

[kosnik26]

πως δεν ισχυει ρε χουλη(βατραχουλη)

με την ανω τελεια λεει οτι στα νιατα μας ξεκινησαμε να ζουμε με παθος και ονειρα και πνοη,κατι το οποιο σε μια μεγαλυτερη ηλικια εμοιαζε λαθος και αφου το συνειδητοποιησαμε ,αλλαξαμε ζωη

χωρις την ανω τελεια θα ταν σα να ξεκινουσαμε τη ζωη μας με λανθασμενο τροπο τον οποιο θα υποστηριζαμε με παθος και πνοη και μετα απλα αλλαξαμε ζωη χωρις μεταβατικο σταδιο.χωρις την ανω τελεια δηλαδη,διαβαζεις οτι ξεκινησαμε τη ζωη μας λαθος(αυτο το λαθος ειναι τελειως αφηρημενο μαλιστα) και τα "με παθος και με πνοη κτλ" παιζουν δευτερευοντα ρολο "χρωματισματος" στην προταση.
ενω στην πραγματικοτητα,το λαθος ηταν αυτα...το παθος κι η πνοη με την οποια πηραμε τη ζωη μας

επισης γραμματικα δεν ξερω αν στεκει να πεις πηρα τη ζωη λαθος*

έχυσα

 

[lustforlife]

έχυσα

καταλαβες?

 

[kosnik26]

Η άνω τελεία δηλώνει αρκετά στενό νοηματικό σύνδεσμο με τα προηγούμενα και χρησιμεύει για να σημειώνουμε μικρότερη διακοπή παρά με την τελεία και μεγαλύτερη παρά με το κόμμα. Ειδικότερα η άνω τελεία:

Μέσα στην περίοδο χωρίζει ομάδες από προτάσεις. Οι προτάσεις αυτές χωρίζονται μεταξύ τους με κόμματα, π.χ.: Του Αισχύλου σώζονται τρεις τραγωδίες από τον τρωικό κύκλο, ο Αγαμέμνονας, οι Χοηφόρες, οι Ευμενίδες· του Σοφοκλή, ο Αίας, η Ηλέκτρα και ο Φιλοκτήτης.

Στο εσωτερικό μιας φράσης χωρίζει δυο μέρη της που σχετίζονται μεταξύ τους, αλλά και που έχουν διαφορές, ιδίως όταν το δεύτερο επεξηγεί ή έρχεται σε αντίθεση με το πρώτο, π.χ.: Αυτός δεν ήταν άνθρωπος· ήτανε θεριό, δράκος, του βουνού στοιχειό.  Του πατέρα σου, όταν έλθης,/ δε θα βρης παρά τον τάφο·/ είμαι ομπρός του και σου γράφω/ μέρα πρώτη του Μαγιού. (Σολωμός).

νομίζω ξαναέχυσα

καταλαβες?

απόλυτα ;)

 

[erinal]

εκτός αν το "λάθος" ακυρώνει τους τρεις προηγούμενους στίχους, αλλά είναι κάπως αυθαίρετο, ενώ με την πιο λογική ερμηνεία δένει και ο τελευταίος στίχος σαν συμπέρασμα

Χωρις τελεια με την λογικη συνεπεια που λες :πηραμε την ζωη μας λαθος και την αλλαξαμε (δηλαδη αυτη τηη αρχη της με παθος ονειρα κτλ)
με την ανω τελεια. πηραμε την ζωη μας με παθος κτλ... λαθος μας τελικα (αναφωνει ο ποιητης που την πηραμε ετσι) οποτε ιδιο νοημα και αλλαξαμε ζωη (την καναμε σωστη; η την αλλαξαμε επειδη ηταν λαθος;) αχαχαχαχαχαχχα
τεσπα εμενα ιδιο μου φαινεται το νοημα

 

[kosnik26]

Χωρις τελεια με την λογικη συνεπεια που λες :πηραμε την ζωη μας λαθος και την αλλαξαμε (δηλαδη αυτη τηη αρχη της με παθος ονειρα κτλ)
με την ανω τελεια. πηραμε την ζωη μας με παθος κτλ... λαθος μας τελικα (αναφωνει ο ποιητης που την πηραμε ετσι) οποτε ιδιο νοημα και αλλαξαμε ζωη (την καναμε σωστη; η την αλλαξαμε επειδη ηταν λαθος;) αχαχαχαχαχαχχα
τεσπα εμενα ιδιο μου φαινεται το νοημα

κατά λουστ στην πρώτη περίπτωση δεν φαίνεται ότι έγινε συνειδητή αλλαγή της ζωής, ενώ στην δεύτερη είναι εμφανές και το συνειδητό και το χρονικό σημείο που έγινε αντιληπτό (το λάθος εννοώ), έχει βάση αυτό ;)

 

Η άνω τελεία δηλώνει αρκετά στενό νοηματικό σύνδεσμο με τα προηγούμενα και χρησιμεύει για να σημειώνουμε μικρότερη διακοπή παρά με την τελεία και μεγαλύτερη παρά με το κόμμα. Ειδικότερα η άνω τελεία:

Μέσα στην περίοδο χωρίζει ομάδες από προτάσεις. Οι προτάσεις αυτές χωρίζονται μεταξύ τους με κόμματα, π.χ.: Του Αισχύλου σώζονται τρεις τραγωδίες από τον τρωικό κύκλο, ο Αγαμέμνονας, οι Χοηφόρες, οι Ευμενίδες· του Σοφοκλή, ο Αίας, η Ηλέκτρα και ο Φιλοκτήτης.

Στο εσωτερικό μιας φράσης χωρίζει δυο μέρη της που σχετίζονται μεταξύ τους, αλλά και που έχουν διαφορές, ιδίως όταν το δεύτερο επεξηγεί ή έρχεται σε αντίθεση με το πρώτο, π.χ.: Αυτός δεν ήταν άνθρωπος· ήτανε θεριό, δράκος, του βουνού στοιχειό.  Του πατέρα σου, όταν έλθης,/ δε θα βρης παρά τον τάφο·/ είμαι ομπρός του και σου γράφω/ μέρα πρώτη του Μαγιού. (Σολωμός).

Είναι κάποιες στιγμές στη ζωή του ανθρώπου που του υπενθυμίζουν πόσο λίγα είναι αυτά που ξέρει αλλά κι αυτά που πρόκειται να μάθει. Κάποιες στιγμές που νιώθει αναλφάβητος.
Μόλις μου πρόσφερες μια τέτοια..