ΑΡΝΗΣΗ
Στο περιγιάλι το κρυφό
κι άσπρο σαν περιστέρι
διψάσαμε το μεσημέρι·
μα το νερό γλυφό.
Πάνω στην άμμο την ξανθή
γράψαμε τ' όνομά της·
ωραία που φύσηξεν ο μπάτης
και σβήστηκε η γραφή.
Mε τι καρδιά, με τι πνοή,
τι πόθους και τι πάθος,
πήραμε τη ζωή μας· λάθος!
κι αλλάξαμε ζωή.
τελευταία κάπου άκουσα στην τηλεόραση να λέει κάποιος για το παραπάνω ποίημα-τραγούδι ότι θα πρέπει να έχουμε υπ'όψιν ότι πριν από την λέξη "λάθος" υπάρχει άνω τελεία και αν δεν υπήρχε θα άλλαζε εντελώς το νόημα
εμένα γιατί μου φαίνεται ότι νοηματικά δεν θα άλλαζε τίποτα; :<