Λοιπόν το μαγαζί είναι επιχειρηματικός ερασιτεχνισμός.
Εγώ δεν καταλαβαίνω οι άνθρωποι που στήσανε το μαγαζί σε ποιό τάργκετ γκρουπ αποσκοπούσανε, μου έδειξε ότι απλά κάποιος
πήγε εξωτερικό είδε κάποια μέρη βρέθηκε στα χέρια του και ένας χώρος και είπε να κάνει το όνειρο του πραγματικότητα.
Γρήγορα θα κλείσει γιατί δεν μπορεί να είναι κερδοφόρο.
Καταρχάς υπάρχει ένα ζήτημα με τη λεζάντα και την είσοδο. Δίπλα το wall σου τραβάει το μάτι πολύ περισσότερο,
γενικά το μαγαζί δε σε προιδεάζει να μπείς μέσα και η όλη υποδοχή δείχνει φτωχομπινεδιάρικη και "ενοχική",
βάλτε λίγα φωτάκια, μεγαλωστε το λογότυπο, βάλτε κανά μουνάκι στην υποδοχή, τοποθετήστε ένα πάγκο, τίποτα φυλλάδια, η είσοδος είναι η μισή επιτυχία.
Πολύ προσεγμένος χώρος, έχει πέσει χρήμα και μεράκι, αρκετές γυναίκες καλής εμφάνισης που αντιλλαμβάνομαι ότι αλλάζουν συχνά γιατί
προφανώς όσες πάνε γρήγορα συνειδητοποιούν ότι δε βγαίνουν τα προς το ζειν, το κλασσικό ελληνικό πρόβλημα της απαράδεκτα δυνατής μουσικής
(δεν είναι όλα τα μαγαζιά κλαμπάκια στο περιστέρι με αλβανούς θαμώνες) και λίγο άκυρης θα έλεγα με το χώρο, αλλά όλα αυτά είναι λεπτομέριες.
Το βασικό πρόβλημα είναι ότι στην ελλάδα για λόγους φτώχειας και χαμηλού επιπέδου γυναικών χωρίς στήλο τέτοιο μαγαζί δε μπορεί να σταθεί.
Άμα έχεις στήλο και το μαγαζί δείχνει δραστήριο και οι γυναίκες δείχνουν λιγότερο τραγικές να κάθονται άπραγες και φτωχομπινέδες έρχονται να δούνε
λίγη δράση και οι γυναίκες πλασάρονται καλύτερα. Χωρίς στήλο αναγκαστικά απευθύνεσαι σε άτομα που έρχονται να κεράσουν 3-4 ποτά για να περάσουν καλά
και φυσικά τα ζευγάρια αποκλείονται. Τέτοιες παρέες σήμερα είναι _ελάχιστες_ και φυσικά ακόμα και αυτές οι ελάχιστες προφανώς έχουν απαιτήσεις και στάνταρ
που οι κακομούτσουνες καμπαρετζούδες που έχουν ξεμείνει πλέον στην Αθήνα δεν είναι σε θέση να προσφέρουν.
Εν ολίγοις το μαγαζί είναι εκτός τόπου και χρόνου και δύσκολα θα βγάλει το '13.