KapetanIsovitis
Μέλος
- Εγγρ.
- 17 Μαρ 2016
- Μηνύματα
- 18
- Κριτικές
- 1
- Like
- 49
- Πόντοι
- 0
Επικροτώ και επαυξάνω τα λεγόμενα του συναγωνιστή Brazilian.
Ήθελα να θίξω και τη μεγάλη υποσυνείδητη ζημιά που κάνουν οι τσόντες με τις 'καυλιάρες νοικοκυρές', 'hot wifeys' και δεν ξέρω 'γω τί άλλο.
Καλλιεργούν αυτή την ψευδαίσθηση, πως εσύ ο μάγκας που βρήκες την καυλιάρα γυναίκα (προ γάμου και παιδιών πάντα), θα καλογαμάς για πάντα, γιατί είναι μερακλού και αν δεν πιεί την χυσοπρωτεϊνη της καθημερινά, δεν μπορεί. Τεράστιο ψέμα. Ο Μπράντ Πιτ να είσαι, η γυναίκα σου θα σε βαρεθεί. Και να στήνεις τα καλύτερα σκηνικά για γαμήσι, να κάτσεις να τρελαθείς ώστε να είσαι το 'τέλειο αρσενικό' μέσα στο γάμο, στο τέλος της μέρας, σοκολατίνα και κινητό θα προτιμήσει. Γαμημένη βιολογία.
Το μόνο καλό από αυτή την ιστορία, είναι πως έχεις μια καλή ευκαιρία να γνωρίσεις τον εαυτό σου πέρα από το τελικό σύνορο του Αρχιγαμιά του Σύμπαντος. Οι περισσότεροι (αν όχι όλοι) οι άντρες της γενιάς μου (Στα πρώτα -άντα πλέον) και πιο πριν, μεγαλώναμε με το πρότυπο του 'μάγκα'. Να μη μας πιάνουν κοροϊδα, να βγάζουμε αξιοπρεπή φράγκα, να γαμάμε πολύ και καλά, να μετράει ο λόγος μας στην πιάτσα. Και μερικοί το καταφέραμε, το κάναμε. Και η μεγάλη μας ανταμοιβή;
Μεταμορφωθήκαμε, οι τυχεροί, στους πατεράδες μας. Και όσο φυσιολογικό και να είναι, πάντα σε τσούζει και σε πονάει όταν έχεις να θυμάσαι τα ηρωϊκά γαμήσια της πρώτης νιότης. Δε σου λείπει το μηχανικό, το κρέας μπαίνει, κρέας βγαίνει. Σου λείπει ο εαυτός σου που δεν έδινε δεκάρα για τίποτε και έχυνε ποτάμια σαν να ήταν το μόνο πράγμα που μετρούσε.
Αλλά είπαμε. Κρασί και πουτάνες. Και μια μέρα τη φορά. Και βγαίνει η ζωή.
Ήθελα να θίξω και τη μεγάλη υποσυνείδητη ζημιά που κάνουν οι τσόντες με τις 'καυλιάρες νοικοκυρές', 'hot wifeys' και δεν ξέρω 'γω τί άλλο.
Καλλιεργούν αυτή την ψευδαίσθηση, πως εσύ ο μάγκας που βρήκες την καυλιάρα γυναίκα (προ γάμου και παιδιών πάντα), θα καλογαμάς για πάντα, γιατί είναι μερακλού και αν δεν πιεί την χυσοπρωτεϊνη της καθημερινά, δεν μπορεί. Τεράστιο ψέμα. Ο Μπράντ Πιτ να είσαι, η γυναίκα σου θα σε βαρεθεί. Και να στήνεις τα καλύτερα σκηνικά για γαμήσι, να κάτσεις να τρελαθείς ώστε να είσαι το 'τέλειο αρσενικό' μέσα στο γάμο, στο τέλος της μέρας, σοκολατίνα και κινητό θα προτιμήσει. Γαμημένη βιολογία.
Το μόνο καλό από αυτή την ιστορία, είναι πως έχεις μια καλή ευκαιρία να γνωρίσεις τον εαυτό σου πέρα από το τελικό σύνορο του Αρχιγαμιά του Σύμπαντος. Οι περισσότεροι (αν όχι όλοι) οι άντρες της γενιάς μου (Στα πρώτα -άντα πλέον) και πιο πριν, μεγαλώναμε με το πρότυπο του 'μάγκα'. Να μη μας πιάνουν κοροϊδα, να βγάζουμε αξιοπρεπή φράγκα, να γαμάμε πολύ και καλά, να μετράει ο λόγος μας στην πιάτσα. Και μερικοί το καταφέραμε, το κάναμε. Και η μεγάλη μας ανταμοιβή;
Μεταμορφωθήκαμε, οι τυχεροί, στους πατεράδες μας. Και όσο φυσιολογικό και να είναι, πάντα σε τσούζει και σε πονάει όταν έχεις να θυμάσαι τα ηρωϊκά γαμήσια της πρώτης νιότης. Δε σου λείπει το μηχανικό, το κρέας μπαίνει, κρέας βγαίνει. Σου λείπει ο εαυτός σου που δεν έδινε δεκάρα για τίποτε και έχυνε ποτάμια σαν να ήταν το μόνο πράγμα που μετρούσε.
Αλλά είπαμε. Κρασί και πουτάνες. Και μια μέρα τη φορά. Και βγαίνει η ζωή.