Στον ελεύθερο του χρόνο παίζει σαξόφωνο και χαλαρώνει με τις νότες της μπλουζ και της τζαζ, κάτι που έκανε και το βράδυ της Κυριακής μετά τη νίκη του Αρη επί του Ολυμπιακού. Ο λόγος για τον Εκτορ Ραούλ Κούπερ, ο οποίος παραχώρησε συνέντευξη στο contra.gr και μιλάει για τον Αρη, τις προτάσεις από Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό και τη μέχρι τώρα καριέρα του (
Ο Έκτορ Ραούλ Κούπερ πρωτοφόρεσε την φόρμα του προπονητή στα αποδυτήρια όπου κρέμασε τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια. Για έναν προπονητή των φιλοδοξιών του, η Ουρακάν δεν ήταν παρά το «αγροτικό» του. Το 1997, ενέδωσε στις ευρωπαϊκές σειρήνες και πέταξε για την κοσμοπολίτικη Μαγιόρκα. Η τοπική Ρεάλ τού χρωστά την ανάδειξή της σε υπολογίσιμη ποδοσφαιρική δύναμη εντός και εκτός Ισπανίας.
Επόμενος –φυσιολογικός- σταθμός η παραδοσιακή Βαλένθια, όπου ήδη αναπολούν την -ευδόκιμη- θητεία του.
Δεν του αρέσει να έχει πολλά πολλά με τον Τύπο - πρώτο του μέλημα να θωρακίζει τα αποδυτήρια της ομάδας του από πάσης φύσεως επιρροές και... διαρροές. Είναι λάτρης της πειθαρχίας και ταυτόχρονα μετρ στη διαχείριση ποδοσφαιριστών-σταρ (μόνη εξαίρεση ο Ρονάλντο στην Ίντερ). Αυστηρός αλλά και δίκαιος, δεν καταλαβαίνει από ονόματα. Συνηθίζει να χτυπά τους παίκτες του στο στήθος για να τους εμψυχώσει τη στιγμή που μπαίνουν στο γήπεδο, ενώ συχνά ξεθάβει παίκτες από τα αζήτητα του πάγκου και τους καθιερώνει ως βασικούς. Στον ελεύθερο του χρόνο παίζει σαξόφωνο και χαλαρώνει με τις νότες της μπλουζ και της τζαζ. Ο 23χρονος γιος του δεν αποτέλεσε την φυσική συνέχειά του στα γήπεδα - επέλεξε να σπουδάσει μουσική.
Στην Θεσσαλονίκη, σε αντίθεση με το Μιλάνο, έχει βρει πολλά από τα στοιχεία που τον έκαναν ευτυχισμένο στο λιμάνι του, τη Μαγιόρκα.
- Γνωρίζετε από πού προέρχεται το όνομά σας; Ο Έκτωρ ήταν πρίγκιπας της Τροίας καις ήρωας της Ιλιάδας, του μεγαλύτερου αρχαιοελληνικού έπους.
Η αλήθεια είναι ότι δεν το γνώριζα και χαίρομαι που μου το λέτε. Το Εκτορ προέρχεται από τον πατέρα μου και το Κούπερ είναι Ιρλανδικό. Η οικογένειά μου έχει ρίζες από εκεί. Πείτε μου, ο δικός σας Εκτωρ ήταν καλός η κακός;
- Ήταν καλός πολεμιστής και δίκαιος.
Τότε πιστεύω ότι εκτός από το όνομα έχουμε κάτι ακόμη κοινό. Είμαι και εγώ καλός πολεμιστής.
- Θεωρείστε ο προπονητής που δεν αφήνει τίποτα στην τύχη. Προφανώς δεν πιστεύετε στο ρόλο της...
Η τύχη υπάρχει, αλλά ο ρόλος της στο ποδόσφαιρο δεν ξεπερνά το 15 με 20%. Το υπόλοιπο είναι δουλειά, ικανότητα, θέληση και σαφώς το υλικό της ομάδας. Όταν θέλεις να υποτιμήσεις κάποιον, τότε του λες ότι είναι τυχερός.
- Πρόσφατα στην Ισπανία μία γυναίκα έγινε διάσημη όταν απέδωσε στις δυνάμεις της τον τραυματισμό του Κριστιάνο Ρονάλντο έναντι αμοιβής. Εσείς γελάτε με αυτά ή πιστεύετε ότι έχουν κάποια βάση;
Προέρχομαι από έναν πολιτισμό όπου η μαύρη μαγεία και όλα τα συναφή είναι βαθιά ριζωμένα στην κουλτούρα των λατινοαμερικάνων. Δεν γελάω σε καμία περίπτωση με όλα αυτά, τα σέβομαι, αλλά δεν πιστεύω ότι μπορείς να κάνεις κακό. Στη λατινική Αμερική πάρα πολύς κόσμος μέσα στην απελπισία του και τη φτώχεια «αρπάζεται»από αυτά . Είναι σαν ένα είδος πίστης.
-Άλλη ήπειρος, άλλος κόσμος, άλλα ήθη.
Πολύ, δεν υπάρχει η ποιότητα ζωής και η οργάνωση που υπάρχει στην Ευρώπη. Η ζωή στην Ευρώπη μου ταιριάζει πολύ και γι’ αυτό προσαρμόστηκα πολύ εύκολα. Είμαι άνθρωπος που του αρέσει η οργάνωση, η τάξη και η πειθαρχία - όλα αυτά τα βρήκα εδώ. Μόνο η οικογένειά μου δυσκολεύτηκε να προσαρμοστεί.
. -Το γεγονός ότι φτάσατε σε τρεις ευρωπαϊκούς τελικούς είναι προφανώς ενδεικτικό της προπονητικής σας αξίας. Το γεγονός όμως ότι δεν έχετε νικήσει σε κανέναν απ’ αυτούς πού να το αποδώσουμε;
Σίγουρα δεν θα σας πω ότι υπήρξα άτυχος. Και στους τρεις τελικούς υπήρχαν συγκεκριμένοι λόγοι για την κατάληξή τους, με εξαίρεση τον τελικό με τη Μπάγερν που πήγε στα πέναλτι. Εκεί ίσως έπαιξε ρόλο η τύχη ή κάποια… μάγισσα, όπως είπατε. Το Κυπελλούχων με τη Μαγιόρκα το χάσαμε από τη Λάτσιο του Νέστα, του Βιέρι, του Νέτβεντ και πολλών άλλων άσσων. Όπως καταλαβαίνετε, ήταν μια ομάδα με απίστευτο προϋπολογισμό σε σχέση με την ταπεινή Μαγιόρκα. Ο τελικός του κυπέλου Ισπανίας ήταν εναντίον επίσης μια μεγάλης ομάδας, της Μπαρτσελόνα, και σε αυτή την περίπτωση η διαφορά ήταν μεγάλη. Ο μόνος τελικός που θα μπορούσαμε να έχουμε κερδίσει ήταν εκείνος εναντίον της Μπάγερν. Δυστυχώς εκεί έπαιξε ρόλο και η απειρία κάποιων παικτών.
- Φαντάζομαι ότι η εικόνα του Πελεγκρίνο να αστοχεί στο τελευταίο πέναλτι δεν θα φύγει ποτέ απ’ το μυαλό σας...
Το περίεργο είναι ότι η Μπάγερν έχασε το τρίτο από τα πέντε πέναλτι, που είναι και το πιο σημαντικό για μένα, οπότε είχαμε εμείς το αβαντάζ. Ο Καρμπόνι, το αριστερό μου μπακ, εκτελεί το επόμενο με επιτυχία και πάει ο Πελεγκρίνι και χάνει το πέμπτο πέναλτι και αλλάζει όλη την ιστορία.
- Τι κάνει ένας προπονητής σε μια τέτοια περίπτωση; Πως πρέπει να συμπεριφερθεί σε έναν παίκτη που του στερεί μια θέση στην Ιστορία;
Εκείνη τη στιγμή το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να του χαϊδέψεις το κεφάλι.. Εγώ αυτό έκανα. Αν του πεις ότι δεν τρέχει κάτι, του λες ψέματα. Επίσης δεν μπορείς να του πεις γιατί δεν έβαλες το πόδι σωστά ή γιατί δεν ήσουν ψύχραιμος. Ο παίκτης είναι «νεκρός» εκείνη τη στιγμή. Είναι σαν να έχεις πάει σε μια κηδεία και να πεις καλησπέρα σας... Εκείνη την ώρα μετράνε μόνο τα βλέμματα, δεν μιλάς. Θυμάμαι όταν έχασα τον πρώτο τελικό με τη Ρεάλ, ήρθε η γυναίκα μου και μου είπε «δεν πειράζει, θα το πάρεις του χρόνου». Ήθελα εκείνη τη στιγμή να σπάσω το τραπέζι πάνω στο κεφάλι της! «Μα είσαι τρελή;», της λέω, «έχασα έναν τελικό και συ μου μιλάς για του χρόνου;». Ευτυχώς δεν λειτούργησα εν θερμώ (γέλια) και πήγα και την επόμενη χρονιά στον τελικό.
- Όταν αναλάβατε να διαχειριστείτε το πανάκριβο ρόστερ της Ιντερ, τα είχατε όλα. Χάσατε όμως το πρωτάθλημα την τελευταία αγωνιστική απέναντι στην αδιάφορη Λάτσιο. Εκεί τι συνέβη;
Την εποχή που ήμουν στην Ίντερ συνέβησαν πολλά στο Ιταλικό πρωτάθλημα, τα οποία βγήκαν στην φόρα λίγο μετά την αποχώρησή μου.
- Εννοείτε το σκάνδαλο Μότζι με τις στημένες διαιτησίες...
Ακριβώς. Κάποια παιχνίδια είχαν γίνει κάτω από περίεργες συνθήκες. Το πρωτάθλημα το διεκδικούσαν τρεις ομάδες, η Ιντερ, η Ρόμα και η Γιουβέντους. Θυμάμαι ότι στο παιχνίδι που αναφέρατε όπου χάθηκε ο τίτλος ήμασταν πολύ ήρεμοι. Αυτό με είχε ανησυχήσει και στο τέλος αποδείχτηκε ότι το ένστικτό μου ήταν σωστό. Εκ των υστέρων λοιπόν και με όλα αυτά που βγήκαν στην επιφάνεια, αντιλήφθηκα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Μπορεί να υπήρξαν κάποιες απειλές ή πιέσεις που οδήγησαν σε αυτό το αποτέλεσμα. Δυστυχώς δεν υπάρχουν αποδείξεις.
- Ο Ρεκόμπα έχει δηλώσει ότι αναγκαστήκατε να φύγετε γιατί δεν ανεχτήκατε πιέσεις και υποδείξεις για το ποιοι θα παίζουν. Είναι αληθές;
Θα ήθελα να πω ότι την πρώτη χρονιά στην Ιντερ ο Ρεκόμπα ήταν πολύ καλός. Τη δεύτερη χρονιά όμως το επίπεδο της ομάδας ανέβηκε πάρα πολύ με Ρονάλντο, Κρέσπο, Βιέρι, Αντριάνο. Το ρόστερ έπρεπε να αδειάσει και ο Ρεκόμπα πήγε να παίξει αλλού. Είναι αλήθεια ότι εγώ δεν εντυπωσιάζομαι από τα ονόματα και κάθε φορά ξεκαθαρίζω στους προέδρους ότι δεν θα ανακατεύονται στη δουλειά μου, όπως δεν το κάνω κι εγώ.
- Θεωρείστε εξαιρετικός στη διαχείριση των μεγάλων ονομάτων, με εξαίρεση τον Ρονάλντο. Ήταν ο χαρακτήρας που σας δυσκόλεψε περισσότερο;
Καταρχήν, εγώ δεν είχα κανένα πρόβλημα με τον Ρονάλντο. Θα έπρεπε να μου είναι ευγνώμων γιατί η επιστροφή του μετά τον μεγάλο τραυματισμό που είχε, έγινε με μένα προπονητή στην Ιντερ. Γενικά είχαμε καλή συνεργασία, με κάποιες εξαιρέσεις: όταν ας πούμε έφευγε για το καρναβάλι στο Ρίο ή έπαιρνε άδεια και γυρνούσε όποτε ήθελε. Εγώ αυτά δεν τα ανεχόμουν. Τον μεταχειριζόμουν όπως όλους τους άλλους. Αρκετές φορές είχα πάει στη διοίκηση και είχα πει ότι πρέπει να γίνει κάτι με αυτό. Ο Ρονάλντο, όταν δεν του περνούσε, πήγαινε στον πρόεδρο, που τον έτρεμε, και εκείνος του έκανε όλα τα χατίρια. Το πρόβλημα επιδεινώθηκε όταν, πριν καν τελειώσει το μουντιάλ, είχε ήδη συμφωνήσει με τη Ρεάλ και άρχισε να διαδίδει άσχημα πράγματα για μένα, του τύπου ότι η σκληρή δουλειά που κάναμε γινόταν για να του κάνουμε κακό και να ξανατραυματιστεί. Έψαχνε να βρει ένα λόγο για να φύγει και να πάει στη Ρεάλ. Με τον πρόεδρο δεν μπορούσε να τα βάλει διότι αυτός είχε πολύ καλή σχέση με τον κόσμο, οπότε τα έβαλε μαζί μου. Βέβαια, στην πορεία φάνηκε η πραγματικότητα.
- Τι προσόντα πρέπει να διαθέτει ο καλός μάνατζερ σε τόσο υψηλό επίπεδο;
Πρέπει τα μηνύματά του προς πάσα κατεύθυνση να είναι ξεκάθαρα .Είναι η ίδια φιλοσοφία που έχεις όταν διαχειρίζεσαι το σπίτι σου. Πρέπει να καταφέρεις τον παίκτη, όσο μεγάλο όνομα και αν είναι, να προσαρμοστεί στα δεδομένα της ομάδας όπως όλοι οι υπόλοιποι και ότι δεν είναι ο προπονητής αυτός που θα αλλάξει.
- Η αλήθεια είναι ότι μετά την Ίντερ, η καριέρα σας πήρε την κατιούσα...
Πράγματι. Δεν το αρνούμαι. Κάποια στιγμή ανεβαίνεις και άλλοτε κατεβαίνεις, υπάρχουν φυσικά και περιπτώσεις προπονητών που έχουν σταθερή πορεία. Μην ξεχνάτε ότι μετά την Ιντερ πήγα ξανά στη Μαγιόρκα για να τη βοηθήσω να μην υποβιβαστεί. Ίσως αν περίμενα λίγο και πήγαινα σε μια άλλη ομάδα να είχα κατακτήσει και τίτλους, όμως προτίμησα να βοηθήσω την ομάδα στην οποία έζησα ωραίες στιγμές και, πάνω από όλα, ήθελα να δουλέψω και όχι να περιμένω. Μου αρέσει η δουλειά μου και όχι με ποιον δουλεύω. Δεν έχει καμιά σημασία για μένα το όνομα της ομάδας, με ευχαριστεί αυτό που κάνω. Είτε δουλεύω στον Αρη, είτε στη Γιουβέντους για μένα είναι το ίδιο πράγμα.
- Για πολλούς ήταν έκπληξη το γεγονός ότι επιλέξατε την Ελλάδα και το όχι ηψηλού επιπέδου πρωτάθλημά της. Δε σας ρωτάω για την Γεωργία, διότι, συγκριτικά, η Ελλάδα φαντάζει παράδεισος...
Αναμφίβολα είναι παράδεισος η Ελλάδα σε σχέση με τη Γεωργία και όχι μόνο. Όταν όμως έχεις μια πρόταση, είναι καλοδεχούμενη. Εξετάζεις τα δεδομένα και τις συνθήκες που σου προσφέρονται και αποφασίζεις. Το ότι ήρθα στον Άρη για μένα είναι το ίδιο σαν να έχω πάει στη Γιουβέντους. Και η Θεσσαλονίκη είναι μια πόλη που μου αρέσει, αντίθετα με το Μιλάνο. Μου θυμίζει τη Μαγιόρκα.
- Δεν ήταν δηλαδή μια λύση ανάγκης ελλείψει άλλων σοβαρών προτάσεων…
Βεβαίως και όχι! Είχα ήδη δύο προτάσεις, από μία Ισπανική ομάδα και από τη Σαουδική Αραβία με πολύ καλά χρήματα. Όμως δεν είναι αυτό το ζητούμενο μου.
- Θα μας πείτε την ομάδα από την Ισπανία;
Θα σας πω μόνο ότι ήταν ομάδα που αντιμετώπιζε προβλήματα τελευταία και εγώ δεν είχα διάθεση να ξαναμπώ σε τέτοια ιστορία.
- Το 2006 μια Ισπανική εφημερίδα, η «Ντιάριο ντε Μαγιόρκα», έγραψε ότι ο Παναθηναϊκός σάς έκανε πρόταση ύψους 1,5 εκατ. για να διαδεχτείτε τότε τον Μπάκε. Ήταν αλήθεια;
Ναι, ήταν αλήθεια. Δεν θυμάμαι το ακριβές ποσό, αλλά μου έγινε πράγματι αυτή η πρόταση.
- Και γιατί δεν ήρθατε τότε;
Διότι εκείνη την περίοδο προτίμησα να μείνω στη Μπέτις
- Από άλλη ελληνική ομάδα δεχτήκατε ποτέ πρόταση;
Άλλη μία φορά από τον Ολυμπιακό, όταν έπαιζε εκεί ο Ριβάλντο. Αλλά αυτή ήταν πιο επιφανειακή πρόταση.
- Σάς καταλογίζουν ότι οι ομάδες σας δεν αποδίδουν ελκυστικό ποδόσφαιρο. Το εισπράττετε ως μομφή αυτό ή προκύπτει απλώς από την προπονητική φιλοσοφία σας;
Εγώ δεν το βλέπω έτσι. Μου αρέσει η ομάδα μου να παίζει επιθετικά, θέλω όμως να νιώθω την σιγουριά της άμυνας. Γι’ αυτό τη δουλειά μου την ξεκινάω από τα μετόπισθεν. Όταν μα ομάδα θέλει να παίξει επιθετικά με πολλούς παίκτες θα πρέπει να έχει μάθει να παίζει πρώτα καλά με λίγους παίκτες πίσω. Όταν το πετύχει αυτό, μπορεί να κάνει όσες επιθέσεις θέλει.
- Σαν να μιλά ο κεντρικός αμυντικός που έγινε προπονητής...
Υπό αυτή την έννοια, ναι. Όπως ως ποδοσφαιριστής ήθελα να προσφέρω σιγουριά στην ομάδα, μου, έτσι θέλω και ως προπονητής.
- Το 1-4 στο ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ ήταν η πιο ταπεινωτική ήττα που γνωρίσατε στην καριέρα σας;
Ήταν η δεύτερη πιο ταπεινωτική ήττα. Η πρώτη ήταν στο επίσημο ντεμπούτο μου ως προπονητής στην Αργεντινή, με την Πλατένσια. Έχασα με σκορ 5-0 και δεν το έχω ξεχάσει ποτέ. Όμως αυτή η ήττα από τον ΠΑΟΚ ήταν τρομακτική για πολλούς λόγους. Έγινε στο ντεμπούτο μου στον Άρη, σε ένα πολύ σημαντικό παιχνίδι για την πόλη και ενώ ήμασταν πολύ καλά σαν ομάδα σε όλα τα επίπεδα εκείνη τη στιγμή, οπότε το χτύπημα ήταν σκληρό. Όμως, όπως και να έχει, θεωρώ το αποτέλεσμα υπερβολικό και πλασματικό.
- Ο Άρης είναι μια ομάδα από την οποία λείπει το ελληνικό στοιχείο και αυτό δεν αρέσει στους φιλάθλους που θεωρούν ότι οι ξένοι παίκτες είναι μισθοφόροι, αδιάφοροι και δεν καταλαβαίνουν το βάρος της φανέλας που φορούν. Σας έχει προβληματίσει αυτό, ενόψει μάλιστα και μεταγραφικής περιόδου;
Ναι, με έχει προβληματίσει αρκετά. Πιστεύω όμως ότι το ποδόσφαιρο έχει πλέον αλλάξει. Με την ίδια λογική, θα έπρεπε να έρθει ένας Έλληνας προπονητής και όχι ο Κούπερ. Πιστεύω ακράδαντα ότι ο σωστός επαγγελματίας διαθέτει και ψυχή και πάθος και ένταση. Εγώ πολύ ευχαρίστως θα επέλεγα Έλληνες, το θέλω. Όμως θα πρέπει και αυτοί να θέλουν να έρθουν στον Αρη. Μην ξεχνάτε πόσο σημαντικό είναι το οικονομικό. Και ένας από τους βασικότερους λόγους που ο Άρης έχει τόσους παίκτες από την λατινική Αμερική είναι η αλλαγή του νομίσματος, που τους κάνει πιο συμφέροντες .
- Με πόσες μεταγραφές θα ήσασταν ικανοποιημένος αυτή τη στιγμή και σε ποιες θέσεις;
Θα σας πω μόνο ότι με δυο μετεγγραφές είμαστε εντάξει. Δεν χρειάζεται κάτι παραπάνω.
- Ένας παίκτης σαν τον Αμπρέου δεν χωρούσε στα πλάνα σας; Γιατί διεκόπη αυτή η -πολλά υποσχόμενη στο ξεκίνημά της- συνεργασία;
Το μόνο που θα σας πω είναι ότι ο παίκτης συζήτησε με τη διοίκηση και αποχώρησε.
- Ποια είναι η γνώμη σας για τον προπονητή Μαραντόνα, στο τιμόνι μάλιστα της Εθνικής Αργεντινής.
Ως προπονητής έχει κάνει κάποια βήματα προόδου, όμως η εθνική Αργεντινής δεν είναι εύκολη υπόθεση.
- Η εικόνα που έχουμε εμείς για τον Μαραντόνα δεν είναι του ανθρώπου που θα μπορούσε να ανταπεξέλθει σε μια τόσο σοβαρή αποστολή. Εκτός αν τον έχουμε παρεξηγήσει…
Πιστέψτε με, δεν είναι τόσο τρελός όσο δείχνει. Είναι η στρατηγική του να το παίζει τρελός. Διαφορετικά δεν θα του ανέθεταν την Εθνική, Αλλά, επαναλαμβάνω, δεν είναι εύκολη υπόθεση η Εθνική Αργεντινής..
- Σχολιάζοντας την πρόσληψή σας στον Αρη, ένας γνωστός Ισπανός δημοσιογράφος, ο Κοντράδο Μπάγιε, εκτίμησε ότι θα φτάσετε την ομάδα στην κορυφή. Μετά τα πρώτα ανεπιτυχή αποτελέσματα, πιστεύετε ότι μπορείτε ακόμα να το καταφέρετε;
Απολύτως! Αν δεν το πίστευα, δεν θα υπέγραφα συμβόλαιο μέχρι το 2011 και δεν θα έμενα.
