Ο Άρης αντιμετωπίζει την Χάποελ Ιερουσαλήμ στο Ισραήλ (8.00μ.μ), στο πλαίσιο του EuroCup, με τον Άαρον Μάιλς να σημειώνει ότι οι «κίτρινοι» πρέπει να έχουν νοοτροπία νικητή.
Ο Αμερικανός γκαρντ του Άρη, Άαρον Μάιλς, μίλησε για...
... την εντός έδρας ήττα από τον Πανελλήνιο:
«Ήταν μία σκληρή ήττα και το μάθημα που πήραμε είναι πως θα πρέπει να γίνουμε πιο σκληροί και απαιτητικοί από τους εαυτούς μας. Με τον Πανελλήνιο ήμασταν τραγικοί. Αποδείχθηκε ότι χρειαζόμαστε ακόμα πολλή δουλειά για να γίνουμε η ομάδα που θέλουμε».
... την επικείμενη αναμέτρηση με την Χάποελ Ιερουσαλήμ:
«Για να κερδίσουμε θα πρέπει να παίξουμε σαν ομάδα, να είμαστε προσεκτικοί στηην άμυνα ένας εναντίον ενός και, κυρίως, να εκτελέσουμε σωστά. Έχουμε συγκεκριμένο αγωνιστικό πλάνο και εφόσον το ακολουθήσουμε θα κερδίσουμε. Εγώ παίζω για να κερδίσω και όχι να χάσω. Είναι θέμα νοοτροπίας. Δεν ήρθαμε για να κατακτήσουμε μόνο την πρώτη θέση, αλλά για τη νίκη».
μαλακα δαμιανιδη κανονισε να σιαξεις το μπασκετακι
γιατι αν δω να περναει και κανας μπαοκ απο το παλε.....
δεν ξερω και εγω τι θα γινει
τα σκατωσατε ρε σεις
με τον τζεβελεκο και τον ιταλοαπατεωνα τον ματσον
ενα πολυ καλο μεστο και αξιολογο αρθρο που μας εξηγει με αριστοτεχνικο τροπο
την κατασταση στο μπασκετακι
και γιατι οδηγηθηκαμε εκει:
Απέναντι στη Ζαντάρ τέσσερις χιλιάδες φίλοι του Αρη έμειναν με την πικρή γεύση, μίας ευρείας νίκης, που παρολίγον να καταλήξει σε ήττα. Κόντρα στον Πανελλήνιο το κατάμεστο Αλεξάνδρειο πήρε φωτιά όταν ο Αρης μείωσε στους 2 πόντους στις αρχές του δεύτερου ημιχρόνου, αλλά άπαντες έφυγαν απογοητευμένοι και απελπισμένοι μετά το 48-60.
Φάκελος Αρης: Τις πταίει;
Η πιο μπασκετική ομάδα της Ελλάδας με τον πιο απαιτητικό, πιστό, μα συνάμα καταρτισμένο πλήθος οπαδών, ψάχνει να βρει τα πατήματά της, τον εαυτό της. Ο Αρης «τρεκλίζει», αδυνατώντας να βρει χαρακτήρα, προσωπικότητα και ταυτότητα. Το χειρότερο απ'όλα όμως είναι ότι απογοητεύει τον κόσμο της, παρουσιάζοντας πολύ άσχημο πρόσωπο.
Τα ερωτηματικά είναι πολλά κι αναπάντητα. Εμείς απλά θα επιχειρήσουμε να αποδώσουμε όσο καλύτερα γίνεται τις δύο πλευρές ενός νομίσματος, που σχετίζεται με αποφάσεις, τρόπο παιχνιδιού και ό,τι σχετίζεται με τη λειτουργία της ομάδας.
Ερώτημα 1ο: Φταίει ο Ματζόν για την κατάσταση του Αρη σήμερα;
Απάντηση: Το συνονθύλευμα που δημιούργησε ο Ιταλός το προηγούμενο καλοκαίρι, πετώντας στα σκουπίδια την ευκαιρία που εξασφάλισε η διοίκηση με ομπρέλα τη δυναμική και την ιστορία του συλλόγου, να διεκδικήσει ο Αρης τη συμμετοχή του στους ομίλους της Ευρωλίγκα, ήταν το πιο φαιδρό κι αστείο σύνολο που έχει εμφανιστεί ποτέ σε ομάδα παρόμοιου επιπέδου.
Το γεγονός ότι τα προηγούμενα χρόνια ο Ιταλός κατάφερνε να εξασφαλίζει ένα εισιτήριο για την κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση, έκλεινε τα μάτια στη σωστή κριτική προς το πρόσωπό του και το τελικό αποτέλεσμα εξαφάνιζε την ανυπαρξία του Ματζόν ως προπονητή. Η αθλιότητα που δημιούργησε το προηγούμενο καλοκαίρι για τα δύο ματς με το Μαρούσι πήρε αυτό που της άξιζε στους προκριματικούς της Ευρωλίγκα.
Για το σημερινό πρόσωπο, όμως, ο Ματζόν δεν ευθύνεται ιδιαιτέρως. Ο Ιταλός αποχώρησε (πολύ) νωρίς κι επί εποχής Φώτη Κατσικάρη, το ρόστερ έχει υποστεί πολλές αλλαγές. Αρα λοιπόν, η εικόνα έπρεπε να είναι ήδη αλλαγμένη (έστω κι ελαφρά) στο χρονικό διάστημα που έχει μεσολαβήσει.
Ερώτημα 2ο: Φταίει ο Κατσικάρης για την εικόνα της ομάδας;
Απάντηση: Από την προηγούμενη ανάλυση θα συμπεράνει κανείς ότι στόχος μας είναι να στοχοποιήσουμε τον νυν κόουτς του Αρη για την κάκιστη εικόνα που δείχνει η ομάδα σήμερα. Καμία σχέση όμως! Ο Κατσικάρης ήταν (και είναι) ο μοναδικός προπονητής που μπορεί να προσφέρει και να υλοποιήσει όραμα στον Αρη. Μετά από πολλά χρόνια, οι κίτρινοι έχουν έναν κανονικό κόουτς στον πάγκο τους.
Οχι απλά έναν αξιοπρεπή, αλλά ίσως τον καλύτερο προπονητή που θα μπορούσε να έχει. Το σίγουρο είναι ότι χρειάζεται υπομονή. Ο Κατσικάρης έχει ευθύνη για το γεγονός ότι δεν έχει καταφέρει να συμπυκνώσει τη χημεία της ομάδας του. Και για τις επιλογές του (Μάιλς-Ντίξον). Το έργο του όμως, ήταν εξ αρχής δύσκολο.
Παρέλαβε ένα σύνολο που δεν έμοιαζε σε τίποτα με ομάδα, δεν είχε αρχή και τέλος, δεν υπήρχε τίποτα ξεκάθαρο. Ο κάθε προπονητής δεν είναι μάγος. Είναι γεγονός ότι μετά τις παρεμβάσεις του Κατσικάρη ο Αρης έπρεπε να έχει ήδη ανοδική πορεία. Δεν την έχει και ο Ελληνας κόουτς ευθύνεται. Από την άλλη πλευρά όμως, δικαιούται να αγκαλιαστεί με υπομονή. Πολλή υπομονή, διότι ο Αρης είναι έτσι κι αλλιώς ιδιότροπη ομάδα.
Ερώτημα 3ο: Ποιο είναι το μεγάλο πρόβλημα του Αρη;
Απάντηση: Εύκολο να τοποθετηθεί κανείς επ'αυτού του ζητήματος. Το πρόβλημα του Αρη είναι η επίθεση. Εκεί, όπου, είτε το θέλει κανείς, είτε όχι, οι κίτρινοι δεν έχουν κανένα σημείο αναφοράς. Εν ολίγοις. Πλην του Ρίτσαρντσον, δεν υπάρχει άλλος παίκτης, που να παρέχει την εγγύηση στον κόουτς ότι αν του βγάλει 10 φάσεις, θα βάλει τη μπάλα στο καλάθι.
Διότι οι περισσότεροι εκ των παικτών τα προηγούμενα χρόνια δεν είχαν αυτό το ρόλο στις ομάδες που αγωνίζονταν. Είτε ήταν ρολίστες πολυτελείας, είτε εξαιρετικά πολύτιμα εργαλεία στη συνολική λειτουργία μίας ομάδας. Ποτέ πρώτα βιολιά. Τι σημαίνει αυτό; Πολύ απλά ότι ο Κατσικάρης καλείται να ξεδιπλώσει όλες τις (δεδομένες) προπονητικές αρετές του για να φτιάξει ένα σύνολο που θα σκοράρει περισσότερο ως ομάδα, περιμένοντας λιγότερα από ατομικές φάσεις και πρωτοβουλίες.
Από τη μία είναι η μαγκιά του προπονητή, που επιλέγει να ακολουθήσει αυτό το μοντέλο, από την άλλη πρόκειται για ρίσκο, που μπορεί να πλήξει την ομάδα.
Ερώτημα 4ο: Θα αλλάξουν τις ισορροπίες οι Λάμποβιτς και Πάουνιτς;
Απάντηση: Σε αυτό το ερώτημα, η απάντηση θα έρθει μέσα από το παρκέ. Απλά, η απόκτηση των συγκεκριμένων παικτών, τεκμηριώνει την άποψη που εκφράσαμε στην αμέσως προηγούμενη ερώτημα. Ότι ο Κατσικάρης θέλει να χτίσει μία μπασκετική ομάδα, με παίκτες που διακατέχονται από καλή νοοτροπία και να έχουν αυξημένο ταλέντο. Ούτε ο Λάμποβιτς, ούτε (πολύ περισσότερο) ο Πάουνιτς, θα λύσουν το επιθετικό πρόβλημα του Αρη.
Είναι παιδιά, όμως, που μπορούν να ενδυναμώσουν το σύνολο, να προσθέσουν ποιότητα και μαχητικό πνεύμα, μετατρέποντας τον εαυτό τους σε ιδανικό γρανάζι για τη μηχανή του Κατσικάρη.
Ερώτημα 5ο (και κυριότερο): Εχει πλέι μέικερ ο Αρης;
Απάντηση: Εχει! Το ζήτημα όμως, είναι τι ακριβώς περιμένει από αυτόν. Ο Ααρον Μάιλς είναι κατ'εξοχήν πόιντ γκαρντ κι ως τέτοιο τον πήρε ο Κατσικάρης, κι όχι ως έναν σκόρερ, που ποτέ δεν ήταν ο Μάιλς. Είναι δεδομένο ότι ο Αμερικάνος θα συγκρούσει το ρόλο του με αυτόν του Κλαρκ (από τότε που ο κοντοπίθαρος γκαρντ υιοθέτησε την Ματζόνια λογική του οργανωτή), αλλά όσο πιο γρήγορα ο Κατσικάρης αναδείξει εκ νέου το εκτελεστικό ένστικτο και ταλέντο του Κλαρκ, αναθέτοντας στον Μάιλς περισσότερο το οργανωτικό κομμάτι, τόσο πιο γρήγορα θα βρει ο Αρης τη χημεία του.
ΕΞΤΡΑ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ: ΤΑ ΓΙΑΤΙ;
1) Γιατί η διοίκηση του Αρη επέτρεψε στον Ματζόν να κάνει τα εγκλήματα του καλοκαιριού, που της στοίχισαν 1 εκ ευρώ από την (μη) συμμετοχή στην Ευρωλίγκα;
2) Γιατί ο Ματζόν «ευνούχισε» τον Κλαρκ, που μετετράπη σε έναν τυπικό combo γκαρντ, από ένα «μυδράλιο» που ήταν μέχρι να έρθει στον Αρη;
3) Γιατί δε βρέθηκε κάποιος να διαπιστώσει ότι εδώ και πολλά χρόνια ο Αρης ήταν «ό,τι να΄ναι» στην επίθεση, όπου δεν έπαιζε απολύτως τίποτα και περίμενε να κερδίσει όλα τα ματς από την άμυνά του;
4) Γιατί ο Αρης ποντάρει όλα τα λεφτά του στα τρίποντα; Αν ρίξετε μία ματιά στα στατιστικά θα διαπιστώσετε ότι σε όλες τις ήττες, ο Αρης έχει τραγικά ποσοστά στα σουτ τριών πόντων και όποτε είναι αξιοπρεπής σε αυτό τον τομέα κερδίζει. Και στα ματς που έχει πάρει τους δύο βαθμούς, χωρίς να είναι καλός στα μακρινά σουτ, όπως για παράδειγμα με το Περιστέρι, επικρατεί ο νόμος που λέει ότι τα στατιστικά δε λένε πάντα την αλήθεια.