Δημήτριε,
Δε θα αντιδικήσω μαζί σου για όσα συγκεκριμένα παραθέτεις, είναι προφανές ότι βλέπουμε τα πράματα από εντελώς διαφορετική οπτική γωνία.
Βεβαίως και δεν είναι φερέγγυο το κράτος. Όποιος μπορεί, απο το θώκο που βρίσκεται βάζει χέρι στο δημόσιο κορβανά και μεταφέρει τους πόρους απο το δημόσιο στην τσέπη του.
Εγώ λέω ότι το ίδιο κάνει και το παπαδαριό, και μάλιστα και χειρότερα.
Η διαφορά μεταξύ των δύο είναι ότι ο του κράτους κινδυνεύει να τον κράξουν, αν κάποιος τον πάρει πρέφα. Είδες τι έγινε με τον υπουργό Μαγγίνα και τους "φιλοξενούμενους" του αλλοδαπούς που δουλεύουν στο κτήμα του. Ρόμπα τον έκαναν, ΟΛΟΙ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ.
Ο της εκκλησίας είναι προστατευμένος. Είναι προστατευμένος απο το μυστικισμό που καλύπτει ΟΛΕΣ τις δραστηριότητες του ιερατείου, και κυρίως από την ισχυρή πεποίθηση που επικρατεί στον πολύ κόσμο, και την οποία εγώ χαρακτηρίζω ως την μεγαλύτερη απάτη όλων των εποχών: Ότι δηλαδή τα άτομα αυτά έχουν κάποια "ιδιαίτερη σχέση" με το "θείον", αυτό δηλαδή που είναι παντοδύναμο, πανάγαθο, πανταχού παρόν, τα ξέρεις.
Επειδή δηλαδή αυτοί είναι "πιό κοντά" σε αυτή την αναπόδεικτη και νεφελώδη έννοια, είναι (κατ αρχήν) και κατά τεκμήριο αμέτοχοι σε οικονομικές λαθροχειρίες. Πρέπει να πιάσουμε κάποιον με το χέρι μέσα στο γλυκό, για να αρχίσουμε να εξετάζουμε αν όντως συμβαίνει αυτό.
Ή πρέπει να φωτογραφίσουμε κάποιον καβάλα με την παπαδιά του υφισταμένου του (ο γνωστός πρώην άγιος Πρεβέζης) για να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε αν είναι σωστό να χρησιμοποιούνται τέτοιες φωτογραφίες για να κατηγορηθεί ένας "ιεράρχης". (*)
Υπήρξε προ ετών (ίσως γνωρίζεις την περίπτωση, εγώ δε θυμάμαι λεπτομέρειες) επίσημη εκδήλωση "στελέχους" της Εκκλησίας που ΚΑΤΑΚΕΡΑΥΝΩΣΕ δημόσια και επίσημα απόψεις που ακούστηκαν και έλεγαν ότι στα οικονομικά της εκκλησίας πρέπει να υπάρξει διαφάνεια και δημοσιότης...
Οι τύποι, Δημήτριε, έχουν καλομάθει (και δικαίως), και ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΟΝΤΑΙ ό,τι μπορούν.
Από μια άποψη, καλά κάνουν.
(*) Προσωπικά, δε διαφωνώ με την άποψη του να πηδάει κάποιος. Οποιαδήποτε, αν δε κάνει κατάχρηση ισχύος και καταστάσεων που είναι άσχετες με το γενετήσιο ένστικτο. Επομένως, και ο Πρεβέζης, καλώς την πήδαγε την ξένη παπαδιά. Αλλά το γεγονός ότι ο τύπος έχει σαν λειτούργημα την διακήρυξη και διάδοση αρχών που δεν επιτρέπουν κάτι τέτοιο (και όμως το κάνει), και μάλιστα όταν προσπαθεί να περάσει και την άποψη ότι αυτές οι αρχές ΔΕΝ είναι δικές του (από το κεφάλι του), αλλά "έρχονται από ψηλά", έ, τότε αυτό μου δίνει το δικαίωμα να τον κράζω.