δίνω και μια απάντηση στο παραπάνω ερώτημα
Κάθε πρωί στη βασική εκπαίδευση, οι εκπαιδευτές, που στην εποχή μου ήταν βετεράνοι του Βιετνάμ, εμφανίζονται στους θαλάμους και το πρώτο πράγμα που κάνουν είναι επιθεώρηση των κρεβατιών. Πρέπει να είναι σωστά στρωμένα, τετραγωνισμένες γωνίες, τεντωμένα σεντόνια, το μαξιλάρι κεντραρισμένο ακριβώς κάτω από το κεφαλάρι και η κουβέρτα διπλωμένη σωστά στο κάτω μέρος.
Ήταν μία απλή διαδικασία, μέτρια το πολύ. Αλλά κάθε πρωί υποχρεωτικά έπρεπε να φτιάχνουμε τα κρεβάτια μας στη τελειότητα. Φάνταζε λίγο γελοίο τότε, ειδικά σκεπτόμενοι ότι ήμασταν επίδοξοι πραγματικοί μαχητές, σκληροί από τη μάχη, αλλά η σοφία πίσω από αυτή την απλή ενέργεια μου έχει αποδειχθεί πολλές φορές με τα χρόνια.
Αν στρώνεις το κρεβάτι σου κάθε πρωί θα έχεις ολοκληρώσει τη πρώτη δουλειά της ημέρας. Θα σου δώσει ένα μικρό αίσθημα υπερηφάνειας και θα σε ενθαρρύνει να κάνεις ακόμα μία δουλειά, και ακόμα μία, και ακόμα μία. Μέχρι το τέλος της ημέρας, αυτή η μία ολοκληρωμένη δουλειά θα έχει μεταμορφωθεί σε πολλές ολοκληρωμένες δουλειές. Το στρώσιμο του κρεβατιού θα ενισχύσει επίσης την ιδέα ότι τα μικρά πράγματα μετράνε. Αν δε μπορείς να κάνεις τα μικρά πράγματα σωστά, ποτέ δε θα μπορέσεις να κάνεις τα μεγάλα σωστά. Και, αν παρ’ελπίδα είχες μια άθλια μέρα, θα γυρίσεις σπίτι σε ένα στρωμένο κρεβάτι, κρεβάτι που εσύ έφτιαξες, και ένα στρωμένο κρεβάτι δίνει κουράγιο ότι αύριο θα είναι καλύτερα.
Αν θέλετε να αλλάξετε τον κόσμο, ξεκινήστε με το να στρώνετε το κρεβάτι σας.
Admiral William H. McRaven
