Το "Μαζί τα φάγαμε" είναι η σωστότερη άποψη που έχει ακουστεί ποτέ και περιγράφει ακριβώς την κατάσταση στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης. Η μόνη ένσταση είναι ότι το άτομο που την είπε δεν είχε δικαίωμα δια να ομιλεί εφόσον είχε βολέψει την κόρη του στη Βουλή με 18 μισθούς των 3.000 ευρώ και άλλους χιλιάδες στις δημόσιες υπηρεσίες. Αυτό θα έπρεπε να το πει κανένας μαλάκας σαν κι εμένα που είμαι ελεύθερος επαγγελματίας, δουλεύω 8-8 κάθε μέρα και δεν ξέρω τι θα μου ξημερώσει. Συμφωνώ ότι πολλοί αετονύχηδες πολιτικοί (βλέπε Άκης, Λαλιώτης, Μαντέλης) εκμεταλλεύτηκαν το ότι είμαστε μπουρδέλο σαν κράτος και έβγαλαν λεφτά από μίζες. Συμφωνώ επίσης ότι πολλοί μεγαλοεπιχειρηματίες καρχαρίες (Κόκκαλης, Μπόμπολας, Μυτιληναίος) εκμεταλλεύτηκαν επίσης το ότι είμαστε μπουρδέλο κράτος και έβγαλαν λεφτά κάνοντας δουλειές με το Δημόσιο ζημιώνοντάς το κατά εκατομμύρια. Κάποια στιγμή όμως θα πρέπει να μιλήσουμε και για τις δικές μας ευθύνες. Πρώτον γιατί βγάλαμε τους ΠΑΣΟΚΤΖΗΔΕΣ 6 φορές. Δεύτερον γιατί κάναμε στόχο ζωής το Δημόσιο. Τρίτον γιατί κοιτάμε σε κάθε ευκαιρία να γαμήσουμε το κράτος, να μην πληρώσουμε φόρο, να λαδώσουμε για να σβήσουμε πρόστιμα, να πάρουμε μούφα αναπηρική σύνταξη, να μην πληρώσουμε εισιτήριο στα ΜΜΜ, να πάμε να χτίσουμε αυθαίρετο, να γίνουμε συνδικαλιστές και να τρωγοπίνουμε εις βάρος των κορόιδων κλπ κλπ. Δεν ξέρουμε ότι κάποια στιγμή όλα αυτά θα γυρίσουν στο κεφάλι μας;