Αλλαγές στα κληρονομικά δικαιώματα

[raopau]

Αυτον ορεγεται η πεθερα?
πες της ειναι γέρος και πιασμενος.
θα της βρουμε αλλον καλυτερο

ειναι ο μονος που θα εκλεβε και τις εισπραξεις απο τα καλαντα απο παιδακια...
ειναι παθολογικα τσιγγουνης και αρρωστος με το χρημα...
γι αυτο θα του πληρωνεται και ενοικιο μια ζωη στο γηπεδο του...

 

[teaserman]

ειναι ο μονος που θα εκλεβε και τις εισπραξεις απο τα καλαντα απο παιδακια...
ειναι παθολογικα τσιγγουνης και αρρωστος με το χρημα...
γι αυτο θα του πληρωνεται και ενοικιο μια ζωη στο γηπεδο του...

Ετσι ειναι τυπε, ειναι ο εκπροσωπος του διαβολου αυτοπροσώπως.
Βολευει παντα ενας κακος για να ξεχωριζουν οι καλοι…
Κοιτα εσυ τωρα να μη σου φανε τη κληρονομια, ο Μελισανιδης και αλλοι ευσωμοι προεδροι (ονοματα δεν λεμε) το εχουν κανει το κουμαντο τους.

 

[Αναφυλαξίας3]

αυτό απλά.
Είμαι περίεργος να δω πως θα καταφέρει ο νομοθέτης να περιγράψει τις προυποθέσεις.
Έχουν να πέσουν χοντρά γέλια, και για να μη λέμε μαλακίες, ΄-ας με διορθώσουν κι οι νομικοί συναγωνιστές εδώ- αλλά είναι τόσο δύσκολο να αποσαφηνιστεί και να αποδειχθεί το 'σύντροφος ζωής' που θα είναι αδύνατον να ψηφιστεί τέτοιος νόμος.......

Πολύ ορθή η επισήμανση.
Και πολύ δύσκολος ο ορισμός. Γι' αυτό και πολύ πιθανόν να γίνει το σύνηθες: μια ασαφής διάταξη, με αόριστη νομική έννοια, την οποία θα κληθούν να ερμηνεύσουν τα δικαστήρια.
Με λίγα λόγια, οι δίκες που προσπαθούν να αποφύγουν, θα ξαναμπούν από το παράθυρο.

Ένας μικρός σχολιασμός βάσει των όσων αναφέρονται στο άρθρο ως προτεινόμενα για ψήφιση μέτρα:

-Η διαθήκη θα γίνεται μόνο σε συμβολαιογράφο. Ακόμα και αν κάποιος έχει φτιάξει ιδιόχειρη διαθήκη (στο σπίτι του ή αλλού) δεν θα λαμβάνεται υπόψη.
Σχόλιο: πολύ σωστό μέτρο, οι ιδιόγραφες διαθήκες έχουν γίνει το μέσο για κάθε είδους απάτες.

-Χρονικός περιορισμός για την αποδοχή της διαθήκης: Πλέον ο κληρονόμος δεν θα έχει απεριόριστο χρόνο για να αποδεχθεί ή να αποποιηθεί τη διαθήκη. Θα μπει χρονικό περιθώριο που ακόμα δεν έχει διευκρινιστεί.
Σχόλιο: ασαφής η πρόβλεψη, έτσι κι αλλιώς υπάρχει 4μηνη προθεσμία για την αποποίηση που αν δε γίνει θεωρείται ότι υπάρχει αποδοχή.

-Κληρονομικό δικαίωμα στους συντρόφους: Δημιουργείται κληρονομικό δικαίωμα στους συντρόφους ζωής, ακόμα και αν δεν έχουν παντρευτεί ή δεν έχουν κάνει σύμφωνο συμβίωσης με τον άνθρωπο που πεθαίνει. Αυτοί οι άνθρωποι μέχρι σήμερα εξαιρούνταν από το νόμο.
Σχόλιο: έτσι κι αλλιώς, και σήμερα μπορώ με διαθήκη να αφήσω ό,τι θέλω στη ''σύντροφό'' μου, απλά υπάρχει η νόμιμη μοίρα των οικείων. Θα πρέπει να δούμε πώς ορίζεται ο ''σύντροφος ζωής'' και εδώ πάλι θα υπάρξουν σφοδρές δικαστικές διαμάχες. Η λύση είναι μία: διαθήκη χωρίς δικαίωμα νόμιμης μοίρας για κανέναν.

-Κληρονομικό δικαίωμα σε τυπικές συζυγικές σχέσεις: Περιορίζεται το κληρονομικό δικαίωμα, συζύγων με τυπικές σχέσεις, όπως ανθρώπων που βρίσκονταν σε διάσταση και θα έχουν μικρότερο δικαίωμα στην περιουσία του ανθρώπου που "φεύγει".
Σχόλιο: και τώρα μπορώ να αποκληρώσω τη σύζυγο αν έχω βάσιμο λόγο διαζυγίου σε υπαιτιότητα εκείνης. Απλά θα αφορά στην περίπτωση που δεν έχω κάνει διαθήκη να την αποκληρώσω και θα γίνεται ''αυτόματα''. Μία τέτοια διάταξη θα αποτελέσει πηγή αντιδικιών (όπως και το να υπήρχε αποκλήρωση της συζύγου επίσης). Και εδώ η λύση είναι μία: διαθήκη χωρίς δικαίωμα νόμιμης μοίρας για κανέναν.

-Καταργείται το δικαίωμα κληρονομιάς για υπερήλικους γονείς: Οι υπερήλικες γονείς θα εξαιρούνται από την κληρονομιά που θα κατευθύνεται σε νεότερους συγγενείς.
Σχόλιο: θετικό μέτρο, αποφεύγονται διπλές αποδοχές εάν ο άλλος έχει μικρό προσδόκιμο ζωής.

-Κληρονομικές συμβάσεις: Οι κληρονομικές συμβάσεις θα γίνονται εν ζωή για να τακτοποιεί κάποιος τα θέματά του και να μην αντιδικούν οι κληρονόμοι στα δικαστήρια.
Σχόλιο: το εν λόγω μέτρο έχει τα θετικά και τα αρνητικά του, καθώς μία κληρονομική σύμβαση μπορεί να είναι αντικείμενο συναλλαγών, εκβιασμών, τσακωμών και άλλων τινών.

Με υπερκάλυψες. Τα είπες όλα.
Τα σέβη μου.

Στο ερώτημά σου, εξαρτάται από τις λεγόμενες ''μεταβατικές διατάξεις'' του νόμου, τι θα προβλέπουν για ιδιόγραφες που έχουν συνταχθεί πριν τη θέση σε ισχύ των μεταβολών.

Κατά τα λοιπά, μάλλον έχεις δίκιο: θα υπάρχει σύντομη προθεσμία ''ρητής'' αποδοχής, κάτι που θεωρώ ότι είναι ορθό και προάγει την ασφάλεια των συναλλαγών.

Όντως η τάυτιση της προθεσμίας πλασματικής αποδοχής και συμβολαιογραφικής πράξης, ενισχύει την ασφάλεια των συναλλαγών.
Ο λόγος όμως που συνήθως το δεύτερο γίνεται ετεροχρονισμένα, είναι το κόστος της αποδοχής.
Θα πρέπει να υπάρξει πρόβλεψη για αυτό το ζήτημα.

 

[Αναφυλαξίας3]

Επίσης κάποια στιγμή πρέπει να αλλάξουν και οι κληρονομικές τάξεις.
Το να κληρονομούν τα εγγόνια του αδερφού σου πχ, είναι λογική περαμένου αιώνα που όλοι έμεναν στο ίδιο χωριό.
Στον 21ο αιώνα προκαλεί προβλήματα.

 

[yakuza old boy]

Μεγάλες αλλαγές στις κληρονομιές - Ποιοι αποκτούν δικαιώματα - Όλο το σχέδιο

To Υπουργείο Δικαιοσύνης αλλάζει το κληρονομικό δίκαιο.

www.google.com

Και πως θα ξερουν οτι η συντροφος ηταν μαζι χωρις να εχουν παντρευτει η εχουν κανει συμφωνο συμβιωσης; λογικα μονο αν την βαζουν στην διαθηκη.. αρα θα παραδεχομαστε εστω και στα τελευταια μας οτι ειχαμε γκομενα!

 

[BIG_BIG_BEN]

Και πως θα ξερουν οτι η συντροφος ηταν μαζι χωρις να εχουν παντρευτει η εχουν κανει συμφωνο συμβιωσης; λογικα μονο αν την βαζουν στην διαθηκη.. αρα θα παραδεχομαστε εστω και στα τελευταια μας οτι ειχαμε γκομενα!

Καλά το πας. Είναι πολλά που δεν θέλουμε να βγουν στη φόρα από τα γκομενιλίκια μας.

Και η λύση είναι μία.

Δεν θα πεθάνουμε ποτέ.

 

[BIG_BIG_BEN]

Καλά, εντωμεταξύ τώρα πρωτοαρχίζουν να το σκέφτονται το ζήτημα σε βάθος. Συστάθηκε ομάδα εργασίας, λέει. Έχει ψωμί ακόμη το θέμα.

«Σύσταση και συγκρότηση Ομάδας Εργασίας με αντικείμενο την αναμόρφωση του κληρονομικού δικαίου»

•

https://lawnet.gr/law-news/systasi-kai-sygkrotisi-omadas-ergasias-me-antikeimeno-tin-anamorfosi-tou-klironomikou-dikaiou/

 

[Αναφυλαξίας3]

Καλά, εντωμεταξύ τώρα πρωτοαρχίζουν να το σκέφτονται το ζήτημα σε βάθος. Συστάθηκε ομάδα εργασίας, λέει. Έχει ψωμί ακόμη το θέμα.

«Σύσταση και συγκρότηση Ομάδας Εργασίας με αντικείμενο την αναμόρφωση του κληρονομικού δικαίου»

•

https://lawnet.gr/law-news/systasi-kai-sygkrotisi-omadas-ergasias-me-antikeimeno-tin-anamorfosi-tou-klironomikou-dikaiou/

Απόστολος Γεωργιάδης ως Πρόεδρος φίλε.
Όταν μιλάει ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ, οι υπόλοιποι το ράβουμε.
Αρχηγού παρόντος κτλ κτλ.

 

[mixalis k.]

Όλα θα τα φτιαξει ο Κος Κυριακος

Ολα τα φτιαξε αυτο θα αφηνε

 

[padepadou]

Πολύ ορθή η επισήμανση.
Και πολύ δύσκολος ο ορισμός. Γι' αυτό και πολύ πιθανόν να γίνει το σύνηθες: μια ασαφής διάταξη, με αόριστη νομική έννοια, την οποία θα κληθούν να ερμηνεύσουν τα δικαστήρια.
Με λίγα λόγια, οι δίκες που προσπαθούν να αποφύγουν, θα ξαναμπούν από το παράθυρο.

Με υπερκάλυψες. Τα είπες όλα.
Τα σέβη μου.

Όντως η τάυτιση της προθεσμίας πλασματικής αποδοχής και συμβολαιογραφικής πράξης, ενισχύει την ασφάλεια των συναλλαγών.
Ο λόγος όμως που συνήθως το δεύτερο γίνεται ετεροχρονισμένα, είναι το κόστος της αποδοχής.
Θα πρέπει να υπάρξει πρόβλεψη για αυτό το ζήτημα.

Αφού γίνονται αυτά όλα ποιός ο λόγος της νομιμοποίησης γάμου μεταξύ ατόμων ίδιου φίλου;αφού τελικά με το νόμο αυτό καλύπτονται τα κληρονομικά και ιδιοκτησιακά δικαιώματά τους επί των συντρόφων τους,

 

[Αναφυλαξίας3]

Αφού γίνονται αυτά όλα ποιός ο λόγος της νομιμοποίησης γάμου μεταξύ ατόμων ίδιου φίλου;αφού τελικά με το νόμο αυτό καλύπτονται τα κληρονομικά και ιδιοκτησιακά δικαιώματά τους επί των συντρόφων τους,

Ο γάμος των ομόφυλων δεν θεσπίστηκε για τα κληρονομικά τους δικαιώματα (μόνο).
Κληρονομικό δικαίωμα υπήρχε και πριν, με το σύμφωνο συμβίωσης.

 

[ΚΑΥΛΑΝΤΈΙΡΟ]

Μη δίνεται δικαίωμα σε καμιά πατσαβούρα να σας φαει τα λεφτά.

 

[billGor]

Στο ερώτημά σου, εξαρτάται από τις λεγόμενες ''μεταβατικές διατάξεις'' του νόμου, τι θα προβλέπουν για ιδιόγραφες που έχουν συνταχθεί πριν τη θέση σε ισχύ των μεταβολών.

Κατά τα λοιπά, μάλλον έχεις δίκιο: θα υπάρχει σύντομη προθεσμία ''ρητής'' αποδοχής, κάτι που θεωρώ ότι είναι ορθό και προάγει την ασφάλεια των συναλλαγών.

ευχαριστώ για την απάντηση. Αν μου επιτρέπεις ένα σχόλιο ως μη ειδικός φυσικά.

εσύ και ο Αναφυλαξίας το βλέπετε ως νομικοί πως πρέπει να διορθωθούν αυτά τα δύο "κενά" και υποθέτω πως έχετε δίκιο απο επιστημονικής πλευράς
πρακτικά όμως αυτά τα δύο "κενά" ή "παραθυράκια" διευκόλυναν τα κληρονομικά σε μερικές περιπτώσεις.

- η μη ύπαρξη προθεσμίας για ρητή αποδοχή σου έδινε τη δυνατότητα να κάνεις συμβολαιογραφική πράξη αποδοχής στο μέλλον αν υπήρχε οικονομική δυσκολία να γίνει στο παρον
ενώ τώρα που θα μπει προθεσμία πρακτικά θα οδηγεί κάποιους να αποποιηθούν εδώ και τώρα λόγω οικονομικής δυσπραγίας ενώ στην ουσία θα ήθελαν να γίνουν κληρονόμοι.
το παραπάνω έχει συμβεί με γνωστους μου οι οποίοι είχαν κάνει την αποδοχή μετά από χρόνια που είχαν τα χρήματα να καλύψουν το σχετικό κοστος.
Φαντασου όμως αν ίσχυε ο υπο συζήτηση νόμος : θα είχαν κάνει εξ αρχής αποποίηση και το κράτος θα είχε χάσει το έστω μελλοντικό έσοδο και την ύπαρξη ιδιοκτητών για τα σχετικά ακίνητα. Και τι θα είχε κερδίσει ;

- το άλλο με τις "ιδιοχειρες" διαθήκες έδινε κάποια "ευελιξία" σε κληρονόμους σε περίπωση που δεν είχε αφήσει διαθήκη ο μακαρίτης.
πχ. πεθαίνει κάποιος και είσαι ο μόνος κληρονόμος. Αυτός ο κάποιος είχε πχ. 2 ακίνητα αλλά εσύ θέλεις μόνο το ένα για διάφορους λόγους.
Κανονικά θα έπρεπε να αποδεχθείς και τα δύο ή να αποποιηθείς και τα δύο. Ενώ με μια βολική "ιδόχειρη" διαθήκη κληρονομείς αυτό που θες και αφήνεις απ' έξω το άλλο που είναι ασυμφορο.

γενικά και έχοντας δει κληρονομικές διαδικασίες σε αρκετούς συγγενείς νομίζω πως η επιταγή της νομοθεσίας να πρέπει να αποδεχθείς ή αποποιηθείς το σύνολο μιας περιουσίας (σε περιπτωση μη ύπαρξης διαθήκης) είναι πολύ άκαμπτη και δυσλειτουργική. Δεν καταλαβαίνω γιατι να μη μπορείς να κληρονομισεις τμήμα και όχι το σύνολο.

 

[kachaplias]

Απορώ με το κληρονομικό δικαίωμα του ''συντρόφου ζωής''. Ποιος θα θεωρείται τέτοιος και πως θα αποδεικνύεται;

συμβολαιογραφος ειπαμε... θα ξερει τη γκομενα σου ο συμβολαιογραφους! και σιγουρα και η ΓΚΟΜΕΝΑ θα ειναι τοσο ενημερη που θα σου βαζει χερι να την πας απο εκει ;)

δε θα αρκει πλεον το "στα χω γραψει"

 

[LION-974]

ευχαριστώ για την απάντηση. Αν μου επιτρέπεις ένα σχόλιο ως μη ειδικός φυσικά.

εσύ και ο Αναφυλαξίας το βλέπετε ως νομικοί πως πρέπει να διορθωθούν αυτά τα δύο "κενά" και υποθέτω πως έχετε δίκιο απο επιστημονικής πλευράς
πρακτικά όμως αυτά τα δύο "κενά" ή "παραθυράκια" διευκόλυναν τα κληρονομικά σε μερικές περιπτώσεις.

- η μη ύπαρξη προθεσμίας για ρητή αποδοχή σου έδινε τη δυνατότητα να κάνεις συμβολαιογραφική πράξη αποδοχής στο μέλλον αν υπήρχε οικονομική δυσκολία να γίνει στο παρον
ενώ τώρα που θα μπει προθεσμία πρακτικά θα οδηγεί κάποιους να αποποιηθούν εδώ και τώρα λόγω οικονομικής δυσπραγίας ενώ στην ουσία θα ήθελαν να γίνουν κληρονόμοι.
το παραπάνω έχει συμβεί με γνωστους μου οι οποίοι είχαν κάνει την αποδοχή μετά από χρόνια που είχαν τα χρήματα να καλύψουν το σχετικό κοστος.
Φαντασου όμως αν ίσχυε ο υπο συζήτηση νόμος : θα είχαν κάνει εξ αρχής αποποίηση και το κράτος θα είχε χάσει το έστω μελλοντικό έσοδο και την ύπαρξη ιδιοκτητών για τα σχετικά ακίνητα. Και τι θα είχε κερδίσει ;

- το άλλο με τις "ιδιοχειρες" διαθήκες έδινε κάποια "ευελιξία" σε κληρονόμους σε περίπωση που δεν είχε αφήσει διαθήκη ο μακαρίτης.
πχ. πεθαίνει κάποιος και είσαι ο μόνος κληρονόμος. Αυτός ο κάποιος είχε πχ. 2 ακίνητα αλλά εσύ θέλεις μόνο το ένα για διάφορους λόγους.
Κανονικά θα έπρεπε να αποδεχθείς και τα δύο ή να αποποιηθείς και τα δύο. Ενώ με μια βολική "ιδόχειρη" διαθήκη κληρονομείς αυτό που θες και αφήνεις απ' έξω το άλλο που είναι ασυμφορο.

γενικά και έχοντας δει κληρονομικές διαδικασίες σε αρκετούς συγγενείς νομίζω πως η επιταγή της νομοθεσίας να πρέπει να αποδεχθείς ή αποποιηθείς το σύνολο μιας περιουσίας (σε περιπτωση μη ύπαρξης διαθήκης) είναι πολύ άκαμπτη και δυσλειτουργική. Δεν καταλαβαίνω γιατι να μη μπορείς να κληρονομισεις τμήμα και όχι το σύνολο.

Έχεις δίκιο να το βλέπεις σε ένα πιο ''πρακτικό'' και πιο ''στενό'' αν μου επιτρέπεις τη φράση πλαίσιο: όταν κάνεις ένα νόμο, εστιάζεις για αρχή στο γενικότερο ''όφελος'' που υπάρχει από μία ρύθμιση και δεν ξεκινάς από τη ''διευκόλυνση'' των εξαιρέσεων ενός κοινωνικού συνόλου.

Πάνω σε αυτή τη βάση, το να πεις ότι η αποδοχή πρέπει να γίνεται άμεσα, έχει γενικότερο όφελος για το σύνολο. Το ότι κάποιοι να πιεστούν οικονομικά, είναι μία άλλη διάσταση, πλην όμως γνωρίζοντας το θέμα εξαρχής και την πιθανότητα ''κληρονομίας'' (αν έχω υπέργηρο πατέρα ή παππού) θα υπάρξει και η ανάλογη ''προετοιμασία'' για να προχωρήσω άμεσα. Εξάλλου, το αφορολόγητο για κληρονομιές στενών συγγενών είναι ήδη πολύ μεγάλο, άρα δεν τίθεται θέμα φόρων κληρονομίας για συντριπτικό ποσοστό κληρονομιών.

Όσον αφορά στο ότι οι πλαστές ιδιόχειρες ''διευκόλυναν'', έρχεται πάλι ο νομοθέτης και θεσπίζει τις κληρονομικές συμβάσεις, και μην ξεχνάμε τη δυνατότητα διαθήκης. Φρίττω στην ιδέα ότι οι πλαστές διαθήκες ήταν μία σχεδόν ''νόμιμη'' λύση που την πρότειναν ακόμη και σε δημόσιες υπηρεσίες (!!!) για διευθέτηση ζητημάτων.

Σε κάθε περίπτωση, κανένα σύστημα δεν είναι απόλυτα ''τέλειο'' ούτε μπορεί να καλύψει την κάθε υποπερίπτωση που μπορεί να νιώσει ''αδικημένη''. Με τα δικά μου κριτήρια λ.χ. είναι παράλογη η διατήρηση του θεσμού της νόμιμης μοίρας εν έτει 2024, όταν αυτός στηρίζεται σε νομοθετικές προβλέψεις 25 αιώνων πίσω.

 

[gpikasso]

Απορώ με το κληρονομικό δικαίωμα του ''συντρόφου ζωής''. Ποιος θα θεωρείται τέτοιος και πως θα αποδεικνύεται;

Παρόλο που το σκεπτικό του νόμου εχει καποια σωστή βάση, κάτι τέτοιες λεπτομέρειες είναι που θα κάνουν τη διαφορά, θα γελοιοποιήσουν όποιο νόμο προκύψει και θα φέρουν μαδομουνια σε οικογένειες....

 

[gpikasso]

Έχεις δίκιο να το βλέπεις σε ένα πιο ''πρακτικό'' και πιο ''στενό'' αν μου επιτρέπεις τη φράση πλαίσιο: όταν κάνεις ένα νόμο, εστιάζεις για αρχή στο γενικότερο ''όφελος'' που υπάρχει από μία ρύθμιση και δεν ξεκινάς από τη ''διευκόλυνση'' των εξαιρέσεων ενός κοινωνικού συνόλου.

Πάνω σε αυτή τη βάση, το να πεις ότι η αποδοχή πρέπει να γίνεται άμεσα, έχει γενικότερο όφελος για το σύνολο. Το ότι κάποιοι να πιεστούν οικονομικά, είναι μία άλλη διάσταση, πλην όμως γνωρίζοντας το θέμα εξαρχής και την πιθανότητα ''κληρονομίας'' (αν έχω υπέργηρο πατέρα ή παππού) θα υπάρξει και η ανάλογη ''προετοιμασία'' για να προχωρήσω άμεσα. Εξάλλου, το αφορολόγητο για κληρονομιές στενών συγγενών είναι ήδη πολύ μεγάλο, άρα δεν τίθεται θέμα φόρων κληρονομίας για συντριπτικό ποσοστό κληρονομιών.

Όσον αφορά στο ότι οι πλαστές ιδιόχειρες ''διευκόλυναν'', έρχεται πάλι ο νομοθέτης και θεσπίζει τις κληρονομικές συμβάσεις, και μην ξεχνάμε τη δυνατότητα διαθήκης. Φρίττω στην ιδέα ότι οι πλαστές διαθήκες ήταν μία σχεδόν ''νόμιμη'' λύση που την πρότειναν ακόμη και σε δημόσιες υπηρεσίες (!!!) για διευθέτηση ζητημάτων.

Σε κάθε περίπτωση, κανένα σύστημα δεν είναι απόλυτα ''τέλειο'' ούτε μπορεί να καλύψει την κάθε υποπερίπτωση που μπορεί να νιώσει ''αδικημένη''. Με τα δικά μου κριτήρια λ.χ. είναι παράλογη η διατήρηση του θεσμού της νόμιμης μοίρας εν έτει 2024, όταν αυτός στηρίζεται σε νομοθετικές προβλέψεις 25 αιώνων πίσω.

Τα είπες με πιο πολλά λόγια από μένα...

 

[Julyman21]

Παρόλο που το σκεπτικό του νόμου εχει καποια σωστή βάση, κάτι τέτοιες λεπτομέρειες είναι που θα κάνουν τη διαφορά, θα γελοιοποιήσουν όποιο νόμο προκύψει και θα φέρουν μαδομουνια σε οικογένειες....

Δεν συμφωνώ ότι η εισαγωγή μιας αόριστης νομικής έννοιας όπως αυτή του συντρόφου ζωής έχει κάποια σωστή βάση. Δεδομένου ότι υπάρχει ο γάμος (πολιτικός - θρησκευτικός) που επιφέρει συγκεκριμένες συνέπειες στα κληρονομικά, το σύμφωνο συμβίωσης που είναι ακόμα πιο εύκολο από γάμο και έξομοιώνεται πλέον με αυτόν, η αυτή καθ' αυτή σύνταξη διαθήκης αλλά και οι κληρονομικές συμβάσεις αν ισχύσουν, δεν θεωρώ ότι ορθά θα εισαχθεί ακόμα ένας τρόπος θεμελίωσης κληρονομικού δικαιώματος που μάλιστα θα απαιτεί και την ερμηνεία κάθε φορά του αν κάποιος υπάγεται ή όχι στην έννοια του συντρόφου ζωής.
Πέρα από τα πρακτικά προβλήματα που θα προκύψουν και ενδεχομένως τις επιπλέον δικαστικές διαμάχες , στην τελική αν ο κληρονομούμενος δεν θέλησε να εγκαταστήσει κάποιον κληρονόμο του όσο ζούσε γιατί να πρέπει το κράτος να παρεμβαίνει μέχρι και σε αυτό;

 

[gpikasso]

Δεν συμφωνώ ότι η εισαγωγή μιας αόριστης νομικής έννοιας όπως αυτή του συντρόφου ζωής έχει κάποια σωστή βάση. Δεδομένου ότι υπάρχει ο γάμος (πολιτικός - θρησκευτικός) που επιφέρει συγκεκριμένες συνέπειες στα κληρονομικά, το σύμφωνο συμβίωσης που είναι ακόμα πιο εύκολο από γάμο και έξομοιώνεται πλέον με αυτόν, η αυτή καθ' αυτή σύνταξη διαθήκης αλλά και οι κληρονομικές συμβάσεις αν ισχύσουν, δεν θεωρώ ότι ορθά θα εισαχθεί ακόμα ένας τρόπος θεμελίωσης κληρονομικού δικαιώματος που μάλιστα θα απαιτεί και την ερμηνεία κάθε φορά του αν κάποιος υπάγεται ή όχι στην έννοια του συντρόφου ζωής.
Πέρα από τα πρακτικά προβλήματα που θα προκύψουν και ενδεχομένως τις επιπλέον δικαστικές διαμάχες , στην τελική αν ο κληρονομούμενος δεν θέλησε να εγκαταστήσει κάποιον κληρονόμο του όσο ζούσε γιατί να πρέπει το κράτος να παρεμβαίνει μέχρι και σε αυτό;

Για αυτό λεω ότι οι λεπτομέρειες θα κάνουν τη διαφορά. Ο νόμος δεν μπορεί να πιάσει όλες τις περιπτώσεις, μετά είναι θέμα ορισμών και ερμηνείας του νόμου. Εκεί που γίνεται το μπαχαλο δλδ
Δε διαφωνώ σ' αυτά που λες, ωστόσο ο θάνατος συμβαίνει απότομα πολλές φορές και δεν έχει προλάβει να γίνει διαθήκη ή ακόμα και η νομικη πραξη (γάμος, σύμφωνο κλπ) οπότε χάνεται το δικαίωμα σε περιουσία, σύνταξη κλπ. Εννοείται ότι και να υπάρχουν δεν αναιρουν κακόβουλες πράξεις εκ των υστέρων...

 

[Julyman21]

Για αυτό λεω ότι οι λεπτομέρειες θα κάνουν τη διαφορά. Ο νόμος δεν μπορεί να πιάσει όλες τις περιπτώσεις, μετά είναι θέμα ορισμών και ερμηνείας του νόμου. Εκεί που γίνεται το μπαχαλο δλδ
Δε διαφωνώ σ' αυτά που λες, ωστόσο ο θάνατος συμβαίνει απότομα πολλές φορές και δεν έχει προλάβει να γίνει διαθήκη ή ακόμα και η νομικη πραξη (γάμος, σύμφωνο κλπ) οπότε χάνεται το δικαίωμα σε περιουσία, σύνταξη κλπ. Εννοείται ότι και να υπάρχουν δεν αναιρουν κακόβουλες πράξεις εκ των υστέρων...

Έχω ακούσει για περιπτώσεις όπου ζευγάρι ζούσε για δεκαετίες σε ελεύθερη σχέση και ποτέ δεν ρύθμισαν το θέμα των κληρονομικών. Πέθαινε ο ένας από τους δύο και μετά κατέληγε η περιουσία σε μακρινούς συγγενείς με τους οποίους ο αποθανών δεν διατηρούσε στην πραγματικότητα καμία σχέση, οι οποίοι φυσικά πέταγαν τον συμβίο από το σπίτι που μέχρι τότε ζούσε. Ίσως σε αυτές τις περιπτώσεις να χρειάζεται μια τέτοια ρύθμιση για σύντροφο ζωής καθαρά για λόγους επιείκειας.