Έχεις δίκιο να το βλέπεις σε ένα πιο ''πρακτικό'' και πιο ''στενό'' αν μου επιτρέπεις τη φράση πλαίσιο: όταν κάνεις ένα νόμο, εστιάζεις για αρχή στο γενικότερο ''όφελος'' που υπάρχει από μία ρύθμιση και δεν ξεκινάς από τη ''διευκόλυνση'' των εξαιρέσεων ενός κοινωνικού συνόλου.
Πάνω σε αυτή τη βάση, το να πεις ότι η αποδοχή πρέπει να γίνεται άμεσα, έχει γενικότερο όφελος για το σύνολο. Το ότι κάποιοι να πιεστούν οικονομικά, είναι μία άλλη διάσταση, πλην όμως γνωρίζοντας το θέμα εξαρχής και την πιθανότητα ''κληρονομίας'' (αν έχω υπέργηρο πατέρα ή παππού) θα υπάρξει και η ανάλογη ''προετοιμασία'' για να προχωρήσω άμεσα. Εξάλλου, το αφορολόγητο για κληρονομιές στενών συγγενών είναι ήδη πολύ μεγάλο, άρα δεν τίθεται θέμα φόρων κληρονομίας για συντριπτικό ποσοστό κληρονομιών.
Όσον αφορά στο ότι οι πλαστές ιδιόχειρες ''διευκόλυναν'', έρχεται πάλι ο νομοθέτης και θεσπίζει τις κληρονομικές συμβάσεις, και μην ξεχνάμε τη δυνατότητα διαθήκης. Φρίττω στην ιδέα ότι οι πλαστές διαθήκες ήταν μία σχεδόν ''νόμιμη'' λύση που την πρότειναν ακόμη και σε δημόσιες υπηρεσίες (!!!) για διευθέτηση ζητημάτων.
Σε κάθε περίπτωση, κανένα σύστημα δεν είναι απόλυτα ''τέλειο'' ούτε μπορεί να καλύψει την κάθε υποπερίπτωση που μπορεί να νιώσει ''αδικημένη''. Με τα δικά μου κριτήρια λ.χ. είναι παράλογη η διατήρηση του θεσμού της νόμιμης μοίρας εν έτει 2024, όταν αυτός στηρίζεται σε νομοθετικές προβλέψεις 25 αιώνων πίσω.
κατανοητό αυτο που γραφεις, ούτε εγώ ως απλος πολιτης περιμένω να μπαίνει ο νόμος σε κάθε ιδιαίτερη ή μεμονωμένη περίπτωση.
αλλά αυτό που έγραψα στο τελος του προηγούμενου ποστ γιατί δεν μπορεί να νομοθετηθεί ; δηλαδή να μπορεις να αποδεχθεις τμήμα μιας κληρονομιας ;
ο νόμος σου επιβάλει να αποδέχεσαι ή αποποιεισαι το σύνολο εξ αδιαθέτου κληρονομιάς.
Υποθέτω πως το κράτος προσπαθεί έτσι να μην φορτώνεται ακίνητα που θα κατέληγαν σε αυτό αν ίσχυε μερική αποδοχή ;
δες περίπτωση που αντιμετώπισαν συγγενεις μου πριν λίγα χρόνια :
ο θανών δεν αφήνει διαθήκη και έχει :
- ένα ακίνητο σε πόλη για το οποίο υπήρχε ενδιαφέρον και άξιζε να κληρονομηθεί
- ένα αρχαίο ακίνητο σε παραμεθόριο χωριό, σε κακιστη κατάσταση
- μια ντουζίνα χωράφια σε βουνά και ραχούλες του χωριού, άχρηστα για οτιδήποτε και καμίας αξίας τωρινής και σίγουρα και μελλοντικής
όλα δηλωμένα στο κτηματολόγιο της περιοχής
ο νόμος λοιπόν τους υποχρέωνε προκειμένου να κληρονομήσουν το σπίτι να φορτωθούν και τα υπόλοιπα άχρηστα και ανεπιθυμητα πληρώνοντας τοπογραφικό για όλα και μάλλον και τακτοποίηση για το ερείπιο.
εσύ θα το έκανες ; θα πλήρωνες δηλαδή τόσα λεφτά κερατιάτικα και επιβαρυνόμενος με τόσα ανεπιθύμητα ακίνητα για να πάρεις το ένα που ήθελες ;
ή θα τα παράταγες όλα ; θα είχε βγει κερδισμένο τότε το κρατος ;
