Προσωπικά πιστεύω ότι δεν υπήρξαν ουσιαστικά διαφορετικά κοινωνικά συστήματα την ανθρώπινη κοινωνία.
Πιστεύω ότι το μόνο πολίτευμα που ανέκαθεν ουσιαστικά υπήρξε ήταν και είναι παραλλαγές της συγκεκαλυμμένης ολιγαρχίας !! Μια κάστα ανθρώπων που νέμεται την εξουσία για ίδια οφέλη και τίποτα άλλο. Συνήθως η κάθε συγκεκριμένη ολιγαρχία είχε και κάποιο θεσμικού τύπου αρχηγό τον οποίο ονόμαζε με πολλούς ''τίτλους'', Βασιλέα, Αυτοκράτορα, Δικτάτορα, Φαραώ, Σουλτάνο, Γενικό Γραμματέα, Πρόεδρο, Πρωθυπουργό κλπ.
Σε πολλές περιπτώσεις η Προσωποκεντρικότητα της συγκεκαλυμμένης ολιγαρχίας αποκτούσε ακραία χαρακτηριστικά όταν η ''κεφαλή'' απλά τη ψώνιζε. Χαρακτηριστικά παραδείγματα πολλά στην Ιστορία Καλιγούλας, Στάλιν, Πολ Πότ κλπ αλλά αυτό λίγο άλλαζε ουσιαστικά το συνολικό ''κοινωνικό σχηνικό''. Απλά προσέθετε το στοιχείο της φρίκης σε αυτό του φόβου ( μικρού η μεγάλου ανά περίπτωση ) απέναντι στη κεντρική εξουσία.
Με βάση τη παραπάνω άποψή μου θεωρώ τους ανθρώπους που αναλώνονται σε οποιουδήποτε είδους φανατισμό πραγματικά τραγικά. Είναι πραγματικά θλιβερό να βλέπεις πόσο εύκολα η κάθε φατρία αναλώνει ανθρώπους που αγωνίστηκαν ακόμη και θυσιάστηκαν για τα συμφέροντά της πιστεύοντας στο ιδεολογικό εξιδανικευμένο περιτύλιγμα με το οποίο κάθε φορά τα συμφέροντα αυτά καλύπτονται.
Να το πούμε λαικά. Προσωπικά η έκφραση ''Για κανένα πούστη δε θυσιάζομαι'' με εκφράζει καθολικά και απόλυτα. Μόνο για κάποιους ανθρώπους που πραγματικά αγαπάω και αισθάνομαι βαθιά για αυτούς όπως πχ για το παιδί μου είτε για τους γονείς μου η την αδερφή μου θα ανάλωνα τον εαυτό μου. Από Ιδεολογίες και ιδανικά χόρτασα, και συνειδητοποίησα βαθιά τη κενότητα την υποκρισία και τη φαυλότητά τους.
Προσωπικά πιστεύω ότι οι λόγοι για το παραπάνω φαινόμενο δεν είναι κοινωνικοί αλλά τελικά είναι βιολογικοί. Αν ήθελα να το αποδώσω λακωνικά θα έλεγα ότι ο άνθρωπος βιολογικά δεν έχει συλλογικό ένστικτο επιβίωσης. Εχει αμιγώς και μόνο ατομικό ένστικτο επιβίωσης. Εν αντιθέσει με άλλα όντα όπως πχ τα μερμήγκια οι μέλισσες και κάποιες κοινωνίες εντόμων που έχουν συλλογικό ένστικτο επιβίωσης, πράγμα προφανές σε κάποιες ενέργειές τους αυθόρμητου αλτρουιστικού χαρακτήρα.
Ισως τελικά αυτό να αποτελεί και οικονομία της φύσης. Στέρησε δηλαδή απο το τελειότερο όν που δημιούργησε ένα εξαιρετικά ζωτικό ένστικτο. Κατ' αυτό το τρόπο υπάρχει καλλιστα ο τρόπος αυτό το ον να αυτοκαταστραφεί μέσω της αληλοεξόντωσης λίγο πρίν καταστρέψει ολοκληρωτικά τη φύση σε αυτό το πλανήτη.
Αυτά από έμενα. Το ψάρεμα συνεχίζεται !! Κολυμπατε βαθιά !!!
