Τη χώρα σου αξίζει να την υποστηρίξεις μόνο αν σε βοηθάει αυτό.
Για παράδειγμα, πληρώνω φόρους για να υπάρχει αστυνομία και δικαστήριο και να με βοηθάει σε περίπτωση κινδύνου και απάτης.
Πληρώνω για δρόμους, για δημόσιες υπηρεσίες και όλα αυτά που βοηθάνε ΕΜΕΝΑ.
Δεν υπάρχει λόγος να θέλω να βοηθησω τη χώρα μου αν δε βοηθηθώ και εγώ.
Τι είναι η χώρα μου στο κάτω κάτω; Μια ηλίθια ιδέα που μου την πασάρουν σαν κάτι σπουδαίο.
Γιατί να την αγαπάω; Γιατί να θέλω να πηγαίνει καλά εκτός αν έτσι συμφέρει και εμένα;
Όμοια, γιατί να πάω να πολεμήσω αν είναι να χάσω τη ζωούλα μου;
Ένα άτομο ανήκει σε μια οργανωμένη κοινωνία για να λαμβάνει βοήθεια, όχι να δίνει. Η κοινωνία δεν έχει λόγο ύπαρξης πέρα από τη βοήθεια στους ανθρώπους. Όταν έρθει η ώρα, μια κοινωνία να ζητήσει παραπάνω από κάποιον άνθρωπο, από όσο αυτός κρίνει, πρέπει να μπορεί κάλλιστα να μπορεί να φύγει και να μην είναι μέλος αυτής της κοινωνίας, αν έρθει η ώρα για πόλεμο, πρέπει αν θέλω να έχω το δικαίωμα να την κοπανήσω σαν δειλός που είμαι.
Όλα τα κράτη έχουν παραμυθιάσει τους κατοίκους τους για να είναι πατριώτες, και οι πιο πολλοί πέφτουν θύματα αυτής της βλακείας.
Η ιστορία και η εθνική υπερηφάνεια είναι έννοιες που τις ακούω και γελάω με τους ηλίθιους που τα πιστεύουν.
Αν προβάλω μερικούς... δε με πειράζει.
Δεν είμαι αναρχικός, απλά είμαι λογικός.