Το 'χα σκεφτει πολυ σοβαρα.
Λιγο πριν το κανω, ειχα χεστει πανω μου, γτ δεν ηξερα πώς θα ειναι (και το κεφαλι μου δεν εχει το καλυτερο δυνατο σχημα).
Την ωρα που τα επαιρνε ο μπαρμπερης, ενιωσα πολυ περιεργα (σαν να μην αναγνωριζα τον εαυτο μου).
Λιγο αργοτερα, πηγα για καφε με κατι φιλους - ες, που μου ειπαν τα καλυτερα. Κι εγω, οσο συνηθιζα την εικονα μου, τοσο περισσοτερο μ' αρεσε.
Τωρα, δεν θα αφηνα μαλλια για κανεναν λογο. Να φανταστεις πως ξενερωνω οταν περασει 2η μερα αξυριστος.
Η μαλακια ειναι πως εμφανισα ενα δερματικο, αρκετα ασχημο, σαν ψωριαση, που υποχωρησε γρηγορα (ειχε σχεση με κακη ψυχολογια κλπ), αλλα ακομα παρατηρω ερεθισμο και λιγο ξεφλουδισμα σε διάφορα σημεια του κεφαλιου, αμεσως μετα το ξυρισμα. Εξ ου και βαζω ενυδατικη.
Το μερα παρα μερα λετε πως ειναι too much?
Κωλωνω να βαλω ξυραφι (δεν εχω βαλει ποτε στη ζωη μου, ουτε για τα γενια)
