jstar
Μέλος
- Εγγρ.
- 5 Απρ 2010
- Μηνύματα
- 2.437
- Like
- 14
- Πόντοι
- 16
Βόρειος Κορέα VS Νότιος Κορέα
- Μέλος που άνοιξε το νήμα DARKSIDEOFTHEMOON
- Ημερομηνία ανοίγματος
- Απαντήσεις 5K
- Εμφανίσεις 169K
- Tagged users Καμία
- Βλέπουν το thread αυτή τη στιγμή 1 άτομα (0 μέλη και 1 επισκέπτες)
pussy wagon
Σεβαστός
- Εγγρ.
- 13 Οκτ 2010
- Μηνύματα
- 28.766
- Κριτικές
- 18
- Like
- 5.571
- Πόντοι
- 1.796
Ζώντας δύο χρόνια στην Βόρεια Κορέα: μια προσωπική μαρτυρία
Σίγουρα η Βόρεια Κορέα είναι μια χώρα που ξέρει να κρύβει καλά τα μυστικά της, όμως τα δύο αυτά χρόνια που έζησα εκεί, ξεδιπλώθηκε μπροστά μου μια αλήθεια που ελάχιστη σχέση είχε με τα στερεότυπα και τις προκατασκευασμένες εικόνες. Ανακάλυψα ανθρώπους έτοιμους να σε βοηθήσουν σε κάθε πρόβλημα, με μια ιδιότυπη αίσθηση του χιούμορ, που θα προσκαλούσαν τον άγνωστο περαστικό να μοιραστεί μαζί τους μια μπύρα στις όχθες του Τεντογκ, που γελούσαν με τα ίδια αστεία, που μοιράζονταν τις ίδιες ανησυχίες και ελπίδες για το μέλλον τους όπως όλοι μας.
Ναι οι προκλήσεις ήταν πολλές, και η ζωή συχνά σκληρή και απρόβλεπτη, όμως ακόμα και σε αυτή την τόσο ιδιόρρυθμη και άγνωστη γωνιά του πλανήτη, αυτά που μας ένωναν ήταν πολλά περισσότερα από όσα μας χώριζαν.
Το αεροδρόμιο Σουνάν της Βόρειας Κορέας, βρίσκεται περίπου 24 χλμ βόρεια της Πιονγκ Γιανγκ. Μεγάλα κόκκινα και βιολετί υφάσματα καλύπτουν το διπλανό εργοτάξιο. Είναι το μελλοντικό διεθνές αεροδρόμιο της χώρας που χτίζεται με εντατικούς ρυθμούς. Χιλιάδες εργάτες με σκούρες καφέ στολές δουλεύουν με βάρδιες όλο το 24ωρο για να παραδώσουν το έργο εντός του 2015. Καθώς περιμένω στον έλεγχο να έρθει η σειρά μου, ένας αστυνομικός και μια γυναίκα με στρατιωτική στολή κάνουν αστείες γκριμάτσες στον γιο μου. Σε κάποια στιγμή ο σοβαρός αστυνομικός σηκώνει τον μικρό αγκαλιά και τον χορεύει υπό τους ήχους μια αόρατης μουσικής. Κοιτάζω ξαφνιασμένη, σίγουρα η εικόνα του αυστηρού αστυνομικού που παίζει σαν παιδί με ένα ξανθό αγοράκι, δεν είναι αυτό που έχει κάποιος στο νου του όταν σκέφτεται τη Βόρεια Κορέα.
Η κίνηση στη λεωφόρο που οδηγεί στην Πιονγκ Γιανγκ είναι ελάχιστη.Δεξιά και αριστερά ανθισμένες κερασιές και σημύδες στολίζουν τη λεωφόρο. Χρυσοκίτρινα χωράφια από καλαμπόκι λαμπυρίζουν στον απογευματινό ήλιο και απλώνονται τόσο μακριά όσο μπορεί να φτάσει το βλέμμα.
Καθώς μπαίνουμε στην πρωτεύουσα, η κίνηση γίνεται πιο πυκνή. Κοιτάω γύρω μου και συνειδητοποιώ ότι τίποτα δεν θυμίζει τις εικόνες που είχα προετοιμαστεί να αντικρίσω. Δεν βλέπω στρατιωτικά οχήματα ούτε πολίτες με στολές να περπατάνε σε βηματισμό. Άντρες και γυναίκες περιμένουν υπομονετικά στα φανάρια, κρατώντας τσάντες με ψώνια και προσωπικά είδη. Μητέρες με παιδιά στην αγκαλιά, παρέες εφήβων που αστειεύονται, ζευγάρια που κρατάνε σφιχτά το χέρι ο ένας του άλλου. Μαθητές ντυμένοι με τις σχολικές στολές, το άσπρο πουκάμισο, το μαύρο παντελόνι ή φούστα και το κόκκινο μαντίλι στο λαιμό, γυρίζουν σε μικρές χαρούμενες ομάδες από τα μαθήματα τους. Περνάμε έξω από μια πολύχρωμη παιδική χαρά και ο απόηχος από τα γέλια των μικρών παιδιών που παίζουν φτάνει μέχρι τα αυτιά μας. Κατά διαστήματα, πολυτελή μαύρα αυτοκίνητα με σκούρα παράθυρα διασχίζουν το δρόμο και οι τροχονόμοι στέκονται προσοχή σε στρατιωτικό χαιρετισμό.
Όλο αυτό το διάστημα που έζησα στη Βόρεια Κορέα, και είχα την τύχη να επισκεφθώ επαρχίες και μεγάλες πόλεις, έγινα μάρτυρας στην διαρκή μεταμόρφωση της χώρας. Σταδιακά η Πιονγκ Γιανγκ -και όχι μόνο άλλαζε όψη. Τα στρατιωτικά παραπήγματα γκρεμίστηκαν,οι προσόψεις των κτηρίων βάφτηκαν σε έντονο πράσινο, κόκκινο και κίτρινο, γήπεδα και πάρκα χτίστηκαν, καινούριες παιδικές χαρές εμφανίστηκαν παντού. Ακόμα και οι άνθρωποι άρχισαν σταδιακά να χαλαρώνουν απέναντι στους ξένους και δεν ήταν σπάνιες οι φορές που ένας άγνωστος ντόπιος θα ξεκινούσε γεμάτος περιέργεια συζήτηση. Αυτό γινόταν αποκλειστικά στα μεγάλα αστικά κέντρα (όχι μόνο στην Πιονγκ Γιανγκ αλλά και στις πρωτεύουσες των άλλων νομών) αλλά δεν θα το έβλεπες στις μικρές επαρχιακές πόλεις. Εκεί οι άνθρωποι παρέμεναν διστακτικοί στην ξένη παρουσία.
Στο κέντρο της Πιονγκ Γιανγκ τα καταστήματα είχαν αγαθά από όλο τον κόσμο: ντορίτος, ελβετικές σοκολάτες, κόκα κόλα, ιταλικό κρασί. Τα πατατάκια με ρίγανη ήταν ιδιαίτερα δημοφιλή και αρκετές φορές με σταματούσαν στο δρόμο και με ρωτούσαν σε πιο κατάστημα τα βρήκα για να τα αγοράσουν. Στο Σούπερ Μάρκετ της κινέζικης αγοράς πωλούσαν ελαιόλαδο από τη Σπάρτη και χυμούς Φλώρινα. Ρούχα από το Ζάρα, καλλυντικά της Chanel, γαλλικά αρώματα και ρολόγια γέμιζαν τα ράφια. Καλοντυμένες νεαρές έπιναν κοκτέιλ στο Sunrise Coffee and Bakery στη Chongjin, ακουμπώντας στο τραπέζι τα κινητά τους και τις κομψές τσάντες τους. Σερβιτόρες έπαιρναν παραγγελίες με iPads, ενώ στο υπόγειο του κτηρίου σεφ ντυμένοι στα λευκά ετοίμαζαν κουτιά με σασίμι, δίπλα σε γαλλικό τυρί και ιταλικό σαλάμι.
Στη νέα αυτή εποχή, αυξανόταν και ο ελεύθερος χρόνος. Οι Κυριακές για τους περισσότερους βορειοκορεάτες δεν ήταν αργία. Οι άνθρωποι έπρεπε να συμμετέχουν σε κοινοτικέ εργασία όπως το πότισμα των λουλουδιών, ο καθαρισμός των δρόμων, ή ακόμα και αγροτικές εργασίες. Τα τελευταία δύο χρόνια όμως έβλεπα όλο και περισσότερους ανθρώπους να ασχολούνται με ομαδικά σπορ, να απολαμβάνουν πικ νικ στα πάρκα ή βαρκάδες στο ποτάμι. Κυρίως όμως έβλεπα δεκάδες παιδιά να περιμένουν έξω από τις παιδικές χαρές να αγοράσουν καραμέλες, μαλλί της γριάς και παγωτά γρανίτα από τους μικροπωλητές. Και έπειτα να τρέχουν να παίζουν στις κούνιες. Αρκετά αξιοπερίεργο, αλλά τα περισσότερα πάρκα είχαν είσοδο. Οι τιμές ήταν μάλλον συμβολικές καθώς κόστιζαν 10 και 60 γουόν ενώ διαφορετικές τιμές ίσχυαν για την ενοικίαση αθλητικών ειδών.
Είναι μάταιο να μετατρέψει κανείς αυτές τις τιμές σε ευρώ ή δολάρια. Ίσχυαν τρεις διαφορετικές ισοτιμίες και πάλι δεν υπάρχει δυνατότητα αντιστοίχησης. Σίγουρα όμως ήταν ένα έξοδο που απαιτούσε κάποια χρηματική άνεση για να το κάνεις. Και όμως κοιτώντας τους ανθρώπους στα πάρκα, τα ρούχα τους, τα μαυρισμένα τους πρόσωπα από την ανθρακόσκονη, καταλάβαινα αμέσως ότι δεν επρόκειτο για μέλη της ντόπιας ελίτ ή έστω της ανώτερης μεσαίας τάξης.
Για μένα αποτελούσε μια (απο τις πολλές) ενδείξεις ότι η ενασχόληση με τις αγορές-που εμφανίστηκαν μετά τον μεγάλο λιμό της δεκαετίας του 90 ως μέσο επιβίωσης- ήταν πολύ πιο διαδεδομένη από ότι νομίζει κανείς. Λειτουργούσαν ως δίκτυο ασφαλείας όταν το δημόσιο σύστημα διανομής δεν ήταν αρκετό αλλά παράλληλα γίνονταν και πηγή εισοδήματος δημιουργώντας ακόμα και κοινωνικές ανισότητες.
Iστορία Δύο Πόλεων
Το διαμέρισμα μου βρίσκεται στο διπλωματικό χωριό, περίπου 10 λεπτά με το αυτοκίνητο από την πλατεία Κιμ Ιλ Σουνγκ και την Chongjin. Παλιά συμπαγή πολυόροφα κτήρια που θυμίζουν σοβιετική ταινία εποχής. Το εσωτερικό τους όμως είναι άνετο και φωτεινό. Φράχτες και ένοπλοι στρατιώτες μας χωρίζουν από τον έξω κόσμο, όμως μη βιαστείτε να βγάλετε συμπεράσματα. Η παρουσία τους είναι για να κρατήσει τους ντόπιους μακριά από τις πρεσβείες, όχι εμάς κλεισμένους μέσα στο «χωριό».
Κάθε πρωί, χαιρετάω τον βλοσυρό στρατιώτη και διασχίζω τα νοητά σύνορα. Η αληθινή Πιονγκ Γιανγκ ξεδιπλώνεται μπροστά μου. Οι πρώτοι που αντιλαμβάνονται την παρουσία μου είναι τα μικρά παιδιά που με χαιρετάνε δειλά και τρέχουν να κρυφτούν πίσω από τους τοίχους των σπιτιών.
Δεκάδες μικρά ορθογώνια σπίτια χάνονταν μέσα σε δαιδαλώδεις χωμάτινους διαδρόμους χωρισμένους από προσεκτικά καλλιεργημένους κήπους. Η μυρωδιά του φρέσκου σκόρδου που μουσκεύει στην πρωινή υγρασία γεμίζει τα ρουθούνια μου. Καθώς διασχίζω τα μικρά σοκάκια, μπορώ να αγγίξω τα απλωμένα ρούχα στα σκοινιά και τις κόκκινες πιπεριές που στεγνώνουν στο δάπεδο. Στους κήπους των σπιτιών, σκυφτές ηλικιωμένες γυναίκες καλλιεργούν πατάτες, μαρούλια, σκόρδα, σόγια και ραπάνια.
Κάθε πρωί έβγαιναν από τα σπίτια τους με κοκκινισμένα μάτια, κρατώντας το τσίγκινο τετράγωνο κουτί για να ετοιμάσουν τις μπριγκέτες. Μόλις τις άναβαν, ένας πυκνός καπνός απλωνόταν και η ατμόσφαιρα γινόταν αποπνικτική. Κάθε φορά απορώ με τις γιαγιάδες που κάθονται νηφάλιες δίπλα στους καπνούς σαν μην τις αγγίζει καν, ενώ εγώ έτρεχα πανικόβλητη να κλείσω τα παράθυρα,
Αναρωτιέμαι πόσο να κοστίζουν αυτές οι μπριγκέτες. Τις βλέπω παντού σε κάθε γωνιά, δίπλα στα σπίτια, τοποθετημένες επιμελώς σε σειρές και σκεπασμένες με πλαστικούς μουσαμάδες. Όλο το χρόνο, κάθε μέρα, γυναίκες και άντρες με μαυρισμένα πρόσωπα και ρούχα, φτιάχνουν τις κυλινδρικές μαύρες μπριγκέτες. Μπροστά από τα σπίτια, φτυαρίζουν την νωπή μαύρη σκόνη από άνθρακα τοποθετώντας την μέσα στα μεταλλικά δοχεία που της δίνουν το χαρακτηριστικό στρογγυλό σχήμα.
Στις γειτονιές ο δρόμος, οι τοίχοι των σπιτιών, τα πρόσωπα και τα ρούχα των ανθρώπων είναι μαυρισμένα. Αυτό το μαύρο χρώμα δεν φεύγει όσο και αν πλένεται κάποιος. Έχω την εντύπωση ότι διαπερνάει το δέρμα των ανθρώπων, και μένει εκεί σαν τατουάζ που θα δηλώνει πάντα τη θέση τους στην κοινωνία.
Όπως συμβαίνει πάντα με τις ιστορίες από τη Βόρεια Κορέα, ο αναγνώστης θα έχει περισσότερες απορίες από όσες απαντήσεις θα πάρει. Δεν ισχυρίζομαι ότι έχω απαντήσεις για όλα. Μπορώ να μιλήσω μόνο για όσα ξέρω και όσα έζησα. Ο δογματισμός και τα στερεότυπα έχουν ήδη κάνει μεγάλο κακό σε αυτή τη χώρα. Ίσως αν κάποτε βάλουμε τον άνθρωπο πάνω από την πολιτική, να υπάρξει και ελπίδα για το μέλλον.
Η διήγηση αυτή δημοσιεύτηκε απο τη Φραγκίσκα Μεγαλούδη πρώτα στα αγγλικά στην Huffington Post UK με τίτλο: A foreigner in North Korea: a personal account of my two years living in Pyongyang.
Η απόδοση του κειμένου στα ελληνικά έγινε απο την ίδια.
Σίγουρα η Βόρεια Κορέα είναι μια χώρα που ξέρει να κρύβει καλά τα μυστικά της, όμως τα δύο αυτά χρόνια που έζησα εκεί, ξεδιπλώθηκε μπροστά μου μια αλήθεια που ελάχιστη σχέση είχε με τα στερεότυπα και τις προκατασκευασμένες εικόνες. Ανακάλυψα ανθρώπους έτοιμους να σε βοηθήσουν σε κάθε πρόβλημα, με μια ιδιότυπη αίσθηση του χιούμορ, που θα προσκαλούσαν τον άγνωστο περαστικό να μοιραστεί μαζί τους μια μπύρα στις όχθες του Τεντογκ, που γελούσαν με τα ίδια αστεία, που μοιράζονταν τις ίδιες ανησυχίες και ελπίδες για το μέλλον τους όπως όλοι μας.
Ναι οι προκλήσεις ήταν πολλές, και η ζωή συχνά σκληρή και απρόβλεπτη, όμως ακόμα και σε αυτή την τόσο ιδιόρρυθμη και άγνωστη γωνιά του πλανήτη, αυτά που μας ένωναν ήταν πολλά περισσότερα από όσα μας χώριζαν.
Το αεροδρόμιο Σουνάν της Βόρειας Κορέας, βρίσκεται περίπου 24 χλμ βόρεια της Πιονγκ Γιανγκ. Μεγάλα κόκκινα και βιολετί υφάσματα καλύπτουν το διπλανό εργοτάξιο. Είναι το μελλοντικό διεθνές αεροδρόμιο της χώρας που χτίζεται με εντατικούς ρυθμούς. Χιλιάδες εργάτες με σκούρες καφέ στολές δουλεύουν με βάρδιες όλο το 24ωρο για να παραδώσουν το έργο εντός του 2015. Καθώς περιμένω στον έλεγχο να έρθει η σειρά μου, ένας αστυνομικός και μια γυναίκα με στρατιωτική στολή κάνουν αστείες γκριμάτσες στον γιο μου. Σε κάποια στιγμή ο σοβαρός αστυνομικός σηκώνει τον μικρό αγκαλιά και τον χορεύει υπό τους ήχους μια αόρατης μουσικής. Κοιτάζω ξαφνιασμένη, σίγουρα η εικόνα του αυστηρού αστυνομικού που παίζει σαν παιδί με ένα ξανθό αγοράκι, δεν είναι αυτό που έχει κάποιος στο νου του όταν σκέφτεται τη Βόρεια Κορέα.
Η κίνηση στη λεωφόρο που οδηγεί στην Πιονγκ Γιανγκ είναι ελάχιστη.Δεξιά και αριστερά ανθισμένες κερασιές και σημύδες στολίζουν τη λεωφόρο. Χρυσοκίτρινα χωράφια από καλαμπόκι λαμπυρίζουν στον απογευματινό ήλιο και απλώνονται τόσο μακριά όσο μπορεί να φτάσει το βλέμμα.
Καθώς μπαίνουμε στην πρωτεύουσα, η κίνηση γίνεται πιο πυκνή. Κοιτάω γύρω μου και συνειδητοποιώ ότι τίποτα δεν θυμίζει τις εικόνες που είχα προετοιμαστεί να αντικρίσω. Δεν βλέπω στρατιωτικά οχήματα ούτε πολίτες με στολές να περπατάνε σε βηματισμό. Άντρες και γυναίκες περιμένουν υπομονετικά στα φανάρια, κρατώντας τσάντες με ψώνια και προσωπικά είδη. Μητέρες με παιδιά στην αγκαλιά, παρέες εφήβων που αστειεύονται, ζευγάρια που κρατάνε σφιχτά το χέρι ο ένας του άλλου. Μαθητές ντυμένοι με τις σχολικές στολές, το άσπρο πουκάμισο, το μαύρο παντελόνι ή φούστα και το κόκκινο μαντίλι στο λαιμό, γυρίζουν σε μικρές χαρούμενες ομάδες από τα μαθήματα τους. Περνάμε έξω από μια πολύχρωμη παιδική χαρά και ο απόηχος από τα γέλια των μικρών παιδιών που παίζουν φτάνει μέχρι τα αυτιά μας. Κατά διαστήματα, πολυτελή μαύρα αυτοκίνητα με σκούρα παράθυρα διασχίζουν το δρόμο και οι τροχονόμοι στέκονται προσοχή σε στρατιωτικό χαιρετισμό.
Όλο αυτό το διάστημα που έζησα στη Βόρεια Κορέα, και είχα την τύχη να επισκεφθώ επαρχίες και μεγάλες πόλεις, έγινα μάρτυρας στην διαρκή μεταμόρφωση της χώρας. Σταδιακά η Πιονγκ Γιανγκ -και όχι μόνο άλλαζε όψη. Τα στρατιωτικά παραπήγματα γκρεμίστηκαν,οι προσόψεις των κτηρίων βάφτηκαν σε έντονο πράσινο, κόκκινο και κίτρινο, γήπεδα και πάρκα χτίστηκαν, καινούριες παιδικές χαρές εμφανίστηκαν παντού. Ακόμα και οι άνθρωποι άρχισαν σταδιακά να χαλαρώνουν απέναντι στους ξένους και δεν ήταν σπάνιες οι φορές που ένας άγνωστος ντόπιος θα ξεκινούσε γεμάτος περιέργεια συζήτηση. Αυτό γινόταν αποκλειστικά στα μεγάλα αστικά κέντρα (όχι μόνο στην Πιονγκ Γιανγκ αλλά και στις πρωτεύουσες των άλλων νομών) αλλά δεν θα το έβλεπες στις μικρές επαρχιακές πόλεις. Εκεί οι άνθρωποι παρέμεναν διστακτικοί στην ξένη παρουσία.
Στο κέντρο της Πιονγκ Γιανγκ τα καταστήματα είχαν αγαθά από όλο τον κόσμο: ντορίτος, ελβετικές σοκολάτες, κόκα κόλα, ιταλικό κρασί. Τα πατατάκια με ρίγανη ήταν ιδιαίτερα δημοφιλή και αρκετές φορές με σταματούσαν στο δρόμο και με ρωτούσαν σε πιο κατάστημα τα βρήκα για να τα αγοράσουν. Στο Σούπερ Μάρκετ της κινέζικης αγοράς πωλούσαν ελαιόλαδο από τη Σπάρτη και χυμούς Φλώρινα. Ρούχα από το Ζάρα, καλλυντικά της Chanel, γαλλικά αρώματα και ρολόγια γέμιζαν τα ράφια. Καλοντυμένες νεαρές έπιναν κοκτέιλ στο Sunrise Coffee and Bakery στη Chongjin, ακουμπώντας στο τραπέζι τα κινητά τους και τις κομψές τσάντες τους. Σερβιτόρες έπαιρναν παραγγελίες με iPads, ενώ στο υπόγειο του κτηρίου σεφ ντυμένοι στα λευκά ετοίμαζαν κουτιά με σασίμι, δίπλα σε γαλλικό τυρί και ιταλικό σαλάμι.
Στη νέα αυτή εποχή, αυξανόταν και ο ελεύθερος χρόνος. Οι Κυριακές για τους περισσότερους βορειοκορεάτες δεν ήταν αργία. Οι άνθρωποι έπρεπε να συμμετέχουν σε κοινοτικέ εργασία όπως το πότισμα των λουλουδιών, ο καθαρισμός των δρόμων, ή ακόμα και αγροτικές εργασίες. Τα τελευταία δύο χρόνια όμως έβλεπα όλο και περισσότερους ανθρώπους να ασχολούνται με ομαδικά σπορ, να απολαμβάνουν πικ νικ στα πάρκα ή βαρκάδες στο ποτάμι. Κυρίως όμως έβλεπα δεκάδες παιδιά να περιμένουν έξω από τις παιδικές χαρές να αγοράσουν καραμέλες, μαλλί της γριάς και παγωτά γρανίτα από τους μικροπωλητές. Και έπειτα να τρέχουν να παίζουν στις κούνιες. Αρκετά αξιοπερίεργο, αλλά τα περισσότερα πάρκα είχαν είσοδο. Οι τιμές ήταν μάλλον συμβολικές καθώς κόστιζαν 10 και 60 γουόν ενώ διαφορετικές τιμές ίσχυαν για την ενοικίαση αθλητικών ειδών.
Είναι μάταιο να μετατρέψει κανείς αυτές τις τιμές σε ευρώ ή δολάρια. Ίσχυαν τρεις διαφορετικές ισοτιμίες και πάλι δεν υπάρχει δυνατότητα αντιστοίχησης. Σίγουρα όμως ήταν ένα έξοδο που απαιτούσε κάποια χρηματική άνεση για να το κάνεις. Και όμως κοιτώντας τους ανθρώπους στα πάρκα, τα ρούχα τους, τα μαυρισμένα τους πρόσωπα από την ανθρακόσκονη, καταλάβαινα αμέσως ότι δεν επρόκειτο για μέλη της ντόπιας ελίτ ή έστω της ανώτερης μεσαίας τάξης.
Για μένα αποτελούσε μια (απο τις πολλές) ενδείξεις ότι η ενασχόληση με τις αγορές-που εμφανίστηκαν μετά τον μεγάλο λιμό της δεκαετίας του 90 ως μέσο επιβίωσης- ήταν πολύ πιο διαδεδομένη από ότι νομίζει κανείς. Λειτουργούσαν ως δίκτυο ασφαλείας όταν το δημόσιο σύστημα διανομής δεν ήταν αρκετό αλλά παράλληλα γίνονταν και πηγή εισοδήματος δημιουργώντας ακόμα και κοινωνικές ανισότητες.
Iστορία Δύο Πόλεων
Το διαμέρισμα μου βρίσκεται στο διπλωματικό χωριό, περίπου 10 λεπτά με το αυτοκίνητο από την πλατεία Κιμ Ιλ Σουνγκ και την Chongjin. Παλιά συμπαγή πολυόροφα κτήρια που θυμίζουν σοβιετική ταινία εποχής. Το εσωτερικό τους όμως είναι άνετο και φωτεινό. Φράχτες και ένοπλοι στρατιώτες μας χωρίζουν από τον έξω κόσμο, όμως μη βιαστείτε να βγάλετε συμπεράσματα. Η παρουσία τους είναι για να κρατήσει τους ντόπιους μακριά από τις πρεσβείες, όχι εμάς κλεισμένους μέσα στο «χωριό».
Κάθε πρωί, χαιρετάω τον βλοσυρό στρατιώτη και διασχίζω τα νοητά σύνορα. Η αληθινή Πιονγκ Γιανγκ ξεδιπλώνεται μπροστά μου. Οι πρώτοι που αντιλαμβάνονται την παρουσία μου είναι τα μικρά παιδιά που με χαιρετάνε δειλά και τρέχουν να κρυφτούν πίσω από τους τοίχους των σπιτιών.
Δεκάδες μικρά ορθογώνια σπίτια χάνονταν μέσα σε δαιδαλώδεις χωμάτινους διαδρόμους χωρισμένους από προσεκτικά καλλιεργημένους κήπους. Η μυρωδιά του φρέσκου σκόρδου που μουσκεύει στην πρωινή υγρασία γεμίζει τα ρουθούνια μου. Καθώς διασχίζω τα μικρά σοκάκια, μπορώ να αγγίξω τα απλωμένα ρούχα στα σκοινιά και τις κόκκινες πιπεριές που στεγνώνουν στο δάπεδο. Στους κήπους των σπιτιών, σκυφτές ηλικιωμένες γυναίκες καλλιεργούν πατάτες, μαρούλια, σκόρδα, σόγια και ραπάνια.
Κάθε πρωί έβγαιναν από τα σπίτια τους με κοκκινισμένα μάτια, κρατώντας το τσίγκινο τετράγωνο κουτί για να ετοιμάσουν τις μπριγκέτες. Μόλις τις άναβαν, ένας πυκνός καπνός απλωνόταν και η ατμόσφαιρα γινόταν αποπνικτική. Κάθε φορά απορώ με τις γιαγιάδες που κάθονται νηφάλιες δίπλα στους καπνούς σαν μην τις αγγίζει καν, ενώ εγώ έτρεχα πανικόβλητη να κλείσω τα παράθυρα,
Αναρωτιέμαι πόσο να κοστίζουν αυτές οι μπριγκέτες. Τις βλέπω παντού σε κάθε γωνιά, δίπλα στα σπίτια, τοποθετημένες επιμελώς σε σειρές και σκεπασμένες με πλαστικούς μουσαμάδες. Όλο το χρόνο, κάθε μέρα, γυναίκες και άντρες με μαυρισμένα πρόσωπα και ρούχα, φτιάχνουν τις κυλινδρικές μαύρες μπριγκέτες. Μπροστά από τα σπίτια, φτυαρίζουν την νωπή μαύρη σκόνη από άνθρακα τοποθετώντας την μέσα στα μεταλλικά δοχεία που της δίνουν το χαρακτηριστικό στρογγυλό σχήμα.
Στις γειτονιές ο δρόμος, οι τοίχοι των σπιτιών, τα πρόσωπα και τα ρούχα των ανθρώπων είναι μαυρισμένα. Αυτό το μαύρο χρώμα δεν φεύγει όσο και αν πλένεται κάποιος. Έχω την εντύπωση ότι διαπερνάει το δέρμα των ανθρώπων, και μένει εκεί σαν τατουάζ που θα δηλώνει πάντα τη θέση τους στην κοινωνία.
Όπως συμβαίνει πάντα με τις ιστορίες από τη Βόρεια Κορέα, ο αναγνώστης θα έχει περισσότερες απορίες από όσες απαντήσεις θα πάρει. Δεν ισχυρίζομαι ότι έχω απαντήσεις για όλα. Μπορώ να μιλήσω μόνο για όσα ξέρω και όσα έζησα. Ο δογματισμός και τα στερεότυπα έχουν ήδη κάνει μεγάλο κακό σε αυτή τη χώρα. Ίσως αν κάποτε βάλουμε τον άνθρωπο πάνω από την πολιτική, να υπάρξει και ελπίδα για το μέλλον.
Η διήγηση αυτή δημοσιεύτηκε απο τη Φραγκίσκα Μεγαλούδη πρώτα στα αγγλικά στην Huffington Post UK με τίτλο: A foreigner in North Korea: a personal account of my two years living in Pyongyang.
Η απόδοση του κειμένου στα ελληνικά έγινε απο την ίδια.
zeljko
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 2 Μαρ 2016
- Μηνύματα
- 9.752
- Κριτικές
- 4
- Like
- 235
- Πόντοι
- 346
Δεν είναι καθόλου περίεργο να έχει θαυμαστές ο Κιμ Γιονγ στην Ελλάδα.
ΟΤΑΝ ΕΧΕΙ Ο ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ.
Οι γαμημένοι θαυμαστές του, δεν λένε τίποτε για αυτούς που εκτελέστηκαν επειδή έβλεπαν ...
ΝΟΤΙΟ ΚΟΡΕΑΤΙΚΑ ΣΗΡΙΑΛ ....
ΟΤΑΝ ΕΧΕΙ Ο ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ.
Οι γαμημένοι θαυμαστές του, δεν λένε τίποτε για αυτούς που εκτελέστηκαν επειδή έβλεπαν ...
ΝΟΤΙΟ ΚΟΡΕΑΤΙΚΑ ΣΗΡΙΑΛ ....
Digweed
Μέγας
- Εγγρ.
- 26 Ιουν 2016
- Μηνύματα
- 6.034
- Κριτικές
- 1
- Like
- 16.294
- Πόντοι
- 3.836
Βόρεια Κορέα: Όποιος δεν υποκλίνεται στο άγαλμα του Κιμ Γιονγκ Ουν... εκτελείται
Αποκαλύψεις για την πρόσφατη διαμονή του στην Βόρεια Κορέα έκανε Κινέζος τουρίστας σε διαδικτυακό φόρουμ
- Διαβάστε την απίστευτη ιστορία για τον πατέρα του «Μεγάλου Αρχηγού»
Στην Βόρεια Κορέα ταξίδεψε πρόσφατα Κινέζος, μέσω ταξιδιωτικού γραφείου της πατρίδας του και θέλησε με ψευδώνυμο να μοιραστεί τις εμπειρίες του στο διαδικτυακό φόρουμ Reddit.
Ο επισκέπτης του απομονωμένου κράτους του Κιμ Γιονγκ Ουν με το όνομα Bustead ανέφερε ότι πριν επισκεφθεί την χώρα το ταξιδιωτικό γραφείο συμβούλευσε τους τουρίστες να δείχνουν σεβασμό στους αυστηρούς κανόνες και στον «Μεγάλο Ηγέτη».
Ο Κινέζος τουρίστας έγραψε:
«Δεν έχετε ιδέα πόσο τρελό είναι. Θα πρέπει να υποκλίνεστε σε κάθε άγαλμα του Κιμ Ιλ Σουνγκ και θα πρέπει να δείχνετε σεβασμό στον Αιώνιο Πρόεδρο, Αγαπητό Ηγέτη και Μεγάλο Στρατηγό.
Αν αρνηθείτε να υποκλιθείτε στα αγάλματα του Κιμ Ιλ Σουνγκ και του Κιμ Γιονγκ Ιλ θα σας ζητηθεί να το κάνετε πάλι».
Ο Κινέζος, εξηγεί ότι όποιος δεν υπακούσει του απαγορεύουν να βγει από το δωμάτιο του ξενοδοχείου του για το υπόλοιπο των διακοπών του και του ζητούν να γράψει μια επιστολή συγγνώμης στους πολίτες της Βόρειας Κορέας.
Αν και σε αυτό το αίτημα ο επισκέπτης είναι αρνητικός, το επόμενο βήμα είναι στην καλύτερη περίπτωση τα καταναγκαστικά έργα και στην χειρότερη η εκτέλεση.
Ο ίδιος, διηγείται την απίστευτη ιστορία που άκουσε για τον πατέρα του σημερινού «ηγέτη» Κιμ Γιονγκ Ουν, τον Κιμ Ιλ Σουνγκ.
Ο αποκαλούμενος «απόλυτος ηγέτης της Βόρειας Κορέας» επισκέφθηκε μια φάρμα και μόλις αποχώρησε, οι φυτείες ρυζιού μεγάλωσαν 300 φορές γρηγορότερα!
Ο επισκέπτης από την Κίνα παρέμεινε στην χώρα πέντε ημέρες, τις τέσσερις από αυτές έμεινε σε ξενοδοχείο στην πρωτεύουσα Πιονγιάνγκ, το οποίο χαρακτήρισε «ικανοποιητικό», όμως η διαμονή του για μία ημέρα σε ξενοδοχείο στην πόλη Καεσόνγκ, στα σύνορα με την Νότια Κορέα, ήταν σύμφωνα με τον ίδιο «εφιάλτης».
Στο ξενοδοχείο δεν υπήρχε ηλεκτρικό ρεύμα, η μπανιέρα ήταν σπασμένη και από τις βρύσες έτρεχε μόνο καυτό νερό.
Πάντως, ο τουρίστας διευκρίνισε ότι στα εστιατόρια σερβίρουν μεγάλες ποσότητες φαγητού, παρόλο, που η χώρα έχει ελλείψεις σε βασικά τρόφιμα.
«Το ηλεκτρικό ρεύμα κόπηκε πέντε φορές σε μια νύχτα και υπήρχαν τόσα πολλά έντομα που βρήκα ένα κουνούπι μέσα στην σούπα μου», έγραψε ο Κινέζος χρήστης στο Reddit.
- Εγγρ.
- 7 Σεπ 2005
- Μηνύματα
- 21.231
- Κριτικές
- 492
- Like
- 38.163
- Πόντοι
- 42.697
mariath
Μέλος
- Εγγρ.
- 29 Απρ 2009
- Μηνύματα
- 4.583
- Κριτικές
- 6
- Like
- 146
- Πόντοι
- 16
midas69
Μέγας
- Εγγρ.
- 22 Φεβ 2012
- Μηνύματα
- 16.037
- Like
- 12.287
- Πόντοι
- 3.656
δυο ιστοριες για την Β.Κορεα δυο μαλ..ιες στο τετραγωνο... 
η μια πρωην κομουνηστρια ισως ονειρευεται παραδεισους στην πνομ γιανγκ
ο αλλος καποιο καμενο νεοφιλελε δημοσιογραφακι,κλασικος ασιατης ηληθιος,ταβαγλε ολα τραγικα λες κ πηγε στον δρακουλα των καρπαθιων...
τι ισχυει πιστευω ,κατα 99%...
οτι και σε ολες τις πρωην κομουνιστικες χωρρς,κ τις εχω ζησει απο το 90 κ μετα ποθ μεν δεν υπηρχε ενεργα κουμουνισμος το συστημα ομως ηταν παρεμφερες
απλα ,παρεχεται χωρις στρες,σε ολους μια πληκτικη κ μονοτονη καθημερινοτητα,και βεβαια υπαρχει αυτος ο αποπνικτικος αερας του κουμουνισμου στην ατμοσφαιρα ..ενα σιδηρουν αορατο χερι πανω απο το κεφαλι σου...
αλλα απο την αλλη δεν εχει κανενας αγχος αν θα φαει η που θα μεινει,τι δουλεια θα κανει,η αν θαχει ρευμα κ νερο...
ειναι ολοι χαλαροι σε μια υσυχη αλλα νταουνιαστικη ατμοσφαιρα...
αρα ??
ειναι καλυτερα η χειροτερα απο τις λεγομενες δυτικες χωρες?
σν εισαι ουκρανος ηταν 10 φορες καλυτερα επι κουμουνισμου για το 80%
αν μιλαμε γαι την τσεχια η πολωνια ειναι καλυτερα σημερα
ολα σχετικα ειναι...
η μια πρωην κομουνηστρια ισως ονειρευεται παραδεισους στην πνομ γιανγκ
ο αλλος καποιο καμενο νεοφιλελε δημοσιογραφακι,κλασικος ασιατης ηληθιος,ταβαγλε ολα τραγικα λες κ πηγε στον δρακουλα των καρπαθιων...
τι ισχυει πιστευω ,κατα 99%...
οτι και σε ολες τις πρωην κομουνιστικες χωρρς,κ τις εχω ζησει απο το 90 κ μετα ποθ μεν δεν υπηρχε ενεργα κουμουνισμος το συστημα ομως ηταν παρεμφερες
απλα ,παρεχεται χωρις στρες,σε ολους μια πληκτικη κ μονοτονη καθημερινοτητα,και βεβαια υπαρχει αυτος ο αποπνικτικος αερας του κουμουνισμου στην ατμοσφαιρα ..ενα σιδηρουν αορατο χερι πανω απο το κεφαλι σου...
αλλα απο την αλλη δεν εχει κανενας αγχος αν θα φαει η που θα μεινει,τι δουλεια θα κανει,η αν θαχει ρευμα κ νερο...
ειναι ολοι χαλαροι σε μια υσυχη αλλα νταουνιαστικη ατμοσφαιρα...
αρα ??
ειναι καλυτερα η χειροτερα απο τις λεγομενες δυτικες χωρες?
σν εισαι ουκρανος ηταν 10 φορες καλυτερα επι κουμουνισμου για το 80%
αν μιλαμε γαι την τσεχια η πολωνια ειναι καλυτερα σημερα
ολα σχετικα ειναι...
midas69
Μέγας
- Εγγρ.
- 22 Φεβ 2012
- Μηνύματα
- 16.037
- Like
- 12.287
- Πόντοι
- 3.656
ασε τυπε,ωραιος ο κιμ,καθοσον κειται μακραν..ο αλλος ητανε διπλα μας,καλυτερα που δεν ειχε!!!
- Εγγρ.
- 7 Σεπ 2005
- Μηνύματα
- 21.231
- Κριτικές
- 492
- Like
- 38.163
- Πόντοι
- 42.697
[size=30pt]Ο Κιμ Γιονγκ Ουν έχει μια ομάδα 130 γιατρών που παλεύουν καθημερινά να τον κρατήσουν στη ζωή Βορειοκορεάτης γιατρός αποκαλύπτει πως το Ινστιτούτο Μακροζωίας έχει ως μοναδικό σκοπό τη φροντίδα του, κάτι που δεν είναι καθόλου εύκολο [/size]
O Hyeong-soo Kim, πρώην ερευνητής ιατρός που έφυγε από την Β. Κορέα το 2009, αποκάλυψε πως το Ινστιτούτο Μακροζωίας όπου εργαζόταν στη χώρα είχε ουσιαστικά ως μοναδικό σκοπό να φροντίζει ώστε να μην πεθάνει ο Κιμ Γιονγκ Ουν, καθώς ο παχύσαρκος ηγέτης αντιμετωπίζει προβλήματα και την καρδιά του και πάσχει επίσης από διαβήτη. Ο τρόπος ζωής του Κιμ Γιονγ Ουν, που είναι γνωστός για τις τεράστιες ποσότητες φαγητού που καταναλώνει, καθιστά την υγεία του ιδιαιτέρως εύθραυστη κι ως αποτέλεσμα οι ερευνητές του κέντρου κατέληξαν να μην κάνουν τελικά τίποτα άλλο εκτός από το να ασχολούνται μαζί του και καθόλου με τη μελέτη άλλων θεμάτων.
«Υπήρχαν 130 ερευνητές από διάφορα τμήματα του πανεπιστημίου Kim Il-sung. Στο ίδιο κέντρο υπήρχαν στοιχεία για διπλωμάτες ή ερευνητές από ξένα πανεπιστήμια. Το ινστιτούτο φυλάσσεται συνεχώς ενώ γύρω του υπάρχει ένας φράχτης ύψους 4 μέτρων με ηλεκτροφόρα καλώδια» περιγράφει ο Hyeong-soo Kim. Όπως εξηγεί, οι ερευνητές έφτιαχναν ειδικά τρόφιμα για να καταναλώνει τόσο ο Κιμ Γιονγ Ουν όσο και ο πατέρας του Κιμ Γιονγκ Ιλ,που είχε καρδιακή ανεπάρκεια και διαβήτη επίσης και αποκαλύπτει πως στη Β. Κορέα κάνουν μασάζ στις αγελάδες και τις ταΐζουν μπύρα ώστε να γίνει το κρέας τους πιο τρυφερό.
«Οι δυο Κιμ ήταν αρκετά παχύσαρκοι, οπότε τους παρακολουθούσαν και μελετούσαν ταυτόχρονα κι άλλους παχύσαρκους ανθρώπους, κάτι λίγο δύσκολο στη Β. Κορέα. Δεδομένου πως οι περισσότεροι κάτοικοι εκεί υποσιτίζονται, αναγκαστικά οι γιατροί μελετούσαν και ερευνούσαν πιο υψηλόβαθμους ανθρώπους που ήταν παχύσαρκοι ή πολιτικούς ηγέτες. Εξέταζαν ακόμη και ξένους διπλωμάτες ή ανταποκριτές που έρχονταν στη Β. Κορέα, οι οποίοι δεν ήξεραν καν ότι ήταν αντικείμενο παρατήρησης» σημειώνει.
Ο Hyeong-soo Kim λέει πως όταν ξεκίνησε να δουλεύει στο Ινστιτούτο, τον έβαλαν να υπογράψει ρήτρα πως δεν θα αποκάλυπτε ποτέ τα μυστικά του κέντρου, αλλά πλέον ζει στην Ν. Κορέα οπότε είναι ασφαλής. Μάλιστα αναφέρει πως κάποτε ένας συνάδελφός του συζήτησε πράγματα που γίνονταν μέσα στο Ινστιτούτο και μετά τον έστειλαν μαζί με την οικογένειά του σε στρατόπεδο συγκεντρώσεως στη χώρας.
* Με πληροφορίες από Daily Mail Πηγή:
O Hyeong-soo Kim, πρώην ερευνητής ιατρός που έφυγε από την Β. Κορέα το 2009, αποκάλυψε πως το Ινστιτούτο Μακροζωίας όπου εργαζόταν στη χώρα είχε ουσιαστικά ως μοναδικό σκοπό να φροντίζει ώστε να μην πεθάνει ο Κιμ Γιονγκ Ουν, καθώς ο παχύσαρκος ηγέτης αντιμετωπίζει προβλήματα και την καρδιά του και πάσχει επίσης από διαβήτη. Ο τρόπος ζωής του Κιμ Γιονγ Ουν, που είναι γνωστός για τις τεράστιες ποσότητες φαγητού που καταναλώνει, καθιστά την υγεία του ιδιαιτέρως εύθραυστη κι ως αποτέλεσμα οι ερευνητές του κέντρου κατέληξαν να μην κάνουν τελικά τίποτα άλλο εκτός από το να ασχολούνται μαζί του και καθόλου με τη μελέτη άλλων θεμάτων.
«Υπήρχαν 130 ερευνητές από διάφορα τμήματα του πανεπιστημίου Kim Il-sung. Στο ίδιο κέντρο υπήρχαν στοιχεία για διπλωμάτες ή ερευνητές από ξένα πανεπιστήμια. Το ινστιτούτο φυλάσσεται συνεχώς ενώ γύρω του υπάρχει ένας φράχτης ύψους 4 μέτρων με ηλεκτροφόρα καλώδια» περιγράφει ο Hyeong-soo Kim. Όπως εξηγεί, οι ερευνητές έφτιαχναν ειδικά τρόφιμα για να καταναλώνει τόσο ο Κιμ Γιονγ Ουν όσο και ο πατέρας του Κιμ Γιονγκ Ιλ,που είχε καρδιακή ανεπάρκεια και διαβήτη επίσης και αποκαλύπτει πως στη Β. Κορέα κάνουν μασάζ στις αγελάδες και τις ταΐζουν μπύρα ώστε να γίνει το κρέας τους πιο τρυφερό.
«Οι δυο Κιμ ήταν αρκετά παχύσαρκοι, οπότε τους παρακολουθούσαν και μελετούσαν ταυτόχρονα κι άλλους παχύσαρκους ανθρώπους, κάτι λίγο δύσκολο στη Β. Κορέα. Δεδομένου πως οι περισσότεροι κάτοικοι εκεί υποσιτίζονται, αναγκαστικά οι γιατροί μελετούσαν και ερευνούσαν πιο υψηλόβαθμους ανθρώπους που ήταν παχύσαρκοι ή πολιτικούς ηγέτες. Εξέταζαν ακόμη και ξένους διπλωμάτες ή ανταποκριτές που έρχονταν στη Β. Κορέα, οι οποίοι δεν ήξεραν καν ότι ήταν αντικείμενο παρατήρησης» σημειώνει.
Ο Hyeong-soo Kim λέει πως όταν ξεκίνησε να δουλεύει στο Ινστιτούτο, τον έβαλαν να υπογράψει ρήτρα πως δεν θα αποκάλυπτε ποτέ τα μυστικά του κέντρου, αλλά πλέον ζει στην Ν. Κορέα οπότε είναι ασφαλής. Μάλιστα αναφέρει πως κάποτε ένας συνάδελφός του συζήτησε πράγματα που γίνονταν μέσα στο Ινστιτούτο και μετά τον έστειλαν μαζί με την οικογένειά του σε στρατόπεδο συγκεντρώσεως στη χώρας.
* Με πληροφορίες από Daily Mail Πηγή:
Akarnan
Μέλος
- Εγγρ.
- 21 Φεβ 2012
- Μηνύματα
- 1.315
- Like
- 855
- Πόντοι
- 96
[size=10pt][size=10pt][size=10pt][size=10pt]
Κατηγορούμενη για διαφθορά η Πρόεδρος της Νότιας Κορέας[/size][/size][/size][/size]
Κατηγορίες σε βάρος μιας φίλης της προέδρου της Νότιας Κορέας Παρκ Γκουν-χίε και ενός πρώην ανώτερου συνεργάτη της που εμπλέκονται στο σκάνδαλο διαφθοράς, το οποίο ταλανίζει την κυβέρνηση, απήγγειλαν Νοτιοκορεάτες εισαγγελείς.
Όπως ανακοίνωσε ο επικεφαλής της εισαγγελίας της Σεούλ Λι Γιουνγκ, η 60χρονη Τσόι Σουν-σιλ, παλιά φίλη της Παρκ και κεντρικό πρόσωπο του σκανδάλου διαφθοράς, η οποία συνελήφθη στις αρχές Νοέμβρη και ένας πρώην βοηθός της προέδρου, ο Αν Τσιονγκ-μπουν, κατηγορούνται για κατάχρηση εξουσίας, καθώς ασκούσαν μεγάλες πιέσεις σε βιομηχανικούς ομίλους για να αποσπούν αστρονομικά ποσά τα οποία προορίζονταν για ιδρύματα που βρίσκονται στο επίκεντρο του σκανδάλου.
Ο Λι είπε ότι η εισαγγελία πιστεύει ότι η Παρκ είχε ρόλο συνεργού στην υπόθεση και ότι θα συνεχίσει την έρευνα σε βάρος της.
Ένα χρόνο πριν από τη λήξη της θητείας της, η θέση της προέδρου γίνεται ακόμη πιο επισφαλής, καθώς η εισαγγελία τη θεωρεί πλέον ύποπτη για «συνέργεια» με τους πρωταγωνιστές του μεγάλου σκανδάλου διαφθοράς, το οποίο έγινε αιτία μαζικών διαδηλώσεων με αίτημα την αποπομπή της.
Κατηγορούμενη για διαφθορά η Πρόεδρος της Νότιας Κορέας[/size][/size][/size][/size]
Κατηγορίες σε βάρος μιας φίλης της προέδρου της Νότιας Κορέας Παρκ Γκουν-χίε και ενός πρώην ανώτερου συνεργάτη της που εμπλέκονται στο σκάνδαλο διαφθοράς, το οποίο ταλανίζει την κυβέρνηση, απήγγειλαν Νοτιοκορεάτες εισαγγελείς.
Όπως ανακοίνωσε ο επικεφαλής της εισαγγελίας της Σεούλ Λι Γιουνγκ, η 60χρονη Τσόι Σουν-σιλ, παλιά φίλη της Παρκ και κεντρικό πρόσωπο του σκανδάλου διαφθοράς, η οποία συνελήφθη στις αρχές Νοέμβρη και ένας πρώην βοηθός της προέδρου, ο Αν Τσιονγκ-μπουν, κατηγορούνται για κατάχρηση εξουσίας, καθώς ασκούσαν μεγάλες πιέσεις σε βιομηχανικούς ομίλους για να αποσπούν αστρονομικά ποσά τα οποία προορίζονταν για ιδρύματα που βρίσκονται στο επίκεντρο του σκανδάλου.
Ο Λι είπε ότι η εισαγγελία πιστεύει ότι η Παρκ είχε ρόλο συνεργού στην υπόθεση και ότι θα συνεχίσει την έρευνα σε βάρος της.
Ένα χρόνο πριν από τη λήξη της θητείας της, η θέση της προέδρου γίνεται ακόμη πιο επισφαλής, καθώς η εισαγγελία τη θεωρεί πλέον ύποπτη για «συνέργεια» με τους πρωταγωνιστές του μεγάλου σκανδάλου διαφθοράς, το οποίο έγινε αιτία μαζικών διαδηλώσεων με αίτημα την αποπομπή της.
ananias
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 8 Φεβ 2006
- Μηνύματα
- 1.988
- Κριτικές
- 4
- Like
- 1.829
- Πόντοι
- 216
Η πιο επικίνδυνη συνήθεια είναι να κοιμάσαι όρθιος!
Γι΄αυτό ξυπνήστε! Ο εχθρός βρίσκεται αλλού!!
Η CIA έχει οργανώσει ένα στρατό με χρήματα της Σαουδικής Αραβίας που λέγεται ΙSIS και σκοτώνει παιδιά!
Αλήθεια όλοι εσείς που ξέρετε τα πάντα για τη Βόρεια Κορέα ξέρετε αν στη Σαουδική Αραβία γίνονται εκλογές??
αυτό είναι από τα πιο αστεια πραγματα που ειδα ποτε μου....
ουτε σε ΠΙΚΠΑ δεν περναει αυτό.....
μιλαμε για διαννοητικη ανικανοτητα......
Digweed
Μέγας
- Εγγρ.
- 26 Ιουν 2016
- Μηνύματα
- 6.034
- Κριτικές
- 1
- Like
- 16.294
- Πόντοι
- 3.836
Πώς ο Κιμ Γιονγκ Ουν προκάλεσε... διάρροια στους στρατιώτες του
Ήθελε να ενισχύσει τη διατροφή των συνοριοφυλάκων για να «μη ζηλεύουν τους Κινέζους στρατιώτες»
Ο Κιμ Γιονγκ Ουν δεν αστειευόταν με τη δημόσια υπόσχεσή του να βελτιώσει τη διατροφή των στρατιωτών που φυλάνε τα σύνορα της Βόρειας Κορέας.
Ωστόσο το σχέδιό του για πιο... καλοθρεμμένους συνοριοφύλακες φαίνεται πως πήγε στραβά, αφού τα τρόφιμα που έστειλε για να ενισχύσει τις αποθήκες του στρατού ήταν σε μεγάλο ποσοστό ακατάλληλα προς βρώση, με αποτέλεσμα οι στρατιώτες να βγουν «εκτός μάχης», περνώντας σχεδόν όλη τη μέρα τους στην τουαλέτα.
Σύμφωνα με πηγή του πρακτορείου UPI, ρινίσματα σιδήρου και άλλα υλικά από ένα κοντινό στρατόπεδο εκπαίδευσης αναμίχθηκαν κατά λάθος με τα τρόφιμα που έστειλε ο Βορειοκορεάτης ηγέτης.
«Υπό τις διαταγές του Κιμ Γιονγκ Ουν, εστάλησαν επιπλέον τρόφιμα ώστε να ενισχυθεί η διατροφή των στρατιωτών στα βόρεια σύνορα της χώρας, μιας και οι πλημμύρες στη συγκεκριμένη περιοχή έπληξαν φέτος τις σοδειές.
Έχοντας ενημερωθεί για το πρόβλημα του λιμού, ο Βορειοκορεάτης ηγέτης διέταξε να αποσταλούν συγκεκριμένα είδη, έτσι ώστε οι συνοριοφύλακες να μη ζηλεύουν τους Κινέζους στρατιώτες. Ωστόσο, η πλειοψηφία των ανδρών στα εν λόγω φυλάκια υποφέρει εδώ και μέρες από διάρροια, με αποτέλεσμα να έχει ξεσπάσει σκάνδαλο», αναφέρει το πρακτορείο, χωρίς ωστόσο να αναφέρει αν υπήρξαν και σοβαρότερες συνέπειες από την τροφική δηλητηρίαση.
Digweed
Μέγας
- Εγγρ.
- 26 Ιουν 2016
- Μηνύματα
- 6.034
- Κριτικές
- 1
- Like
- 16.294
- Πόντοι
- 3.836
Κοντά στην πραγματοποίηση δοκιμαστικής εκτόξευσης διηπειρωτικού βαλλιστικού πυραύλου βρίσκεται η Βόρεια Κορέα σύμφωνα με όσα ανακοίνωσε ο βορειοκορεάτης ηγέτης Κιμ Γιονγκ Ουν.
«Βρισκόμαστε στα τελευταία στάδια πριν από τη δοκιμαστική εκτόξευση ενός διηπειρωτικού βαλλιστικού πυραύλου», δήλωσε ο Κιμ Γιονκ Ουν στην τηλεοπτική ομιλία που εκφώνησε με την ευκαιρία της νέας χρονιάς και στην οποία υποστήριξε πως το 2016 η Πιονγιάνγκ «απέκτησε το στάτους πυρηνικής δύναμης».
Η Βόρεια Κορέα προχώρησε σε δοκιμές βαλλιστικών πυραύλων με άνευ προηγουμένου ρυθμό στη διάρκεια του 2016, αν και ορισμένοι ειδικοί δήλωσαν πως απέχει ακόμη χρόνια από την ανάπτυξη ενός διηπειρωτικού βαλλιστικού πυραύλου με πυρηνική κεφαλή ικανού να φθάσει τις ΗΠΑ.
(Με πληροφορίες από ΑΠΕ - ΜΠΕ)
sta4tanakia
Μέλος
- Εγγρ.
- 6 Απρ 2016
- Μηνύματα
- 3.577
- Like
- 81
- Πόντοι
- 16
Προφανώς ο Κιμ δεν κάνει τα χατήρια στο παγκόσμιο "σύστημα" και στις "αγορές"
γι αυτό κατηγορείται με χολυγουντιανή παραπληροφόρηση.
Το αναμασημένο σανό περί "κακού διχτάτορα" είναι για γίδια και μάλιστα ψεκασμένα.
Το "σύστημα" μια χαρά αγκαλίτσες κάνει με διχτάτορες και τρομοκράτες πιόνια του,
όπως ο σαουδάραβας χασάπης κ ο κουβετιανός μονάρχης μέχρι οι προστατευόμενοι αποκεφαλιστές του isis
αλλά και η αλ κάιντα που προκαλούσε ευδαιμονία στην Χ.Κλίντον όταν διέλυε την Λιβύη.
Αν ποτέ ο Κιμ καλέσει το ΔΝΤ για "σώσιμο" της χώρας του,
εαν αρχίσει να πουλάει την χώρα του στα golden boys,
θα μεταμορφωθεί απο τα παγκόσμια μμε σε σοβαρό εκσυγχρονιστή ηγέτη και εταίρο
ακόμη και εαν τρώει μαγειρεμένους ή ωμούς ανθρώπους.
γι αυτό κατηγορείται με χολυγουντιανή παραπληροφόρηση.
Το αναμασημένο σανό περί "κακού διχτάτορα" είναι για γίδια και μάλιστα ψεκασμένα.
Το "σύστημα" μια χαρά αγκαλίτσες κάνει με διχτάτορες και τρομοκράτες πιόνια του,
όπως ο σαουδάραβας χασάπης κ ο κουβετιανός μονάρχης μέχρι οι προστατευόμενοι αποκεφαλιστές του isis
αλλά και η αλ κάιντα που προκαλούσε ευδαιμονία στην Χ.Κλίντον όταν διέλυε την Λιβύη.
Αν ποτέ ο Κιμ καλέσει το ΔΝΤ για "σώσιμο" της χώρας του,
εαν αρχίσει να πουλάει την χώρα του στα golden boys,
θα μεταμορφωθεί απο τα παγκόσμια μμε σε σοβαρό εκσυγχρονιστή ηγέτη και εταίρο
ακόμη και εαν τρώει μαγειρεμένους ή ωμούς ανθρώπους.
Akarnan
Μέλος
- Εγγρ.
- 21 Φεβ 2012
- Μηνύματα
- 1.315
- Like
- 855
- Πόντοι
- 96
raopau
Ανώτερος
- Εγγρ.
- 14 Δεκ 2012
- Μηνύματα
- 40.760
- Like
- 22.301
- Πόντοι
- 5.006
Η Πιονγκγιάνγκ έδωσε στη δημοσιότητα βίντεο και φωτογραφίες από την καταστροφή του μεγαλύτερου πεδίου πυρηνικών δοκιμών της Βόρειας Κορέας, που είχε ανακοινωθεί λίγο πριν γνωστοποιηθεί η αναβολή της συνάντησης από τις ΗΠΑ.
δυστυχως ο κιμ καταστρεφει το πυρηνικο του οπλοστασιο και χανεται μια από τις τελευταίες μας ελπιδες να πατουσε το κουμπι και να εξαφανιζε από προσωπου γης το μπουρδελοκρατος που ακουει στο ονομα ελλαδα... :S :'( :'( :'( :'( :'( :'(
δυστυχως ο κιμ καταστρεφει το πυρηνικο του οπλοστασιο και χανεται μια από τις τελευταίες μας ελπιδες να πατουσε το κουμπι και να εξαφανιζε από προσωπου γης το μπουρδελοκρατος που ακουει στο ονομα ελλαδα... :S :'( :'( :'( :'( :'( :'(
ΝΑΣΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ
Γλομπεο-Μύστης
- Εγγρ.
- 26 Ιαν 2016
- Μηνύματα
- 27.396
- Κριτικές
- 49
- Like
- 22.910
- Πόντοι
- 24.596
