Ένα- ένα λοιπόν:
Πουθενά δεν είπα οτι το εγγόνι πρέπει να ταυτίζεται πολιτικά με τον παππού του. Θεωρώ όμως στοιχειωδώς έντιμο να μην "αδειάζει" κανείς τον "καλό άνθρωπο" -κατά τα άλλα- παππού του, αποκαλώντας τον εμμέσως "εγκληματία" εφόσον ήταν κομμουνιστής και πήγε εξορία στη Μακρόνησο. Στο κάτω- κάτω, ο εν λόγω παππούς επέδειξε γενναιότητα και δεν υπέγραψε δήλωση μετανοίας εκεί που τον έστειλαν οι τωρινοί σου ομοϊδεάτες. Μην πας να του το φας κι αυτό, σεβάσου τον.
Όσο για τον ρουφιανο-τράνυ, μου φέρθηκε πρόστυχα, ως συνήθως, και ανάλογα τον αντιμετώπισα. Φυσικά έβαλε τα μεγάλα μέσα και με πρασινίσανε (μόνο εμένα, λες και αυτός δεν υπαινίχτηκε τίποτα για τη μητέρα μου, αν ψάξεις θα τα βρεις), αλλά στο κάτω- είναι καλό να ξεχωρίζουν οι ρουφιάνοι. Τίποτε αλλο επ αυτού.
Οι παππούδες μας ήταν και άνθρωποι με δράση πολιτική, κοινωνική, πολεμική...
Δεν ήταν άγιοι, δεν ήταν άγγελοι, έκαναν λάθη, προκάλεσαν πόνο (όπως και τους προκλήθηκε πόνος) έβλαψαν και βλάφθηκαν και άλλα πολλά που κάνει κάθε άνθρωπος στη ζωή του...
Το να αγαπάς τον παππού σου είναι ένα ζήτημα...
Το να θεωρείς ότι ο παππούς σου πήρε λανθασμένες αποφάσεις και έκανε λανθασμένες κρίσεις είναι ένα άλλο.
Είναι απλή η διαφορά...
Εσύ μπορείς να συνεχίσεις το κόλλημα με το "εγκληματίας" που στην τελική είναι νομική έννοια...
Εγώ θα "κολλήσω" με το ότι μπορούμε να αγαπάμε κάποιον διαφοροποιούμενοι από κάποιες αποφάσεις που πήρε στη ζωή του...Ακόμη και αν αυτές καταγράφησαν στο ποινικό μητρώο του.
Στην τελική η άκριτη λατρεία νεκρών προγόνων είναι πιο ακροδεξιά και από το ντουέτο αδόλφου- μπενίτο.
Πέστου ότι έπαιρνες την Μπωβουάρ να ψαρώσει.
Να γράψω και κανά ρηβιού ή θα με κυνηγάνε για τυμβωρυχία;
Πάντως ωραίο νικ για ct- να το προτείνουμε στον ζουζούνα!
