Παρεμπιπτοντως επισης, γιατι πολυς λογος βλεπω γινεται γι αυτο, πουθενα η καταδικαστικη αποφαση του 1922 δεν κάνει λόγο για "παραδοση εθνικού εδαφους".
Ιδου για ποιους λογους καταδικαζονται οι κατηγορουμενοι.
Κηρύσσει παμψηφεί ενόχους τους κατηγορουμένους: 1)Ε2, 2) Ε3, 3) Ε1, 4) Ε4,
5) Ε6, 6) Ζ1 7) Ζ2 και 8) Ε5. 1)Ότι υπό κοινού συμφέροντος κινούμενοι
συναπεφάσισαν την εκτέλεσιν της αμέσως επομένης αξιοποίνου πράξεως και ένεκα
ταύτης συνομολογήσαντες προς αλλήλους αμοιβαίαν συνδρομήν από τής 3ης
Νοεμβρίου 1920 μέχρι τέλους Αύγουστου 1922 εν Αθήναις και αλλαχού, του
Κράτους συνώμοσαν καί συναπεφάσισαν περί πράξεως εσχάτης προδοσίας και
συνυπεχρεώθησαν πρός αλλήλους προς ταύτη, ήτοι δια της δια ποικίλων μέσων
συστηματικής εργασίας προς κλονισμό του ηθικού του εν Ιωνία μαχομένου
στρατού, δια της προβεβουλευμένης μεταφοράς μεγάλης δυνάμεως στρατού εκ του
Μικραστιατικού μετώπου επί σκοπώ εξασθενίσεως αυτού και άλλων διαφόρων μέσων
ενήργησαν εκ προθέσεως την παράδοσιν εις τον εχθρόν αποθηκών πλήρων
πολεμοφοδίων, όπλων, πυροβόλων και παντός άλλου πολεμικού υλικού, ανηκόντων
εις την Επικράτειαν.
2)Τον κατηγορούμενον Ε6, τέως αρχηγόν Στρατιάς Μικράς Ασίας, ως υπαίτιον του
ότι εν Σμύρνη και αλλαχού από της 13ης Αυγούστου 1922 μέχρι της 23ης ιδίου
μηνός και έτους εκουσίως και εκ προθέσεως παρέδωσε προς τον εχθρόν μεγάλα
τμήματα της παρ` αυτού διοικουμένης Στρατιάς Μικράς Ασίας και δια διαφόρων
μέσων προυκάλεσε την απέναντι του εχθρού φυγήν μεγάλων τμημάτων στρατεύματος
και παρημπόδισαν την ανασυνάθροισιν αυτού. Τους δε λοιπούς: 1)Ε1, 2)Ε2, 3)Ε3,
4)Ζ1, 5)Ε4, 6)Ζ2, 7)Ε5, ότι ενώ ο Ε6, αρχηγός ων της Στρατιάς Μικράς Ασίας
από 13 μέχρις 23 Αυγούστου 1922, εκουσίως και εκ προθέσεως παρέδωκεν εις τον
εχθρόν μεγάλα τμήματα στρατού και παρημπόδισε την ανασυνάθροισιν αυτού, ούτοι
εκ προθέσεως παρεκίνησαν αυτόν εις την εκτέλεσιν της ανωτέρω αξιοποίνου
πράξεως, προστάξαντες και παραγγείλαντες αυτόν και συμβουλεύσαντες αυτόν μετ`
απάτης, πειθούς και φορτικότητος.
Καταδικάζει παμψηφεί τους μεν Ε6, Ε2, Ε3, Ε1, Ε5 και Ε4 εις την ποινήν του
θανάτου. Τους δε Ζ2 και Ζ1 εις την ποινήν των ισοβίων δεσμών. Διατάσσει την
στρατιωτικήν καθαίρεσιν των Ε6, αρχιστρατήγου, Ζ1, υποστρατήγου και Ζ2,
υποναυάρχου, και επιβάλλει αυτοίς τα έξοδα και τέλη και δια προσωπικής των
κρατήσεως. Επιδικάζει παμψηφεί χρηματικήν αποζημίωσιν υπέρ του Δημοσίου και
κατά: 1)Ε2 δραχ. διακοσίων χιλιάδων, 2) Ε3 δραχ. τριακοσίων τριάκοντα πέντε
χιλιάδων, 3)Ε1 δραχ. πεντακοσίων χιλιάδων, 4)Ε5 δραχ. ενός εκατομμυρίου, 5)Ε4
δραχ. ενός εκατομμυρίου και 6)Ζ2 δρχ. διακοσίων χιλιάδων.
