Ανοίγω την σελίδα και καυλώνω κατευθείαν με αυτό που βλέπω μωράκι όμορφο εσυ!!!Καλησπέρα κουκλάκια μου ,λοιπόν το δωράκι στους σταθερούς μου ολοκληρώνεται σήμερα,επίσης δεν υπάρχει τπτ διαθέσιμο πλέον(τα έχω κλείσει),απ αύριο πάλι μεσημέρι και μετά!
Φιλακια πολλα!
Ακριβώς ματάκια!!
Καλησπέρα καυλιαρη μου..
Καλησπέρα αγαπη!!Καλημερα καλή μου κουμπαρούλα Ιωάννα ,,μια όμορφη και όσο πιο τρελή μέρα να εχεις σήμερα ....
Συμφωνώ.. ένα μεγάλο ευχαριστώ και για τις όμορφες αφιερώσεις σου!!
Τα σημερινά σέβη μου Ιωάννα..Μια καλησπέρα με φρέσκια φωτο!
..απο τα λιγα που παρακολουθώ γραπτά σου, διακρίνω ένα αγορι αν μη τι άλλο που σεβεται γενικά.. τ οτι καθε φορα γράφεις τα σέβη σου στο νημα μου σημαίνει πολλά για μένα..
Τιμή μου που μια γυναίκα σα και εσένα , μερικές φορές βλέπει τα σχόλια μου. Σε ευχαριστώ πολύ.
Γειά σου! Τζο αχτύπητη!!Μια καλησπέρα με φρέσκια φωτο!
Γεια σου αγόρι μου!!
Μια καλησπέρα με φρέσκια φωτο!
Σήμερα σ ένα ραντεβού μου κατι λέγαμε για τα γραπτά των παιδιών στο νημα κλπ, και θυμήθηκα την εξπρές κριτική σου ΜΟΝΟ ΕΣΥ.. χαχαχαχαχαχαχα!!!!
Εγώ πάλι είδα τον κωλο σου και με έπιασε μια νοσταλγία
Μας έχεις πηδήξει το μυαλό !!!!!! Τα άλλο να πω ........
Κάθε φορά είναι μοναδική μαζί σου. Εγώ ευχαριστώ για ακόμα ένα υπέροχο ραντεβού μας!
Βασίλισσά μου, με ρωτάς τι θα κρατήσω στη μνήμη από το Τρίτο Ραντεβού μας.
Ασφαλώς τις άσπρες κάλτσες, που έκαναν θραύση·
και το πράσινο στρινγκάκι Intimissimi·
και το στιλάτο φόρεμα, που με αναστάτωσε μόλις άνοιξε η πόρτα κι εμφανίστηκες μπροστά μου·
και τα παιχνίδια μας στο κρεβάτι, όλο γέλια και χαρά
(γιατί αν δεν έχει χαρά και γέλια το γαμήσι, τι αξία έχει;)
Ναι, όλα αυτά, μα και κάτι άλλο:
Την αποχαιρετιστήρια σκηνή.
Να την περιγράψω; —ποιος θα με πιστέψει;
Έχουμε πει το αντίο, εσύ έχεις ανοίξει την πόρτα για να βγεις,
κι εγώ σου δείχνω το καβλί μου, όρθιο και τσιτωμένο, και ρωτώ ψευτοπαραπονιάρικα:
«Σε τι κατάσταση μ' αφήνεις, βασίλισσά μου;»
Εσύ κάνεις στη στιγμή μεταβολή, και δίχως να διστάσεις σκύβεις και μου τον παίρνεις στο στόμα.
Τον ρουφάς, τον βυζαίνεις, μου χαρίζεις μ' όλη σου την τέχνη την ύστατη κάβλα.
Εγώ χαϊδεύω το χρυσό σου κεφάλι και, αντιδρώντας με σπασμούς, κάνω μπρος πίσω, σε μπουκώνω, θέλοντας να σου γαμήσω το στόμα...
Μ' αφήνεις να το κάνω.
Το θέλεις.
Πόσο σ' ευχαριστώ!
Γιατί ζούμε τελικά; Γι' αυτές τις μικρές χαρές της ζωής δεν ζούμε;
