TASSOS karipidis
Ανώτερος
- Εγγρ.
- 29 Δεκ 2013
- Μηνύματα
- 33.410
- Κριτικές
- 24
- Like
- 39.192
- Πόντοι
- 8.646
Καλώς τον σωματοφύλακα από τα λιντλκανεις γκεσταριλικια μην σε γαμησω;
Καλώς τον σωματοφύλακα από τα λιντλκανεις γκεσταριλικια μην σε γαμησω;
σιγα ρε μαλακα μην ειμαι και ο ΝταρντανιανΚαλώς τον σωματοφύλακα από τα λιντλ
Χαχαχχαχχαχχαχα!!!!τι συγγραφικό ταλέντο!!πόσο είσαι για να είσαι γιος μου.. ;20..;Φύγαμε βόρεια προάστια τότε. Ένα ολόκληρο βράδυ δικό μας. Το σασπένς της πρώτης συνάντησης... και ο φόβος τι θα κάνεις 6 γαμημενα ώρες αν δεν υπάρχει χημεία...
Αλλά... ο πάγος θα σπάσει γρήγορα. Θα με δεις με το Αουντι. Καμπριο. Μεταλλική οροφή.
Τα αστεία μεταξύ μας δίνουν και παίρνουν ήδη πριν φτάσουμε στη σουίτα του ξενοδοχείου. Οι μυρωδιές μας ταιριάζουν. Χαμογελώ και μου χαμογελάς πίσω. Ο ηλεκτρισμός στον αέρα είναι εμφανής.
Ερχόμενοι μέσα, προχωράμε προς την ρεσεψιόν. Τη σουίτα με το τζακούζι σας παρακαλώ. «Ειστε πολύ νέα και πολύ όμορφη, το ίδιο και ο γιος σας». Μας γαμησε. Αλλά δεν θα μας πτοήσει. Ανεβαίνουμε πάνω.
Στο ασανσέρ έχεις ήδη τρυπώσει το καλό σου χερι μέσα στο παντελόνι μου και εξερευνεις τα ενδότερα. Διαπιστώνεις με χαρά ότι το αποψινό σου ραντεβού είναι - επιτελους - προικισμένο, εμφανίσιμο και ακομπλεξάριστο. Το τρίπτυχο της επιτυχίας.
Πριν μπούμε μέσα έχεις καθισει ανοίγοντας τα πόδια και τον έχεις πάρει στο στόμα σου, ζεστό και έτοιμο να εκραγει. «Θα μας δουν» σου λέω με αμήχανο χαμόγελο. «Στ’ αρκίντια σου» μου λες και ηρεμώ ενώ συνεχίζεις ακάθεκτη.
Μπαίνουμε μέσα, κάνω δεξιά να ανάψω φως. Αριστερά ίσως. Πού είναι το φως; Α, περίμενε, θέλει κάρτα. Καταλαβαίνεις την αμηχανία μου, και ξεκινας να με φιλάς με μανία, πιάνοντας με απροετοίμαστο. Γδυνομαστε ενώ οι γλώσσες μας μπερδεύονται μεταξύ τους. Έχουμε ήδη ανάψει, οι αναπνοές μας είναι όλο και πιο βαριές. Στο μυαλό σου διαπιστώνεις πως είσαι ήδη υγρή.
Έλα η συνέχεια μετά, πάω για χεσιμο.
Μήπως είσαι η κατγουμαν??σιγα ρε μαλακα μην ειμαι και ο Νταρντανιαν
Κόρη σου μπορεί...Χαχαχχαχχαχχαχα!!!!τι συγγραφικό ταλέντο!!πόσο είσαι για να είσαι γιος μου.. ;20..;
Πρόσεχε !! Αουντι κάμπριο μεταλλική οροφή , μάλλον δεν πήρε το επίδομα αυτός , είναι εκτός ορίωνΧαχαχχαχχαχχαχα!!!!τι συγγραφικό ταλέντο!!πόσο είσαι για να είσαι γιος μου.. ;20..;
Αυτά κάνουν και δεν έχω χρόνο να κεράσω την πίπα στον νικητή ακόμη γμτ!!Όταν φτάσετε στην σελίδα 999 στειλτε μου ένα π.μ.
ο κατμαν ειμαι μεταμφιεσμενοςΜήπως είσαι η κατγουμαν??
Άμα είναι καλό παιδί κερασε του και πασταΑυτά κάνουν και δεν έχω χρόνο να κεράσω την πίπα στον νικητή ακόμη γμτ!!
Βγάλε το "κεράσω" γιατί δεν είναι ξεκάθαρο .. το νήμα έγινε πολλαπλών εισόδωνΑυτά κάνουν και δεν έχω χρόνο να κεράσω την πίπα στον νικητή ακόμη γμτ!!
Εγώ έχω κάρτα μόνιμου κατοίκου εδώΜετακόμισε το φύλλο μηδέν εδώ!!!Ποιος λείπει από εκεί καλέ;;;!!
Εκεί έγινε νήμα σαν τον Αυτιά , ρωτάνε πως θα πάρουν επιδόματα , σε λίγο θα μπει εργατολογος να μετράει ένσημαΜετακόμισε το φύλλο μηδέν εδώ!!!Ποιος λείπει από εκεί καλέ;;;!!
Ναι ναι παίρνω γραμμή, είναι το αγαπημένο μου νήμα, από τα πρώτα που παρακολουθω..παρακμή και καλτιλα φουλ!Εκεί έγινε νήμα σαν τον Αυτιά , ρωτάνε πως θα πάρουν επιδόματα , σε λίγο θα μπει εργατολογος να μετράει ένσημα
Σε λίγο θα μπαίνει ο Αθηναίος και θα λέει συνταξιοχουληδεςΕκεί έγινε νήμα σαν τον Αυτιά , ρωτάνε πως θα πάρουν επιδόματα , σε λίγο θα μπει εργατολογος να μετράει ένσημα
Γιατί εσύ νομίζεις είσαι νορμάλ...Ναι ναι παίρνω γραμμή, είναι το αγαπημένο μου νήμα, από τα πρώτα που παρακολουθω..παρακμή και καλτιλα φουλ!
Τόσο άρρωστος είσαι αγόρι μου? Ή επιστήμη έχει σηκώσει τά χέρια της ψηλά. Απορώ πώς σέ αφήνουν ακόμα νά γράφεις εδώ μέσα. Είσαι γιά ψυχίατρο άν δέν τό κατάλαβες σού τό λέω εγώ καί θά κάνω τά αδύνατα δυνατά νά μήν ξαναγράψεις. Έχεις θέμα καί κοίτα νά τό λύσεις... φιλικά πάντα.Φύγαμε βόρεια προάστια τότε. Ένα ολόκληρο βράδυ δικό μας. Το σασπένς της πρώτης συνάντησης... και ο φόβος τι θα κάνεις 6 γαμημενα ώρες αν δεν υπάρχει χημεία...
Αλλά... ο πάγος θα σπάσει γρήγορα. Θα με δεις με το Αουντι. Καμπριο. Μεταλλική οροφή.
Τα αστεία μεταξύ μας δίνουν και παίρνουν ήδη πριν φτάσουμε στη σουίτα του ξενοδοχείου. Οι μυρωδιές μας ταιριάζουν. Χαμογελώ και μου χαμογελάς πίσω. Ο ηλεκτρισμός στον αέρα είναι εμφανής.
Ερχόμενοι μέσα, προχωράμε προς την ρεσεψιόν. Τη σουίτα με το τζακούζι σας παρακαλώ. «Ειστε πολύ νέα και πολύ όμορφη, το ίδιο και ο γιος σας». Μας γαμησε. Αλλά δεν θα μας πτοήσει. Ανεβαίνουμε πάνω.
Στο ασανσέρ έχεις ήδη τρυπώσει το καλό σου χερι μέσα στο παντελόνι μου και εξερευνεις τα ενδότερα. Διαπιστώνεις με χαρά ότι το αποψινό σου ραντεβού είναι - επιτελους - προικισμένο, εμφανίσιμο και ακομπλεξάριστο. Το τρίπτυχο της επιτυχίας.
Πριν μπούμε μέσα έχεις καθισει ανοίγοντας τα πόδια και τον έχεις πάρει στο στόμα σου, ζεστό και έτοιμο να εκραγει. «Θα μας δουν» σου λέω με αμήχανο χαμόγελο. «Στ’ αρκίντια σου» μου λες και ηρεμώ ενώ συνεχίζεις ακάθεκτη.
Μπαίνουμε μέσα, κάνω δεξιά να ανάψω φως. Αριστερά ίσως. Πού είναι το φως; Α, περίμενε, θέλει κάρτα. Καταλαβαίνεις την αμηχανία μου, και ξεκινας να με φιλάς με μανία, πιάνοντας με απροετοίμαστο. Γδυνομαστε ενώ οι γλώσσες μας μπερδεύονται μεταξύ τους. Έχουμε ήδη ανάψει, οι αναπνοές μας είναι όλο και πιο βαριές. Στο μυαλό σου διαπιστώνεις πως είσαι ήδη υγρή.
Έλα η συνέχεια μετά, πάω για χεσιμο.
Τόσο άρρωστος είσαι αγόρι μου? Ή επιστήμη έχει σηκώσει τά χέρια της ψηλά. Απορώ πώς σέ αφήνουν ακόμα νά γράφεις εδώ μέσα. Είσαι γιά ψυχίατρο άν δέν τό κατάλαβες σού τό λέω εγώ καί θά κάνω τά αδύνατα δυνατά νά μήν ξαναγράψεις. Έχεις θέμα καί κοίτα νά τό λύσεις... φιλικά πάντα.