Αχ τι γέλιο ,σήμερα να είστε καλά όλοι!!!ξέχασα κούραση και έννοιες!
Εγώ είμαι των βορείων αγόρι...άσχετο γιατί να ζηλέψει ο Τασούλης;;;
Φύγαμε βόρεια προάστια τότε. Ένα ολόκληρο βράδυ δικό μας. Το σασπένς της πρώτης συνάντησης... και ο φόβος τι θα κάνεις 6 γαμημενα ώρες αν δεν υπάρχει χημεία...
Αλλά... ο πάγος θα σπάσει γρήγορα. Θα με δεις με το Αουντι. Καμπριο. Μεταλλική οροφή.
Τα αστεία μεταξύ μας δίνουν και παίρνουν ήδη πριν φτάσουμε στη σουίτα του ξενοδοχείου. Οι μυρωδιές μας ταιριάζουν. Χαμογελώ και μου χαμογελάς πίσω. Ο ηλεκτρισμός στον αέρα είναι εμφανής.
Ερχόμενοι μέσα, προχωράμε προς την ρεσεψιόν. Τη σουίτα με το τζακούζι σας παρακαλώ. «Ειστε πολύ νέα και πολύ όμορφη, το ίδιο και ο γιος σας». Μας γαμησε. Αλλά δεν θα μας πτοήσει. Ανεβαίνουμε πάνω.
Στο ασανσέρ έχεις ήδη τρυπώσει το καλό σου χερι μέσα στο παντελόνι μου και εξερευνεις τα ενδότερα. Διαπιστώνεις με χαρά ότι το αποψινό σου ραντεβού είναι - επιτελους - προικισμένο, εμφανίσιμο και ακομπλεξάριστο. Το τρίπτυχο της επιτυχίας.
Πριν μπούμε μέσα έχεις καθισει ανοίγοντας τα πόδια και τον έχεις πάρει στο στόμα σου, ζεστό και έτοιμο να εκραγει. «Θα μας δουν» σου λέω με αμήχανο χαμόγελο. «Στ’ αρκίντια σου» μου λες και ηρεμώ ενώ συνεχίζεις ακάθεκτη.
Μπαίνουμε μέσα, κάνω δεξιά να ανάψω φως. Αριστερά ίσως. Πού είναι το φως; Α, περίμενε, θέλει κάρτα. Καταλαβαίνεις την αμηχανία μου, και ξεκινας να με φιλάς με μανία, πιάνοντας με απροετοίμαστο. Γδυνομαστε ενώ οι γλώσσες μας μπερδεύονται μεταξύ τους. Έχουμε ήδη ανάψει, οι αναπνοές μας είναι όλο και πιο βαριές. Στο μυαλό σου διαπιστώνεις πως είσαι ήδη υγρή.
Έλα η συνέχεια μετά, πάω για χεσιμο.
