Κλείνει ο ραδιοφωνικός σταθμός City 99,5 (και η εφημερίδα Αδέσμευτος Τύπος - θα τά 'χετε μάθει), οπότε ο Τζιμάκος χάνει για άλλη μια φορά το βήμα που είχε αποκτήσει στα ερτζιανά για το "Δούρειο Ήχο" του.
Βέβαια, ο Τζιμάκος είναι από αυτούς που έχουν το μικρότερο πρόβλημα γιατί χάνουν τη δουλειά τους, ο Τζιμάκος μάλλον έχει μαζέψει ένα καλό κομπόδεμα μετά από τόσα χρόνια δημιουργικής εργασίας, και δε θα έχει πρόβλημα τι θα φάει, ή πως θα θρέψει το παιδί του...
Άλλοι όμως (ο City συνεχώς λέει ότι 450 εργαζόμενοι μένουν χωρίς δουλειά) θα έχουν...
Όταν η κ. Γιάννα ξεκίνησε το εγχείρημα της "εισόδου" στο χώρο των ΜΜΕ δεν είχε υπογράψει κανένα συμβόλαιο ότι θα διατηρήσει το πείραμά της επ' άπειρο χρόνο, όσο κι αν της στοιχίζει. Έτσι, όσοι άφησαν τις εφημερίδες τους, τους ραδιοσταθμούς τους, γενικά τη δουλειά που είχαν για να πάνε στο "Νέο" City995 και το "Νέο" Ελεύθερο Τύπο ήξεραν ότι κάνουν ένα "άλμα" που θα τους έδινε περισσότερα λεφτά (είχα ακούσει για διπλούς, τριπλούς ακόμη και εξαπλούς μισθούς απ' ότι έπαιρναν αλλού για να φύγουν), απ' την άλλη μεριά όμως επίσης ήξεραν ότι το βήμα αυτό έχει ένα "ρίσκο", γιατί τέτοιες μισθοδοτικές παραφωνίες σε ένα χώρο, δε μπορεί να διατηρούνται επ' άπειρο. Με τον ένα ή άλλο τρόπο, κάποιια στιγμή το τροπάρι αυτό σταματάει.
Δεν παύει όμως κάτι να "σφίγγει" μέσα μας όταν ακούμε μια τέτοια ανακοίνωση...
Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ:
«ΙΔΡΥΜΑ ΤΥΠΟΥ Α.Ε.»
«ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ CITY Α.Ε.»
22 Ιουνίου 2009
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Πραγματοποιήθηκαν την Παρασκευή 19 Ιουνίου 2009, οι Γενικές Συνελεύσεις των μετόχων της ανωνύμου εταιρίας με την επωνυμία «ΙΔΡΥΜΑ ΤΥΠΟΥ Α.Ε.» που εκδίδει τις εφημερίδες «Ελεύθερος Τύπος» και «Τύπος της Κυριακής» και της εταιρίας «Ραδιοφωνικές Επιχειρήσεις CITY Α.Ε.». Οι Γενικές Συνελεύσεις αποφάσισαν ομόφωνα τη λύση και θέση σε εκκαθάριση των εν λόγω εταιριών. Η εξέλιξη αυτή, είναι αποτέλεσμα της οριστικής επιλογής του Θόδωρου και της Γιάννας Αγγελοπούλου να αποχωρήσουν οριστικά από κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα στο χώρο των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Η συνέχιση ζημιογόνων αποτελεσμάτων οδήγησε στην απόφαση αυτή. Όταν πριν από τρία χρόνια αναλήφθηκε η ευθύνη του «Ελεύθερου Τύπου» στόχος δεν ήταν μόνο η διάσωση ενός ιστορικού τίτλου. Στόχος ήταν και η συμβολή στην αναζήτηση μιας νέου τύπου και ταυτόχρονα ευρύτερης δημόσιας συζήτησης και μάλιστα σε μια φάση αλλαγών και μετάβασης που χαρακτηρίζει την εποχή μας. Στο συνολικό εγχείρημα του «Ελεύθερου Τύπου» επενδύθηκαν μεγάλοι οικονομικοί πόροι. Κυρίως όμως και πρώτιστα κινητοποιήθηκαν σημαντικοί ανθρώπινοι πόροι, τόσο στην εφημερίδα, όσο και στο ραδιοφωνικό σταθμό.
Η προσπάθεια δεν ευοδώθηκε.
Το μοντέλο ενημέρωσης που κυριάρχησε στον τόπο μας, η συνεχιζόμενη συσσώρευση ζημιών σε συνδυασμό με τις αρνητικές προοπτικές του κλάδου, μαζί με την πεποίθηση ότι ένα Μέσο Ενημέρωσης δεν νοείται να λειτουργεί με μεγάλες ζημίες και αυτό να συνεχίζεται επί μακρόν, χωρίς να οδηγεί σε παρανοήσεις, συνετέλεσαν στη συνειδητοποίηση της αναγκαιότητας των παραπάνω αποφάσεων. Οι εταιρίες θα εκπληρώσουν πλήρως τις υποχρεώσεις τους έναντι των εργαζομένων και όλων των συνεργατών τους. Σε όλους εκείνους που προσπάθησαν τα χρόνια αυτά, ανήκει ένα μεγάλο «ευχαριστώ».
Μάλιστα.
Σωστά είναι όλα όσα λέει η ανακοίνωση.
Πριν από κάποιες μέρες αποφάσισα να κάνω ένα πείραμα:
Να αγοράσω 4 λάμπες εξοικονόμησης ενέργειας (διαφορετικών χρωματικών αποχρώσεων) και να τις βάλω να δουλέψουν, να δω πως είναι το φως που βγάζουν (σε περιοχή του σπιτιού μου που ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ το τι φως έχει).
Δεν έχει σημασία το αποτέλεσμα γι' αυτό που θέλω να πω εδώ.
Σημασία έχει το εξής:
Εμένα το πείραμα μου κόστισε 12 ευρώ (τόσο έκαναν οι λάμπες). Δεν έκαναν για τη δουλειά που τις ήθελα, έχασα τα 12 ευρώ.
Της κ. Γιάννας το πείραμα της κόστισε μερικά εκατομμύρια (η δεκάδες, ή εκατοντάδες εκατομμύρια, δεν ξέρω). Όση σημασία είχαν για μένα τα 12 ευρώ, είχαν (προφανώς) για την κ. Γιάννα αυτά που έχασε. Αν είχαν περισσότερη, δε θα το έκανε.
Ο Μ Ω Σ:
Σταματώντας το πείραμα, η κ. Γιάννα φέρνει την αναστάτωση που έφερε και μιλάω για τους 450 που χάνουν τη δουλειά τους. Εγώ το σταμάτησα, και δε νομίζω να έβλαψα κανέναν.
Αυτό είναι το μόνο που δε μου κολλάει σε αυτή την ιστορία, αλλά δεν έχω και λύση να προτείνω...