Οι αναρχικοι που ξερω και ξερεις μιλανε για "κοινοτητα", "συνελευση", "συνδιαχειριση"... δηλαδη, υπαρξη ΔΟΜΩΝ και αρα κατι ενδιαμεσο.
Οι ακραιοι νεοφιλελευθεροι απορριπτουν τις κοινωνικες δομες, και πιστευουν μονο στις εταιρειες.
Αυτο δεν τους κανει πιο "καλους" ανθρωπους, ή πιο αλτρουιστες, διοτι στα πλαισια του συστηματος τους, οι ισχυροι θα επιβαλλονται στους αδυναμους. Απ' την αλλη, δεν θα υπαρχει κρατικη καταπιεση και ο καθενας θα μπορει να κανει ο,τι εταιρεια θελει, με ο,τι κεφαλαια βρει, χωρις κανεναν ελεγχο. Αρα, θα προκαλουνται δυναμεις εξισορροπησης (χωρις τα "στεγανα" του ημι-κρατικου καπιταλισμου, οπου υπαρχει Μπομπολας, Κοκκαλης, Περιστερης και αλλοι τετοιοι κρατικοδιαιτοι).
Μια μεγαλη ενσταση, δικια μου, ειναι το θεμα της εκπαιδευσης. Οχι πως πιστευω στη δημοσια 3βαθμια, αλλα πρεπει απαραιτητως να διατιθενται κρατικα δανεια για τα ιδιωτικα ΑΕΙ. Αλλιως δημιουργειται "καταπιεση".
Δεν ξερω τι απαντανε σ' αυτο οι νεοφιλελευθεροι. Φανταζομαι απαντανε "υποτροφιες", αλλα δεν αρκει...
Τωρα, ως προς V. Mises: Ειχα διαβασει το ιδιο λημμα παλιοτερα και δεν βρηκα αυτην την αναφορα.
Εκπλησσομαι αλλα και με χαριοποιει, γιατι θα την αξιοποιησω σ' ενα βιβλιο που γραφω (εκει, επιχειρω καποιες ιστορικες συνδεσεις της δεξιας και ακρας δεξιας με τους ακραιους φιλελευθερους... Και, προς το παρον, τα εχω καταφερει περιφημα).
For the record, εγω ειμαι σοσιαλδημοκρατης. Οριακα αντεχω την ελευθερη οικονομια.