Παίδες θέλω και εγώ να μοιραστώ την μαρτυρία μου για την κατάσταση που αντιμετώπισα πρόσφατα στην εργένικη (εδώ και δύο χρόνια) ζωή μου.
Γνωριμία με μια πανέμορφη γυναίκα περίπου 8 χρόνια μικρότερη, ελάχιστα πριν τα 30 της, μέσα από τον επιχειρηματικό μου κύκλο. Πρώτο ραντεβού σε καλό κρεατάδικο των νοτίων προαστίων, υπέροχο vibe και ενδιαφέρουσα κουβέντα. Ενώ βαριέμαι εύκολα ούτε που κατάλαβα πότε πέρασε η ώρα.
Μετά μια βόλτα με τα πόδια, μετά με το αμάξι, τη γύρισα σπίτι της, έπεσαν αρκετά φιλιά και την καληνύχτισα.
Καθημερινή επικοινωνία μέσω μηνυμάτων αλλά τεράστια δυσκολία στην επικοινωνία τις βραδινές ώρες και γενικά τις ώρες που φαινομενικά είναι σπίτι της. Κάτι μου βρώμαγε και μετά από συνεχείς ερωτήσεις έμαθα πως είναι σε σχέση εδώ και κάμποσα χρόνια (πάνω από τρία αλλά δεν ξέρω ακριβώς), ενώ εικάζω πως συζεί με τον σύντροφό της.
Επειδή στη ζωή μου δεν θέλω να κάνω πράγματα που δεν επιθυμώ να μου κάνουν άλλοι (κάποιοι θα με βρίσετε γιατί θα ήταν καλή καβάτζα - η κοπέλα είναι άγγελος πραγματικά εμφανισιακά), θέλω να κόψω επικοινωνία.
Η απορία μου είναι γιατί ενώ το έχω δηλώσει αυτή δε με αφήνει; Ακούω κοπλιμέντα που ούτε η μάνα μου δεν μου έχει πεί, ενώ προσπαθεί μέσα στην ημέρα να δηλώσει την παρουσία της με μηνύματα. Τονίζει συνεχώς δε πως τόσα χρόνια δεν της έχει συμβεί κάτι αντίστοιχο ( δεν το τρώω για να είμαι απολύτως ειλικρινής).
Και όχι, δεν είναι στα χωρίσματα με τη σχέση της... Και της έχω ξεκόψει πως δεν επιθυμώ να είμαι η καβάτζα της για τις δύσκολες ώρες...
Any thoughts on that από τους πιο παλιούς; Είναι πρωτόγνωρο να συμβαίνει αυτό σε εμένα, να μην με αφήνει να ξεκόψω.