Τυπάρα , όσοι λυγίζουν από τις χυλόπιτες, δεν κάνουν για γκομενιλίκια.
Πιθανόν είναι τόσο κότες, που ούτε με πουτάνες πάνε.
Είναι αυτοί που τον παίζουν και κοιτάνε τους άλλους που γαμάνε.
Μέχρι να τους κάνουν έναν πετυχημένο προξενιό και να μείνουν με αυτή ΠΟΥ ΜΕ ΤΟ ΠΡΟΞΕΝΙΟ ΤΟΥΣ ΕΦΕΡΑΝ ΣΤΟ ΠΙΑΤΟ , ΓΙΑ ΜΙΑ ΖΩΗ.
Αν στραβώσει και τη χάσουν , θα είναι σε ψυχίατρους, άσυλα, ψυχοφάρμακα με σκυλιά και σε εκκλησίες.
Αυτοί συγχωρούν κέρατα, παρτούζες, εξώγαμα ... τα πάντα στις γυναίκες.
Αν είσαι για να γκομενίσεις και να αλλάζεις γυναίκες ...
Η ΧΥΛΟΠΙΤΑ ΟΧΙ ΔΕΝ ΣΕ ΠΟΝΑ ... ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΓΙΑ ΣΕΝΑ !
Νοιώθεις ... οίκτο για τις γκόμενες που σε απέρριψαν ... επειδή αυτές χάνουν !
Το αποδεικνύεις, επειδή εσύ βρίσκεις άλλες , ενώ αυτές που σε απέρριψαν , παραμένουν μόνες ...
με ναφθαλίνη στο ... μαλλί ... μην το φάει ο σκώρος ... επειδή δεν αερίζεται .......
Όλοι μέσα μας έχουμε μια φωνούλα που λέγεται συνείδηση ή εσωτερικός εαυτός ή όπως θες πες το.
Είναι η εικόνα που έχουμε για τον εαυτό μας που έχει χτιστεί από τις εμπειρίες μας.
Αυτές ξεκινάνε από τη γέννησή μας αλλά παίρνουν μορφή στα πρώτα χρόνια που αναπτύσσουμε κοινωνικές σχέσεις:
Πως επικοινωνούσαμε με τα άλλα παιδάκια στο δημοτικό και κυρίως τί ΘΕΣΗ είχαμε ως ΑΡΣΕΝΙΚΑ στην "αγέλη".
Συχνά τα παιδιά που μεγαλώνουν ως αρχηγοί ομαδων αργότερα αναπτύσσουν προσωπικότητα ηγέτη και αποκτούν δυναμισμό να διεκδικούν από το τοστ που θα φανε στο διάλειμμα,μέχρι μια θέση εργασίας ή το δίκιο τους.
Ανάμεσα στις διεκδικήσεις τους είναι και το "ζευγάρωμα" δηλαδή να βρουν γκόμενα να κάνουν σεξ όπως η φύση προστάζει.
Υπήρξαν λοιπόν έφηβοι που "ωρίμασαν" κάπως πιο γρήγορα και "τους τέλειωσε" πρόωρα το ενδιαφέρον για το σχολείο.
Που καβάλησαν μηχανή στα 14 ενώ είχαν βάλει τσιγάρο στο στόμα απ τα 10.
Αυτοί οι τύποι άσκησαν έλξη στις πιο ωραίες συμμαθήτριές τους.
Για εκείνους η χυλόπιτα ήταν εξαίρεση και ο κανόνας η επιτυχία.
Ο διαβαστερός μαθητής,το καλό ευγενικό και όμορφο παιδί πολύ σπάνια να αποτελούσε τον πηρύνα της έλξης για τα κορίτσια.
Αυτές οι εμπειρίες "γράφονται" στο σκληρό μας δίσκο και μας κάνουν λιγότερο ή περισσότερο ανθεκτικούς στην απόρριψη.
Αργότερα ως συνειδητοποιημένοι πλεον ενήλικες διαμορφώνουμε είτε μια αμυντική στάση στο θέμα της προσέγγισης(τι θα πει ο περίγυρος αν απορριφθώ από τη συνάδελφο που μ αρέσει κτλ) ή μια επιθετική στάση προσέγγισης(διεκδικώ εκείνη που μ αρέσει πριν μου την φάει άλλος αρσενικός).
Θα λεγα κάνοντας μια αυτοκριτική πως είμαι ανάμεσα σε αυτά τα δύο άκρα:
Στο σχολείο δεν ήμουν αλητήριος ουτε και φλώρος.Ήμουν αθλητής ηπίων τόνων και θα με έλεγα ντροπαλό.
Αργότερα έκανα καμάκι στις γυναίκες και η απόρριψη ξεκίνησε να με πονάει στην αρχή για μια βδομάδα(πιτσιρικάς γαρ) κι έκανα κανά τρίμηνο να ξαναμιλήσω σε γυναίκα κι αργότερα έφτασα στο σημείο να νοιώθω μια "ξινίλα" για 5 λεπτά κι έπειτα να χώνομαι σχεδόν αμεσως στον επόμενο στόχο.
Μετά από 3 απανωτές χυλόπιτες το ίδιο βράδυ ένοιωθα όπως στο ρινγκ όταν έπαιζα αγώνες μετά από ήττα:ΣΜΠΑΡΑΛΙΑΣΜΕΝΟΣ.
Έκανα λοιπόν αποθεραπεία,ηρεμούσα για λίγες μέρες και πάλι ξανά βουρ στο κυνήγι.
Θέλω να πω πως από ενα σημείο και μετά λογικό είναι οι αντοχές σου να λυγίζουν.Είναι σα να παίρνεις πους απς.
Στην αρχή βαρας αερα τα πρωτα 20 μετα στα 30 αρχιζεις να χωλαινεις καπως και στα 40 να καιγεσαι.
Αν θες να κανεις πολλα σετακια καλυτερα να βαρας 30 αρια παρα να φτανεις καθε φορα στα κοκκινα.
Καποια στιγμη αγαπητε φιλε βαρεθηκα το κυνηγι οχι γιατι επαψε να με συναρπαζει η γιατι μεγαλωσα,αλλα γιατι ειδα ολο το εργο της γυναικας:
Οι ανδρες θελουν να γαμησουν και ζητουν επιβεβαιωση,οι γυναικες τους τα δινουν για να αποκτησουν ασφαλεια και να τεκνοποιησουν.
Στη δε πορεια για να πετυχουν το σκοπο τους σου σπανε αρχιδια,σου σπανε και τα οποια συναισθηματα μπορει να αναπτυξεις αθελα σου καμμια φορα γιατι ειναι απο τη φυση τους χωρις μπεσα...
Οποτε...σκεφτηκα:Γιατι να γαμησω καποια που κατεβαζει αληθινο μουνοζουμο αλλα θα μου καταναλωσει ενεργεια και ωρες απο τη ζωη μου και την ηρεμια μου(σκεψου οτι ενα ραντεβου ειναι 2 ωρες.120 λεπτα να λες ενα σωρο μαλακιες και να χεις στο μυαλο σου το μουνι.)Για μια επιβεβαιωση;
Την πηρα!Γαμησα τοσες!
Ποιοτικο γαμησι;Οκ ναι εχει πιο πολυ συναισθημα,λιγοτερη τεχνικη,λιγοτερη εξαψη λογω εξοικειωσης.
Το σεξ με γκομενα ειναι σα το σπιτικο φαγητο.
Εχει τις χαρες του αλλα μετα απο μεγαλη εμπειρια κατεληξα πως τα καλυτερα τσιμπουσια τα εκανα στις ταβερνες.
Αυτα και απολογουμαι για το μεγαλο ποστ μου.
Καλημερα.