Τελικά αν δεν γράψω κάτι εδώ πέρα και να πέσουν μετά διάφορες να με φάνε το θέμα κρυοκωλεύει...Γι΄αυτό λέω να το αναθερμάνω.
Πρώτα απ' όλα, ενώ όλες οι μαγκιόρες μου ζήταγαν να τους πω κάνα προχωρημένο μπαράκι καμία δεν είχε το θάρρος ή τη φιλική διάθεση να μου στείλει pm να ρωτήσει, παρόλο που έχουμε φάει ψωμί κι αλάτι που λέει ο λόγος εδώ μέσα. Δεν ανήκω στην τσατσο-κλικαδούρα τους άρα είμαι "λεπρός" για αυτές, τέτοιο πουρί κουβαλάνε στο μυαλό (εκτός και αν φοβούνται ότι με το pm θα μείνουν έγκυες....).
Σε προχωρημένο μπαράκι ήμουν την Τσικνοπέμπτη. Το μισό γεμάτο με οπαδούς της Γαλλικής ομάδας Σεντ-Ετιέν - που "μάμησε" τον Ολυμπιακό. Ψιλο-μιλώντας Γαλλικά μοιραία έπιασα κουβέντα μαζί τους. Τους είπα ότι ήμουν Ολυμπιακός και στην αρχή χέστηκαν μην πάρω στο κινητό τίποτα χουλιγκάνια και έρθουν και τους πετσοκόψουν...
Τέλος πάντων, οι Γάλλοι είναι τρελοί νουνάκηδες από ότι ήξερα και παλιά και από ότι διαπίστωσα και τη συγκεκριμένη μέρα. Δεν άφησαν Ελληνίδα για Ελληνίδα στο μαγαζί που να μην της πέσουν - ακόμη και αν στην παρέα τους υπήρχαν και άντρες. Και από ότι πρόσεξα οι Ελληνίδες τρελαίνονται για Γάλλους (οι μισοί ήταν πολύ ωραία παιδιά, ψηλοί κ.λ.π.).
Κολλήσαμε με 2 Ελληνίδες που μας προσκάλεσαν εμένα και άλλους 5 Γάλλους σε ένα άλλο μπαράκι. Πήγαμε ήταν ωραία φάση, μασκαρεμένοι, πιο απελευθερωμένες οι γυναίκες κ.λ.π. Ο ένας Γάλλος γλωσσοφίλιαζε τη μία Ελληνίδα ενώ ένας ξανθός Γάλλος πήρε την άλλη Ελληνίδα και χαθήκανε. Όταν γυρίσανε και τον ρώτησα τι κάνανε μου είπε ότι του πήρε ψιμπούκι. Οι Ελληνίδες είτε πολύ "δήθεν" το παίζουνε ή πάνε στο άλλο άκρο και γίνονται χύμα στο κύμα...
Τελικά και άλλοι 2 Γάλλοι είχαν κάτσει με Ελληνίδες και είχαμε μείνει χωρίς γυναίκα εγώ και ένας άλλος Γάλλος που μου θύμιζε αρκετά τον Αλέν Ντελόν στα νιάτα του, σε πιο ψηλή έκδοση όμως. Βγήκαμε έξω από το μπαρ να μιλήσουμε όταν είδαμε 2 κοπέλες να κάθονται σε κάποιο τραπέζι μέσα στο κρύο. Κοιταχτήκαμε στα μάτια με τον Ντελόν και σκεφτήκαμε το ίδιο πράγμα. Του έδωσα κάποιες ειδικές οδηγίες (23χρονος γαρ και άπειρος από Ελληνίδες) και τον άφησα να πάει μόνος του να τους την πέσει (μας είχαν ακούσει που μιλάγαμε Γαλλικά και ήδη μας κοίταγαν με ενδιαφέρον). Η μία μαυρομάλα, ψιλοήξερε Γαλλικά. Ανταποκρίθηκαν και οι δυο με ενθουσιασμό στο καμάκι του Ντελόν. Πλησίασα και γω, πρόσεξα ότι η καστανόξανθη που καθόταν προς τη μεριά μου είχε ένα πανέμορφο πρόσωπο και μεγάλα γελαστά πράσινα μάτια. Έπαθα ταραχή με αυτή την κοπέλα. Άρχισα να της μιλάω, ήταν από τη Ρωσία αλλά γεννημένη στην Ελλάδα. Θα μπορούσε κάλλιστα να είναι Γαλλίδα, τόσο όμορφη, αριστοκρατική και κομψή ήταν. Κατά σύμπτωση λάτρευε τη Γαλλία και μας έβαλε στο κινητό της το "La vie en rose". Όσο την κοίταγα τόσο δεν μπορούσα να ξεκολλήσω τα μάτια μου από πάνω της. Τους είπα "ρε κορίτσια γιατί καθόμαστε έξω στο κρύο και δεν πάμε μέσα". Μου είπαν ότι περίμεναν κάποιους αλλά φαίνεται δεν θάρχονταν. Αναρωτιόμουνα ποιος κοπανο-μαλάκας είχε στήσει μια τέτοια καλλονή.....
Μέσα κολλήσαμε όλοι σαν παρέα - και με τους άλλους Γάλλους και τις 2 άγριες Ελληνίδες, τρελός χορός, πειράγματα, αγγίγματα. Εγώ ένοιωθα άρρωστος με τη Ρωσιδούλα, δεν μου συμβαίνει συχνά να έχω τόσο έντονο μαγνητισμό με γυναίκα...Χόρευε όμορφα, το σώμα της κουνιόταν με απίστευτη χάρη και θηλυκότητα και για μένα είναι σημαντικό το πως χορεύει μια γυναίκα (μέχουν χαλάσει γκομενάρες που χόρευαν άτσαλα...). Της την έπεφταν διάφοροι αλλά τους είχε γενικά στο κλάσιμο...Ερχονόταν όλο προς τη μεριά μου (την άφησα μετά από κάποια φάση στην πίστα και πήγα και υποκρινόμουν ότι έπινα ανέμελος το ποτό μου...), πήρε κάτι σεπαρτίνες και άρχισε να μου τις τυλίγει στο κεφάλι..
(η συνέχεια στο επόμενο τεύχος post)