Δε ζητώ πια στα 50 μου τον κούκλο με τους κοιλιακούς φέτες αλλά έναν άνθρωπο, που δε τσιγκουνεύεται να εκδηλώσει αισθήματα και να αφοσιωθεί σε μένα.
(Μέχρι τα 40-45 τον έψαχνα)
Είμαι χορτάτη από εμπειρίες και σeξ και αναζητώ αγάπη και κούρνιασμα στην αγκαλιά ενός τίμιου και ειλικρινούς άντρα.
(Όλοι με πηδούσαν και μ'αφήναν και τώρα ψάχνω έναν μαλάκα να περάσω τα γεράματα)
Δυστυχώς, αν και γύρω μου υπάρχουν ελεύθεροι φίλοι άντρες δεν υπάρχει έλξη και κανείς εξ αυτών δεν μπήκε στη διαδικασία να με συστήσει σε φίλους του.Αν και με πολύ σοβαρό προφίλ και μια εικόνα παραπάνω και από αξιοπρεπή άρχισαν να μου την πέφτουν μικρότεροί μου, άντρες που έκαναν την πλάκα τους ή ήταν παντρεμένοι.
(Ακόμα και τώρα στα 50 έχω άπειρες επιλογές,αλλά δεν μ'αρέσει κανένας)
Να χαμε να λέμε και να χαμε να πούμε.
Από τους άντρες που έχει στο μυαλό της κανένας, μα κανένας δεν θα κοιτάξει μια σιτεμένη 50αρα εκτός αν είναι κλώνος του Μακρόν. Όσο πυρφόρος και να είναι κάποιος υπάρχει στο DNA το αίσθημα της αυτοσυντήρησης που τον απομακρύνει από τα ναυάγια και τις απελπισμένες καταστάσεις που βιολογικά δεν σε ελκύουν.
Η μεγαλομπεμπέκα θα πρέπει να κοιτάει άντρες τουλάχιστον 10 -15 χρόνια μεγαλύτερους που μπορεί και να ενδώσουν όμως δεν το κάνει. Όλες έχουν δυο κοινά χαρακτηριστικά, πιστεύουν πως μικροδείχνουν και ζηλεύουν τις νεώτερες και τους άντρες που βρίσκουν και θέλουν να ζήσουν ότι και αυτές.
Το πρόβλημα με τις γυναίκες που μένουν στο ράφι είναι πως πάντα κοιτάνε εκεί που δεν τις βλέπουν και όχι τι πραγματικά αξίζουν και μπορούν να προσφέρουν.