Πάντα θα λέμε, όσοι το βλέπουμε, ότι η ρίζα του κακού είναι η λεγόμενη "πιρφορική σκέψη". Αυτή η σκέψη έχει κάνει πολλούς συμπολίτες μας να χάσουν περιουσίες και ακόμα και τον ίδιο τους τον εαυτό.
Προσωπικά πλέον σκέφτομαι εντελώς "πρακτικιστικά". Δεν θα κάτσω να "επενδύσω" ούτε οικονομικά ούτε συναισθηματικά σε κάτι που δεν αξίζει. Δεν θα κυνηγάω την κάθε μία και θα γίνομαι αλοιφή. Προτιμώ τον πληρωμένο έντιμο έρωτα για να καλύπτω κομμάτι της βάσης των αναγκών του Μάσλοου. Αν έρθει κάποιος έρωτας καλώς να έρθει - πράγμα λίγο δύσκολο. Έχουν γίνει απίστευτα περίεργες οι γυναίκες πια.
Παραθέτω τη φράση με κόκκινο χρώμα για να σας πω και κάτι ακόμα που σχετίζεται τόσο με το οικονομικό - πρακτικό όσο και με τις γκόμενες - ελλεηνίδες.
Εγώ, πλέον, δεν διαθέτω αμάξι, επειδή ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΔΕΝ ΤΟ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ, αλλά και επειδή, πλέον, η συντήρησή του, δεν μου είναι και τόσο εύκολη όσο παλαιότερα. Περισσότερο όμως είναι ότι δεν μου χρειάζεται. Μπορώ να αγοράσω φυσικά, και μάλιστα αρκετά καλό. Ε, λοιπόν δεν θέλω προς το παρόν.
Τις προάλλες λοιπόν, μίλαγα με μια κοπέλα, μέτρια, κοντά στα 48, σκυλομάνα, μόνη της αυτή, και μου αποκρίθηκε "πώς θα πεις σε μια κοπέλα να πάτε για καφέ πχ" ... Κοινώς λέει η νοοτροπία να έχω αμάξι, άσχετα αν μου χρειάζεται ή όχι επειδή αυτές θέλουν τον "άντρα οδηγό".