Επειδή όλοι λίγο πολύ έχουμε φάει τα μούτρα μας, η ουσία βρίσκεται στα εξής:
- Μη τους δίνετε παραπάνω αξία απ' όση πρέπει/χρειάζεται.
- Κοιτάξτε να τα έχετε καλά με τον εαυτό σας.
- Μην περιμένετε να αλλάξει καμία, ο άνθρωπος δεν αλλάζει, αν δείτε αρνητικά, αυτά είναι, δεν αλλάζουν.
- Αδιαφορία εφ' όσον δεν υπάρχει ανταπόκριση.
- Αργεί να απαντήσει πολλές ώρες ή απαντάει την άλλη μέρα ή μετά από μέρες; Κάντε το ίδιο μέχρι να βαρεθείτε και να το πάρετε απόφαση ότι δεν αξίζει.
Από προσωπικό παράδειγμα θα πω το εξής:
Για ένα μεγάλο διάστημα είχα κόλλημα με μια κοπέλα. Μου είχε κάνει απίστευτα καλή εντύπωση από την πρώτη στιγμή. Προχώρησε για λίγο, μετά εκείνη έφυγε από Αθήνα, "προσπαθήσαμε" να κρατήσουμε επικοινωνία, φτάσαμε μετά να μιλάμε μια φορά στους 2-3 μήνες, προχώρησε έμαθα, μου το έκρυβε και όταν το έμαθα και της το είπα μου είπε ε δεν ήθελα να το συζητήσω... Εγώ να προχωράω με εφήμερα πράγματα, δεν ήθελα να δεσμευτώ καθόλου λόγω αυτής της κοπέλας. Πλέον είμαι επαγγελματικά πολύ καλά, υπάρχει μεγάλη προοπτική και το ξέρει. Πλέον έχει αλλάξει συμπεριφορά ξαφνικά και είναι πάλι θετική και να κανονίσουμε μόλις έρθω Αθήνα και να μιλάμε και στα τηλέφωνα και σε όλα.
Το πουλάκι πέταξε όμως. Κοιτάζω πρώτα τον εαυτό μου. Η τύπισσα ήξερε ότι πέρασα δύσκολες στιγμές, δεν ήταν κοντά, ούτε με ένα τηλέφωνο να δείξει ενδιαφέρον.
Το θέμα είναι πως πρέπει να ζυγίζουμε τα πράγματα και να βλέπουμε τι πραγματικά αξίζει. Αυτή δεν αξίζει π.χ., είναι λάθος μεγάλο τελικά να κολλάμε στο παρελθόν.
Κοιτάζουμε την προσωπική μας πρόοδο και προχωράμε. Τα έλεγαν οι εμπειρότεροι κάποτε, απλά πρέπει να την πάθεις για να αντιληφθείς μόνος σου κάποια πράγματα.
- Μη τους δίνετε παραπάνω αξία απ' όση πρέπει/χρειάζεται.
- Κοιτάξτε να τα έχετε καλά με τον εαυτό σας.
- Μην περιμένετε να αλλάξει καμία, ο άνθρωπος δεν αλλάζει, αν δείτε αρνητικά, αυτά είναι, δεν αλλάζουν.
- Αδιαφορία εφ' όσον δεν υπάρχει ανταπόκριση.
- Αργεί να απαντήσει πολλές ώρες ή απαντάει την άλλη μέρα ή μετά από μέρες; Κάντε το ίδιο μέχρι να βαρεθείτε και να το πάρετε απόφαση ότι δεν αξίζει.
Από προσωπικό παράδειγμα θα πω το εξής:
Για ένα μεγάλο διάστημα είχα κόλλημα με μια κοπέλα. Μου είχε κάνει απίστευτα καλή εντύπωση από την πρώτη στιγμή. Προχώρησε για λίγο, μετά εκείνη έφυγε από Αθήνα, "προσπαθήσαμε" να κρατήσουμε επικοινωνία, φτάσαμε μετά να μιλάμε μια φορά στους 2-3 μήνες, προχώρησε έμαθα, μου το έκρυβε και όταν το έμαθα και της το είπα μου είπε ε δεν ήθελα να το συζητήσω... Εγώ να προχωράω με εφήμερα πράγματα, δεν ήθελα να δεσμευτώ καθόλου λόγω αυτής της κοπέλας. Πλέον είμαι επαγγελματικά πολύ καλά, υπάρχει μεγάλη προοπτική και το ξέρει. Πλέον έχει αλλάξει συμπεριφορά ξαφνικά και είναι πάλι θετική και να κανονίσουμε μόλις έρθω Αθήνα και να μιλάμε και στα τηλέφωνα και σε όλα.
Το πουλάκι πέταξε όμως. Κοιτάζω πρώτα τον εαυτό μου. Η τύπισσα ήξερε ότι πέρασα δύσκολες στιγμές, δεν ήταν κοντά, ούτε με ένα τηλέφωνο να δείξει ενδιαφέρον.
Το θέμα είναι πως πρέπει να ζυγίζουμε τα πράγματα και να βλέπουμε τι πραγματικά αξίζει. Αυτή δεν αξίζει π.χ., είναι λάθος μεγάλο τελικά να κολλάμε στο παρελθόν.
Κοιτάζουμε την προσωπική μας πρόοδο και προχωράμε. Τα έλεγαν οι εμπειρότεροι κάποτε, απλά πρέπει να την πάθεις για να αντιληφθείς μόνος σου κάποια πράγματα.