Οταν κακομεταχειριζεσαι τη γυναικα ειναι σα να τη προγραμματιζεις υποσυνειδητα οτι αξιζεις περισσοτερο απο αυτη. Η αλλη βλεπει τη κακομεταχειριση/αδιαφορια που δεχεται και ο νους της συμπεραινει οτι ο αλλος για να την απαξιωνει εχει μεγαλυτερη αξια απ'την ιδια. Και αυτη μετα θελει αυτον που υποσυνειδητα θεωρει ως high-value.
Αμα εισαι σωστος ή καλος μαζι της τοτε το υποσυνειδητο της θεωρει οτι για να ειναι καποιος καλος μαζι της σε συμπεριφορα ειναι σα να τη παρακαλαει και αρα το υποσυνειδητο βγαζει το συμπερασμα οτι ο αλλος ειναι low-value και δεν αξιζει να ασχολειται μαζι του.
Επισης αρκετα χαρακτηριστικα του gentle-man, δλδ του "ευγενικου" αντρα, εχουν αφαιρεσει το "νευρο" της ζωωδης κινησης που εχουμε απο φυσικου μας. Ομως το πρωτογονο μερος του εγκεφαλου της γυναικας καυλωνει με το "νευρο" της ζωωδης κινησης. Πχ εσενα η αλλη μπορει να σε τσιτωνει αθελα της σε καυγα για να σου βγει αυτο το "νευρο" και εσυ να κουνας το χερι σου με ηρεμια και συγκαταβατικοτητα, να της λες "ηρεμησε αγαπη μου θα το συζητησουμε αργοτερα". Ενω ο αλλος που θα βαρεσει το χερι στο τραπεζι και θα τη τρομαξει ειναι "βαρβατιλας".
Μαλακιες ειναι προφανως ολα αυτα γιατι δε παιζουν καποιο ουσιαστικο ρολο ΣΗΜΕΡΑ - απλα ειναι καταλοιπα σε ζωωδη και υποσυνειδητα επιπεδα. Γιατι το "νευρο" θεωρειται ενδειξη υγειας, ενω το α-νευρο θεωρειται ενδειξη αδυναμιας (ή ακομα και παθητικοτητας/θηλυκοτητας). Το πρωτογονο μερος του γυναικειου εγκεφαλου μπερδευει τη πολιτισμενη συμπεριφορα με ελλειψη νευρου/δυναμης και αρα ενδειξη αδυναμιας που πρεπει να αποφυγει. Οσο εμεις αποστρεφομαστε την ασχημια (υποσυνειδητα το εξισωνουμε με κακα γονιδια), ετσι αυτες αποστρεφονται την αδυναμια (υποσυνειδητα το εξισωνουν με κακα γονιδια).
Ο κοινωνικος-πολιτισμενος νους της γυναικας δε το βλεπει το θεμα οπως ο πρωτογονος νους και εκτιμαει προφανως τον πολιτισμενο αντι τον ΟΥΓΚ, ενω ο πνευματικος νους της γυναικας θελει να ανταμειψει το καλο, το ομορφο και το πνευματικο που εντοπιζει στους αλλους, ομως ολες αυτες οι αντιφασεις μεταξυ του πρωτογονου, του κοινωνικου και του πνευματικου νου, φερνουν τις γυναικες σε εσωτερικη συγχυση.
Η συγχυση τους ειναι τετοια που δε μπορουν να συγκερασουν ουτε τη φιλια με τον ερωτα. Δλδ αν εισαι ο γαμιας της αλλης προτιμαει να σε βλεπει ως εχθρο παρα ως φιλο. Αν σε δει ως φιλο δε μπορει να σε δει ως γαμεα. Αυτο ειναι λογω της συγκρουσης με το πρωτογονο μερος του εγκεφαλου της το οποιο επεξεργαζεται ετσι μεχρι ...και τη φυσιογνωμια του αντρα:
Ενω εμεις δεν εχουμε τετοια προβληματα, μπορουμε και να τη γαμαμε και να τη βλεπουμε φιλικα. Να τη βλεπουμε σαν συντροφο και οχι σαν εχθρο που θα μας εχει στη τσιτα ολη την ωρα.
Το θεμα ειναι οτι γνωριζοντας τη γυναικεια αντιφαση/ανωμαλια οι αντρες πολλες φορες προσαρμοζονται. Πχ σου λεει ο αλλος δε θελω σχεση, μονο σεξ. Ετσι ειναι σα να της λεει της αλλης μεχρι εκει εισαι, φιλιες και τετοια με τα οποια το προβληματικο μυαλουδακι σου "μπερδευεται" δεν εχει, οπότε ειμαστε κομπλε. Τη βγαζει την αλλη ο αντρας απ'τη δυσκολη θεση να εχει εσωτερικη συγχυση με τον πρωτογονο νου που θελει ντε και καλα να την απαξιωνουν.
Παλι θα εχει βεβαια προβλημα γιατι ενω ο πρωτογονος νους θα γουσταρει που ο αλλος την απαξιωνει ως lower value (γιατι μεσω αυτου αποδεικνυει οτι ειναι δυνατος και αρα "αξιος" αντρας), ο κοινωνικος και ο πνευματικος νους θα διαμαρτυρονται οτι θελουν κατι καλυτερο απ'το να την απαξιωνουν ή να τη βαρανε. Ε μετα πρεπει η γυναικα να κατσει να βρει τα 3 κομματια της, να δει πως την επηρεαζουν και γιατι, μπας και καταλαβει τι της γινεται και πως θα πορευτει με τους αντρες. Στη πραξη ελαχιστες θα καταλαβουν τι τους συμβαινει.
Εμεις αυτο που πρεπει να ξερουμε ειναι τις εσωτερικες τους αντιφασεις και το διαφορετικο modus operandi του καθε "εγκεφαλου" της γυναικας.
Για τον πρωτογονο εγκεφαλο της, η ανωτεροτητα του αντρα ειναι δεδομενη. Δεν υπαρχουν φεμινιστικοι προγραμματισμοι στο πρωτογονο επιπεδο. Η γυναικα ελκεται απο τον αντρα που θαυμαζει, δλδ αυτον που τον θεωρει ανωτερο σε ολα. Τον θελει απο πιο δυνατο, πιο γενναιο εως και πιο "κακο". Δλδ αν του κανει αυτη μια πουστια, αυτος να της κανει 10 φορες μεγαλυτερο κακο. Αν δεν μπορει ο αντρας να το κανει αυτο τοτε για τον πρωτογονο νου της ειναι "προβληματικος" γιατι ο αλλος ειναι "θυμα" ενω καποιος που ειναι δυνατος δε νοειται να ειναι θυμα.
Σε κοινωνικο επιπεδο οπου τα σκεφτεται πολιτισμενα φυσικα δε θα θεωρουσε ανεχτο ο αλλος να της κανει κακο. Και σε πνευματικο επιπεδο οπου το κακο την αποστρεφει, δε θα μπορουσε ποτε να συμφωνησει με αυτα που επιζητει το ζωωδες επιπεδο.
Για τον αντρα το σωστο balance ειναι να αποφυγει να γινει θυμα χωρις ομως να πεσει σε επιπεδα κακιας και σκατανθρωπισμου. Αν γινει κακος και σκατανθρωπος για να τον θεωρει ο γυναικειος πρωτογονος νους ως ανωτερο, τοτε θα αυτοκαταστραφει κοινωνικα γιατι αυτα ειναι κοινωνικα απαραδεκτες συμπεριφορες.
