Το παιδί το έλεγαν Πάνο, πάντα με το χαμόγελο και με το μυαλό στο κεφάλι.. ούτε βουτυρομπεμπές ήταν , ούτε αγαθός ήταν ούτε πρεζάκι , ούτε χαζός ή βλάκας ,ούτε τίποτα που να τον βάζει στην νόρμα του σκηνικού για να τον βάλεις στο κουβά με τους "βλακες λιγότερους" ... μια λεπτή κλωστή ειναι να παρανοήσεις και να ξεφύγεις , κάποιοι ξεφεύγουν και κανουν κακο σε άλλους , κάποιοι κοιμούνται και τους περνάει και κάποιοι κανουν κακο στον εαυτό τους και κατ επέκταση σε ανθρώπους που αγαπάνε.. να προσέχετε τους εαυτούς σας και αν αγαπάτε ή νοιάζεστε για κάποιον να του ρίχνετε και ένα βλέφαρο και αυτού μπας και προλάβετε... ειναι λεπτή η γραμμή