Συμφωνώ με το φίλο που λέει ότι οι πουτανες βοηθάνε. όντως ισχύει. δεν σε παίρνει ψυχολογικά η κάτω βόλτα μετα από επανειλημμένες χυλοπίτες καθώς στο τέλος της ημέρας αγαμητος δεν μένεις. μέχρι εκεί όμως. αργά ή γρήγορα πρέπει να συναναστραφεις με μη πουτανες. δεν μπορείς μια ζωή να πληρώνεις, θα αισθάνεσαι ψυχολογικά ανεπαρκής Για τι κατά βάθος ξέρεις ότι δε σε γουστάρουν και πληρώνεις, το κάνεις σε κάποιο βαθμό και από ανάγκη. βοηθούν όντως στην απομυθοποίηση του θεοποιημενου μουνιου και η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν φάσεις στη ζωή κάποιου που όπως και να το κάνουμε δεν μπορεί να βρει γκόμενά και άρα δεν μπορεί να γαμησει αλλιως. άγνωστες με αγνώστους δεν πηδιουνται.τι να κάνουμε. γκόμενά στο δρόμο και σε καφετέριες κλπ κλπ δε γνωρίζεις εύκολα και ακόμα και αν σου μιλανε γελανε κλπ. στο τέλος δε θα γαμηθουνε μαζί σου. θα πανε στις φίλες τους μετά και θα πουν να Ο Γιάννης με γαμαει που γνώρισα στα Έβερεστ. θέλει κύκλο που δεν εχουν/ μπορούν ανα πάσα στιγμή να έχουν ολοι. no κυκλος no party (δεν ειναι απολυτο αλλα δυστυχως ισχυει σε μεγαλο βαθμο). εκτός κύκλου (έστω ενός ξέρω γω στοιχειωδους κυκλου τυπου φροντιστηρίου αγγλικών...) δε σε παιρνουν στα σοβαρά. άμα δε σε κόψουν και δε σε γνωρίσουν όποιος και αν είσαι δουλεια δε γινεται. εντος του οποιου κύκλου σε βάθος χρόνου με την παρουσία σου και δράση σου σε αυτόν "πιστοποιησαι", είσαι ο με χιούμορ, που δεν ξενογαμας ξέρω γω, το παιδί για σχέση να τον γνωρίσω στις κολλητές μου να μην ντρέπομαι να βγούμε μια βόλτα κλπ κλπ. δεν κατηγορω αυτες. έτσι είναι το σύστημα και αφού δεν μπορούμε να το αλλάξουμε πρέπει να λειτουργήσουμε και αποδώσουμε μέσα σε αυτό ως έχει. άμα Ο χ φίλος πάει και πει στην τάδε " Ο Γιάννης είναι καλο έξυπνο παιδί καθαρό με δουλεια κλπ." (Όχι έτσι απλοϊκά αλλά πιάνετε το νοημα) εσύ αυτομάτως έχεις πόντους. σε εμπιστεύεται περισσότερο. τον Χ που μόλις γνώρισε στο απέναντι τραπέζι δεν τον ξέρει. αλλά ξέρει ότι όπως την επεσε σε αυτή το ίδιο έχει κάνει και συνεχίζει να κάνει σε όποια βλέπει και του αρέσει. χαζή είναι να του κατσει;; δε νομίζω...
