Δεν παίζεται ο Καρατσιωλαρος.
Αγκυροβολώ το κότερο Ψαρού και έχω κλείσει πρώτη ξαπλώστρα παραλία να γουστάρω τελειότητα και να απολαύσει το μάτι μου ιδανικές αναλογίες και εκθαμβωτικά σκαριά…
Παντού τριγύρω μου 90-60-90 μαυρισμένα θηρία, τουρλωμένα πατάρια, με μικροσκοπικά μαγιό που αναδεικνύουν ιδανικά τη σιλουέτα των καλλίπυγων γυναικών, που λιώνουν στη γυμναστική και στερούνται ζαχαρένιων λιχουδιών και λιπαρών εδεσμάτων για χρόνια ολάκερα…
Τα αγαθά κόποις κτώνται και κερδίζουν το σεβασμό όλων, αυτές που πολεμάνε νυχθημερόν να διατηρούν μια υγιή σιλουέτα, τρώγοντας σωστά και αυστηρά προγραμματισμένα και κάνοντας γυμναστική παλεύοντας με τα σίδερα σχεδόν καθημερινά, όπως προστάζουν οι επιστήμες της ιατρικής, της διατροφολογίας, της φυσικής αγωγής και του αθλητισμού…
Ξάφνου, σκάει δίπλα μου ένα θωρηκτό (περίπου σαν το Αβέρωφ), που κάνει και παχιά σκιά και μου λέει: «φιλαράκι εσύ είσαι ο Καρατσιώλης που δεν μας αφήνεις να βγαίνουμε στις παραλίες και να φοράμε σκαφτά μαγιό;;;»
Ναι μαντάμ, της απαντάω και μου λέει: «εγώ είμαι χοντρή από επιλογή, γιατί έτσι μου αρέσει και έτσι θέλω να είμαι, ούτε έχω θυρεοειδή ή κάποιο άλλο θέμα υγείας, απλά γουστάρω να απολαμβάνω τη ζωή μου τρώγοντας σουβλάκια και βλέποντας survivor κάθε μέρα!!»
Όχι της απαντάω, είσαι χοντρή, επειδή βαριέσαι και δεν μπορείς να αδυνατίσεις και έχεις βαφτίσει το θέλω μπορώ, γιατί έτσι σε βολεύει, κοιλιόδουλη…
Επίσης, είσαι και τεμπέλα και κακομαθημένη, γιατί δεν παραδέχεσαι τη φυγοπονία σου και έχεις και το θράσος να το καυχιέσαι και να είσαι και υπερήφανη για τα πάχη σου!! Είναι σαν να είσαι τελειωμένο πρεζόνι και να λες μπράβο μου είμαι ένας σπουδαίος και ευτυχισμένος ναρκομανής…
Υ.Γ.: μετά τη συζήτηση αυτή πήγε στην ξαπλώστρα της σεινάμενη κουνάμενη και καταβρόχθισε αστραπιαία δύο κρουασάν, με τις σοκολάτες να κυλούν στα αδηφάγα σαγόνια της, για να πνίξει τον πόνο της αλλά και να μου αποδείξει πόσο ακομπλεξάριστη είναι…
Εγώ γύρισα από την άλλη για να ξεράσω κροκόδειλους και συλλογίστηκα απογοητευμένος σε τι κόσμο θα φέρουμε τα παιδιά μας…