φαντάρος ακόμα (κάπου στην βόρεια ελλάδα) είχα πάει στα ΚΤΕΛ της πόλης να βγάλω εισιτήριο και να φύγω στο καπάκι με το βραδινό λεωφορείο λόγω άδειας
φορούσα πολιτικά ρούχα εννοείται και αντί για τον πολιτικό μου σάκο που ήταν μεγάλος είχα πάρει μαζί τον στρατιωτικό του ΕΣ που ήταν μικρότερος και βόλευε
βιαστικός όπως ήμουν να προλάβω να βγάλω το εισιτήριο περνάω μπροστά από παγκάκι που κάθονται δυο τύπισσες γύρω στα 23-25 και προσπερνώντας ακούω το εξής σχόλιο:
ουφ...! πάλι ΕΣ? αμάν πια, όλο τσάντες ΕΣ βλέπουμε σήμερα... (επιδεικτικά και με τόνο τεράστιας αγανάκτησης
)
όταν γύρισα από το εκδοτήριο δυστυχώς είχαν φύγει και έμεινα να κλωτσάω το άδειο το παγκάκι απ'τα νεύρα μου...έτυχε και εκείνη την περίοδο να έχω φάει τρελό ζόρι με ένα σκατοφυλάκιο που μου είχε γαμήσει την ψυχολογία...και με το που κατέβηκα και θα πήγαινα σπίτι μου να συνέλθω λίγο, έκατσε ν'ακούσω 2 καριόλες που δεν μπορούσαν να βλέπουν τα σακίδια του ΕΣ
πόσο γαμημένες ήταν ακόμα μετά από τόσα χρόνια το σκέφτομαι το σκηνικό και μου γυρνάει το μάτι