Στο δρόμο για το γραφείο περνάω από το σχολείο (δημόσιο) της περιοχής μου. Τις τελευταίες μέρες βλέπω πανό και κόσμο απέξω. Πλησιάζοντας, είδα να γράφει ‘’κατάληψη. Τα παιδιά μαντρωμένα μέσα (να παίζουν τάβλι, να ακούν μουσική και εν γένει να διασκεδάζουν) και από έξω οι γονείς αναστατωμένοι να συζητάνε.
Λέω κάτσε να σταματήσω να δω τι γίνεται. Παρκάρω, φτάνω στην πόρτα και ρωτάω μια νεαρά (με extension, prada και Burberrys από πάνω ως κάτω) . Γιατί κοπέλα μου καταλάβατε το σχολείο? Μα,. Για συμπαράσταση καλέ φυσικά στους άλλους ακαταληψίες, απαντά! Δηλαδή, ρωτάω, δεν έχετε αιτήματα συγκεκριμένα? Όχι καλέ, απαντά. (παρένθεση, η περιοχή του σχολείου είναι ίσως η πιο ακριβή και high του λεκανοπεδίου, το σχολείο σε μια τεράστια έκταση μέσα στο πράσινο, κλειστά γυμναστήρια, κολυμβήτρια, κλπ. Ο Δήμος επίσης της περιοχής δίνει ανεξάρτητα από το κράτος τεράστια ποσά για να κάνει το σχολείο επιπέδου ‘’προτύπου’’. Χλιδή παντού. Το κολλέγιο Αθηνών που πήγαινα εγώ, ωχρειούσε). Μένω άναυδος. Δεν της είπα τίποτα. Έφυγα.
Πιάνω ένα γονιό. Τι κάνεις εδώ, τον ρωτώ? Τι να κάνω, μου απαντά? Να πιάσεις το κωλοπαίδι σου και να το κάνεις τόπι στο ξύλο του λέω! Πριν συνέλθει, είχα μπει στο αμάξι και έφευγα.
Έχει παραγίνει το κακό. Απάθεια, αδιαφορία και αγραμματοσύνη. Τη σημαία, δεν τη σηκώνει στις παρελάσεις αυτός που φοράει τα ποιο ακριβά PRADA αλλά ο καλύτερος μαθητής. Και ατυχώς, καλύτεροι πλέον μαθητές είναι οι Αλβανοί, οι Πολωνοί και οι Μουσουλμάνοι.
Δεν θα λυπηθώ καθόλου τα μπουχέσικα, τετράποδα τσογλάνια για το νοσηρό μέλλον που τα περιμένει, δηλαδή καθαριστές των Ευρωπαϊκών αποχωρητηρίων (εκτός αυτών που θα ασχοληθούν με τα κομματικά και έχουν εξασφαλισμένη, δια βίου αργομισθία). Καλά να πάθουν. Αξίζουν το χειρότερο. Και θα το αποκτήσουν, με μαθηματική ακρίβεια!
Λέω κάτσε να σταματήσω να δω τι γίνεται. Παρκάρω, φτάνω στην πόρτα και ρωτάω μια νεαρά (με extension, prada και Burberrys από πάνω ως κάτω) . Γιατί κοπέλα μου καταλάβατε το σχολείο? Μα,. Για συμπαράσταση καλέ φυσικά στους άλλους ακαταληψίες, απαντά! Δηλαδή, ρωτάω, δεν έχετε αιτήματα συγκεκριμένα? Όχι καλέ, απαντά. (παρένθεση, η περιοχή του σχολείου είναι ίσως η πιο ακριβή και high του λεκανοπεδίου, το σχολείο σε μια τεράστια έκταση μέσα στο πράσινο, κλειστά γυμναστήρια, κολυμβήτρια, κλπ. Ο Δήμος επίσης της περιοχής δίνει ανεξάρτητα από το κράτος τεράστια ποσά για να κάνει το σχολείο επιπέδου ‘’προτύπου’’. Χλιδή παντού. Το κολλέγιο Αθηνών που πήγαινα εγώ, ωχρειούσε). Μένω άναυδος. Δεν της είπα τίποτα. Έφυγα.
Πιάνω ένα γονιό. Τι κάνεις εδώ, τον ρωτώ? Τι να κάνω, μου απαντά? Να πιάσεις το κωλοπαίδι σου και να το κάνεις τόπι στο ξύλο του λέω! Πριν συνέλθει, είχα μπει στο αμάξι και έφευγα.
Έχει παραγίνει το κακό. Απάθεια, αδιαφορία και αγραμματοσύνη. Τη σημαία, δεν τη σηκώνει στις παρελάσεις αυτός που φοράει τα ποιο ακριβά PRADA αλλά ο καλύτερος μαθητής. Και ατυχώς, καλύτεροι πλέον μαθητές είναι οι Αλβανοί, οι Πολωνοί και οι Μουσουλμάνοι.
Δεν θα λυπηθώ καθόλου τα μπουχέσικα, τετράποδα τσογλάνια για το νοσηρό μέλλον που τα περιμένει, δηλαδή καθαριστές των Ευρωπαϊκών αποχωρητηρίων (εκτός αυτών που θα ασχοληθούν με τα κομματικά και έχουν εξασφαλισμένη, δια βίου αργομισθία). Καλά να πάθουν. Αξίζουν το χειρότερο. Και θα το αποκτήσουν, με μαθηματική ακρίβεια!