Το θεμα ειναι οτι παιζει πολυ αυθυποβολη με τοσο πλυση εγκεφαλου παντου. Δλδ παρατηρεις το λαιμο σου ενω πιο πριν δεν τον παρατηρουσες και λες "τωρα με καιει/ξυνει λιγο ή ειναι η ιδεα μου?"... Υπο κανονικες συνθηκες δεν θα ασχολιοσουν καν... ή ξυπνας το πρωι εχεις μια ξεραδα φυσιολογικη και το σκεφτεσαι... λες τωρα εχω συμπτωμα?
Ειχα παει για περπατημα στο δασος και επειδη ειχα καιρο να παω οταν τελειωνα κανα χιλιομετρο ανηφορα ενιωθα σα να μην εχω επαρκεις ανασες... λεω θα χει πλακα. Απ'την αλλη το εξορθολογικοποιεις οτι δε μπορει να εχεις την ιδια φορμα αμα εχεις καιρο να κανεις ανηφορικο περπατημα διαρκειας...
Αν τα συμπτωματα ειναι πολυ ηπια ειναι δυσδιακριτα τα ορια μεταξυ αυθυποβολης και αυτοδιαγνωσης.