You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an alternative browser.
You should upgrade or use an alternative browser.
Σύλλογος αγανακτισμένων νεόπτωχων ελλήνων
- Μέλος που άνοιξε το νήμα paravatis
- Ημερομηνία ανοίγματος
- Απαντήσεις 58
- Εμφανίσεις 3K
- Tagged users Καμία
- Βλέπουν το thread αυτή τη στιγμή 1 άτομα (0 μέλη και 1 επισκέπτες)
Ειπα να κανω μια αρχη να μπινελικιασουμε ολους αυτους τους αχρηστους-αλητες που μας κυβερνανε τοσα χρονια και φτασανε τη χωρα μας και εμας σε αυτο το χαλι...
φίλε μου αυτοί οι άχρηστοι-αλήτες έχουν οπωσδήποτε τεράστιες ευθύνες αλλά δεν ανέβηκαν στην εξουσία με πραξικόπημα
φυσικα οτι μας αξιζει περνουμε αλλα οχι κ ετσι... Πληρης διαλυση υφεση σε ολα τα επαγγελματα ανομια παραπαιδεια μηδενικη περιθαλψη απελπισια στους νεους κ κλοτσια στους απομαχους αυτου του μπουρδελοκρατους
προσωπική μου άποψη είναι ότι έχουμε όλοι ευθύνες για αυτή την κατάσταση ... ειδικά οι πιο παλιοί και όσο πιο γρήγορα το καταλάβουμε και το παραδεχτούμε τόσο πιο γρήγορα θα ξεφύγουμε από την κρίση ... γιατί για την ώρα δεν έχουμε κάνει τίποτα ουσιαστικό... οι πολιτικοί μας κάνουν ό,τι έκαναν και τα προηγούμενο χρόνια ... δηλαδή κάνουν μόνο ότι τους είναι λιγότερο δύσκολο αλλά στα σημαντικά κικιρίκου
giorgos58
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 14 Αυγ 2008
- Μηνύματα
- 13.713
- Κριτικές
- 1
- Like
- 6
- Πόντοι
- 166
H αρχη εγινε το 1981 που ανελαβε κυβερνηση ο Ανδρεας Παπανδρεου και συνεχιστηκε με τους επομενους, τοτε ολα τα σωματα ασφαλειας και οι δημοσιοι υπαληλοι περνανε 3,60 ενω οι ιδιωτικοι υπαληλοι περνανε περισσοτερα, τους εδωσε μια αυξηση με το που βγηκε κυβερνηση, μετα προεκλογικα για τις επομενες εκλογες ξανα 2η αυξηση και εν συνεχεια 3η αυξηση τοτε γεμισανε οι τσεπες τους με λεφτα και ολοι θελανε μεχρι σημερα να βολευτουν στο δημοσιο,αυτους τους χαραμοφαηδες πληρωνουμε σημερα
vaglis
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 23 Σεπ 2008
- Μηνύματα
- 2.750
- Κριτικές
- 41
- Like
- 20
- Πόντοι
- 616
Πες τα Χρυσόστομε!!!H αρχη εγινε το 1981 που ανελαβε κυβερνηση ο Ανδρεας Παπανδρεου και συνεχιστηκε με τους επομενους, τοτε ολα τα σωματα ασφαλειας και οι δημοσιοι υπαληλοι περνανε 3,60 ενω οι ιδιωτικοι υπαληλοι περνανε περισσοτερα, τους εδωσε μια αυξηση με το που βγηκε κυβερνηση, μετα προεκλογικα για τις επομενες εκλογες ξανα 2η αυξηση και εν συνεχεια 3η αυξηση τοτε γεμισανε οι τσεπες τους με λεφτα και ολοι θελανε μεχρι σημερα να βολευτουν στο δημοσιο,αυτους τους χαραμοφαηδες πληρωνουμε σημερα
pantremenos(1)
Μέλος
- Εγγρ.
- 17 Δεκ 2007
- Μηνύματα
- 6.478
- Like
- 12
- Πόντοι
- 66
22 Ιουλίου 2010
Κατηγορίες Ανθρώπων - Μια άλλη αντίληψη
'' Αυτό το μήνυμα έχει ως αποδέκτες 3 κατηγορίες:
Α' όσοι γεννήθηκαν πριν τη μεταπολίτευση και ακόμα ζουν ανάμεσά μας
Β ' όσοι γενήθηκαν από 1974 μέχρι και 1986
Γ ΄όλοι οι νεώτεροι
Οι Α΄ θα το καταλάβουν αμέσως - όπως και τον λάθος δρόμο που πήραν πολιτικά - τους λάθος ανθρώπους που επέλεξαν και τελικά κάψαν τα όνειρά τους
Οι Β' κάτι θα υποψιαστούν αλλά ακόμα δεν έχουν καταλάβει που έγινε το λάθος.
Οι Γ' είναι οι πιο μπερεδεμένοι, πιο αγριεμένοι, πιο εκδηκητικοί - και έχουν όλα τα δίκια με το μέρος τους. Αυτοί ή θα κουραστούν γρήγορα και θα τα παρατήσουν (μάλλον θα την κοπανήσουν για αλλού) ή θα μας αλλάξουν τον αδόξαστο σε αγένεια - προκλητικότητα - χυδαιότητα - βαρβαρότητα. Είναι τα παιδιά της ντροπής μας, των λαθών μας, της απέραντης και ατέλειωτης βλακείας μας. Είχαν δίκιο οι Αιγύπτιοι ιερείς [ Ω Πλάτων, παίδες εισί - που πάει να πει εσείς οι έλληνες ποτέ δεν θυμόσαστε τίποτα από το παρελθόν, σαν να γεννηθήκατε μόλις πριν από λίγο, γι αυτό και κάνετε πάντα τα ίδια λάθη].
Τη δεκαετία του `70 τη θυμάμαι σαν χθες. Κυκλοφορούσαν παντού τα Fiat 127, τα Zastava, και οι μηχανές Floretta.
Οι σπορτίφ τύποι είχαν Autobianchi Abarth (με 53 άλογα παρακαλώ), και οι σώφρονες. Austin Morris Allegro! Το
σάντουιτς με γύρο κόστιζε 3 δραχμές, με σουτζουκάκι 2, και το λεωφορείο μία δραχμή (με πάσο 50 λεπτά). Αν έδινες
εικοσάρικο, ο εισπράκτορας ή ο σουβλατζής σε μάλωνε, διότι δεν είχε. να στο χαλάσει. Τόσο καλά.
Και μετά ήρθε η δεκαετία του 80. Και το ΠΑΣΟΚ. Και γέλασε το χείλι του κάθε πικραμένου. Το δημόσιο άνοιξε τις
πόρτες του στον κάθε αναξιοπαθούντα που δήλωνε σοσιαλιστής, η Ελλάδα απέκτησε «ανεξάρτητη» διεθνή φωνή,
μια νέα τάξη αναδύθηκε απ` το πουθενά, και οι ρεμούλες έγιναν κανόνας. Η χαρά του αφισοκολλητή. Το βασίλειο της
συνδικαλιστικής αυθαιρεσίας. Όπως και της φτηνής ρητορικής. «Έξω οι βάσεις του θανάτου», «Ζήτω η Λιβύη»,
μελετήστε το «πράσινο βιβλίο» του Καντάφι, και άλλα πολλά παρόμοια. Ώσπου ήρθε το τέλος. Τα αναπόφευκτα σκάνδαλα
οδήγησαν σε ειδικά δικαστήρια, ψευδεπίγραφους κήνσορες, και στο «Τσοβόλα δώστα όλα», και από κει πάνε κι`άλλοι.
Και σκάει μύτη ο Μητσοτάκης με τον Μαυρίκη και τον Σωκρατάκια που έλεγε και ο μακαρίτης ο Κίτσος και μπρρρ..
Τη δεκαετία του `90 που ακολούθησε, τα κεφάλια μπήκαν κάπως μέσα, αλλά τότε ήταν που ανδρώθηκαν τα πραγματικά
λαμόγια. Τα σκυλάδικα γνώρισαν πιένες. Η Λιάνη ήταν απλά η κορυφή του παγόβουνου. Πίσω της υπήρχε μια ολόκληρη
συνομοταξία πεινασμένων και συνάμα αγριεμένων ασύδοτων. Με το χαμόγελο της Κολυνός. «Σοσιαλιστικά» βαμπίρ.
Μαζεύοντας όμως γύρω τους και τη πλέμπα. Και έτσι είδαμε το μοναδικό φαινόμενο, η κάθε γειτονιά να έχει και από
μια ΕΛΔΕ, όπως κάποτε είχε από μια ντισκοτέκ. Χαμός στο ίσιωμα. Κόσμος και κοσμάκης καταχρεώθηκε για να μπορεί να
γίνει «παίκτης». Χα και πάλι χα. Κάποιοι όμως ανησυχούσαν από τότε. Είχαν υπόψη τους τη λευκή βίβλο της ΕΟΚ, που
ελάχιστη της δόθηκε δημοσιότητα.
Και μετά ήρθε το ευρώ. Στην αρχή χαρήκαμε, καθότι αισθανθήκαμε Ευρωπαίοι. Το χρόνιο όνειρο της
ψωροκώσταινας. Μέχρι που συνειδητοποιήσαμε πως το ευρώ,που είχε κλειδώσει στις 340 δραχμές, ισοδυναμούσε με το
παλιό κατοστάρικο. Κάποτε αγοράζαμε το φραπέ 140 δραχμές και σκοτωνόμασταν με τον σερβιτόρο για τα ρέστα από τις
150. Τώρα έφτασε το φραπέ στα 5 ευρώ και αισθανόμαστε γύφτοι αν δεν αφήσουμε 1 Ε πουρμπουάρ (340 δραχμές
παρακαλώ).
Παρόλα αυτά, λίγο τα ευρωπαϊκά πακέτα, λίγο η Ολυμπιάδα,λίγο η τραπεζική απελευθέρωση της δανειοδότησης, λίγο η
στρεβλή ανάπτυξη, λίγο η καρακατσουλίστικη τιβί μας, και γίναμε όλοι μπρούκληδες. Πήξαμε να βλέπουμε BMW και
Μερτσέντες αγορασμένες με 136 άτοκες(!) δόσεις. Γεμίσαμε από χάϊδες τυπάδες και αισθησιακές μοντέλες (όλες
ξανθιές) γκλαμουράτες. Εκεί που κάποτε βλέπαμε μόνο μουσάτους αγωνιστές, και αξύριστες κνίτισες, γεμίσαμε από
τεκνά και σεξοβόμβες. 50 τηλεοπτικά κανάλια η Νέα Υόρκη;
150 εμείς. Home Cinemas, Pentium, Playstation, lap tops,flat screen 42 inch HD TV's, και πάει λέγοντας. Όχι
παίζουμε. Και νάσου Ολυμπιάδα σούπερ φαντεζί, και νάσου ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου, και πίσω και σας φάγαμε
κουφάλες λιγούρηδες Ευρωπαίοι. Ελλάδα ρε..
Ναι, αλλά ήρθε πλέον και η ώρα του λογαριασμού. Με π..ς αυγά δεν βάφονται. Η αιώνια σοφία του απλού λαού
επαληθεύτηκε για μια ακόμη φορά. Όλα ήταν σικέ. Τεράστιο το έλλειμμα, τεράστιο το δημόσιο χρέος, και πάπαλα οι
ντεμέκ σωτήρες πολιτικοί μας. Ανθρωπάκια και αυτοί, που ψάχνουν να κάνουν τη καλή τους με καμιά γρηγοράδα. Και
μετά μην τους είδατε, μην τους απαντήσατε. Πάντα φταίνε οι προηγούμενοι. Και νάμαστε ξανά μανά, εσείς και εγώ, οι
μέσοι Έλληνες δηλαδή, ενώπιοι ενωπίω του ΔΝΤ και του κάθε Τρισέ. Της σκληρής πραγματικότητας. Και ξαφνικά έντρομοι
συνειδητοποιούμε, πως τελικά οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι δεν μας πολυσυμπαθούν. Ήταν όλα μια αυταπάτη. Τους αρέσουν τα
τζατζίκια και οι παραλίες μας, αλλά πέραν τούτων ..τίποτα. Μας απεχθάνονται και μας θεωρούν τσαμπατζήδες και
απατεώνες. Και ο κύκλος κλείνει.
Μας βλέπω ξανά με λαχανί Zastava και πειραγμένα Lada (με 6 προβολείς ομίχλης) να κάνουμε κόντρες στις παραλιακές.
Αν φυσικά υπάρχουν χρήματα για βενζίνη. Αλλιώς υπάρχουν και τα παπάκια (με φωσφοριζέ ζάντες) για τα τρελά γούστα.
Το ride είναι over, που λένε και οι Αμερικάνοι σύμμαχοί μας. Το ελληνικό λούνα παρκ τελείωσε. Εκτροχιάστηκε,
όπως στις ταινίες με το δαιμονισμένο τρενάκι του τρόμου. Ήταν όμως εντυπωσιακό όσο κράτησε. Και όσοι το
πρόλαβαν το απόλαυσαν. Οι υπόλοιποι ας πρόσεχαν.
Γεννήθηκαν αργά.
Είπε ένας 45άρης ... δίνοντας συμβουλές σ'έναν 30άρη και έναν 20άρη της εποχής. ''
η πηγη
Κατηγορίες Ανθρώπων - Μια άλλη αντίληψη
'' Αυτό το μήνυμα έχει ως αποδέκτες 3 κατηγορίες:
Α' όσοι γεννήθηκαν πριν τη μεταπολίτευση και ακόμα ζουν ανάμεσά μας
Β ' όσοι γενήθηκαν από 1974 μέχρι και 1986
Γ ΄όλοι οι νεώτεροι
Οι Α΄ θα το καταλάβουν αμέσως - όπως και τον λάθος δρόμο που πήραν πολιτικά - τους λάθος ανθρώπους που επέλεξαν και τελικά κάψαν τα όνειρά τους
Οι Β' κάτι θα υποψιαστούν αλλά ακόμα δεν έχουν καταλάβει που έγινε το λάθος.
Οι Γ' είναι οι πιο μπερεδεμένοι, πιο αγριεμένοι, πιο εκδηκητικοί - και έχουν όλα τα δίκια με το μέρος τους. Αυτοί ή θα κουραστούν γρήγορα και θα τα παρατήσουν (μάλλον θα την κοπανήσουν για αλλού) ή θα μας αλλάξουν τον αδόξαστο σε αγένεια - προκλητικότητα - χυδαιότητα - βαρβαρότητα. Είναι τα παιδιά της ντροπής μας, των λαθών μας, της απέραντης και ατέλειωτης βλακείας μας. Είχαν δίκιο οι Αιγύπτιοι ιερείς [ Ω Πλάτων, παίδες εισί - που πάει να πει εσείς οι έλληνες ποτέ δεν θυμόσαστε τίποτα από το παρελθόν, σαν να γεννηθήκατε μόλις πριν από λίγο, γι αυτό και κάνετε πάντα τα ίδια λάθη].
Τη δεκαετία του `70 τη θυμάμαι σαν χθες. Κυκλοφορούσαν παντού τα Fiat 127, τα Zastava, και οι μηχανές Floretta.
Οι σπορτίφ τύποι είχαν Autobianchi Abarth (με 53 άλογα παρακαλώ), και οι σώφρονες. Austin Morris Allegro! Το
σάντουιτς με γύρο κόστιζε 3 δραχμές, με σουτζουκάκι 2, και το λεωφορείο μία δραχμή (με πάσο 50 λεπτά). Αν έδινες
εικοσάρικο, ο εισπράκτορας ή ο σουβλατζής σε μάλωνε, διότι δεν είχε. να στο χαλάσει. Τόσο καλά.
Και μετά ήρθε η δεκαετία του 80. Και το ΠΑΣΟΚ. Και γέλασε το χείλι του κάθε πικραμένου. Το δημόσιο άνοιξε τις
πόρτες του στον κάθε αναξιοπαθούντα που δήλωνε σοσιαλιστής, η Ελλάδα απέκτησε «ανεξάρτητη» διεθνή φωνή,
μια νέα τάξη αναδύθηκε απ` το πουθενά, και οι ρεμούλες έγιναν κανόνας. Η χαρά του αφισοκολλητή. Το βασίλειο της
συνδικαλιστικής αυθαιρεσίας. Όπως και της φτηνής ρητορικής. «Έξω οι βάσεις του θανάτου», «Ζήτω η Λιβύη»,
μελετήστε το «πράσινο βιβλίο» του Καντάφι, και άλλα πολλά παρόμοια. Ώσπου ήρθε το τέλος. Τα αναπόφευκτα σκάνδαλα
οδήγησαν σε ειδικά δικαστήρια, ψευδεπίγραφους κήνσορες, και στο «Τσοβόλα δώστα όλα», και από κει πάνε κι`άλλοι.
Και σκάει μύτη ο Μητσοτάκης με τον Μαυρίκη και τον Σωκρατάκια που έλεγε και ο μακαρίτης ο Κίτσος και μπρρρ..
Τη δεκαετία του `90 που ακολούθησε, τα κεφάλια μπήκαν κάπως μέσα, αλλά τότε ήταν που ανδρώθηκαν τα πραγματικά
λαμόγια. Τα σκυλάδικα γνώρισαν πιένες. Η Λιάνη ήταν απλά η κορυφή του παγόβουνου. Πίσω της υπήρχε μια ολόκληρη
συνομοταξία πεινασμένων και συνάμα αγριεμένων ασύδοτων. Με το χαμόγελο της Κολυνός. «Σοσιαλιστικά» βαμπίρ.
Μαζεύοντας όμως γύρω τους και τη πλέμπα. Και έτσι είδαμε το μοναδικό φαινόμενο, η κάθε γειτονιά να έχει και από
μια ΕΛΔΕ, όπως κάποτε είχε από μια ντισκοτέκ. Χαμός στο ίσιωμα. Κόσμος και κοσμάκης καταχρεώθηκε για να μπορεί να
γίνει «παίκτης». Χα και πάλι χα. Κάποιοι όμως ανησυχούσαν από τότε. Είχαν υπόψη τους τη λευκή βίβλο της ΕΟΚ, που
ελάχιστη της δόθηκε δημοσιότητα.
Και μετά ήρθε το ευρώ. Στην αρχή χαρήκαμε, καθότι αισθανθήκαμε Ευρωπαίοι. Το χρόνιο όνειρο της
ψωροκώσταινας. Μέχρι που συνειδητοποιήσαμε πως το ευρώ,που είχε κλειδώσει στις 340 δραχμές, ισοδυναμούσε με το
παλιό κατοστάρικο. Κάποτε αγοράζαμε το φραπέ 140 δραχμές και σκοτωνόμασταν με τον σερβιτόρο για τα ρέστα από τις
150. Τώρα έφτασε το φραπέ στα 5 ευρώ και αισθανόμαστε γύφτοι αν δεν αφήσουμε 1 Ε πουρμπουάρ (340 δραχμές
παρακαλώ).
Παρόλα αυτά, λίγο τα ευρωπαϊκά πακέτα, λίγο η Ολυμπιάδα,λίγο η τραπεζική απελευθέρωση της δανειοδότησης, λίγο η
στρεβλή ανάπτυξη, λίγο η καρακατσουλίστικη τιβί μας, και γίναμε όλοι μπρούκληδες. Πήξαμε να βλέπουμε BMW και
Μερτσέντες αγορασμένες με 136 άτοκες(!) δόσεις. Γεμίσαμε από χάϊδες τυπάδες και αισθησιακές μοντέλες (όλες
ξανθιές) γκλαμουράτες. Εκεί που κάποτε βλέπαμε μόνο μουσάτους αγωνιστές, και αξύριστες κνίτισες, γεμίσαμε από
τεκνά και σεξοβόμβες. 50 τηλεοπτικά κανάλια η Νέα Υόρκη;
150 εμείς. Home Cinemas, Pentium, Playstation, lap tops,flat screen 42 inch HD TV's, και πάει λέγοντας. Όχι
παίζουμε. Και νάσου Ολυμπιάδα σούπερ φαντεζί, και νάσου ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου, και πίσω και σας φάγαμε
κουφάλες λιγούρηδες Ευρωπαίοι. Ελλάδα ρε..
Ναι, αλλά ήρθε πλέον και η ώρα του λογαριασμού. Με π..ς αυγά δεν βάφονται. Η αιώνια σοφία του απλού λαού
επαληθεύτηκε για μια ακόμη φορά. Όλα ήταν σικέ. Τεράστιο το έλλειμμα, τεράστιο το δημόσιο χρέος, και πάπαλα οι
ντεμέκ σωτήρες πολιτικοί μας. Ανθρωπάκια και αυτοί, που ψάχνουν να κάνουν τη καλή τους με καμιά γρηγοράδα. Και
μετά μην τους είδατε, μην τους απαντήσατε. Πάντα φταίνε οι προηγούμενοι. Και νάμαστε ξανά μανά, εσείς και εγώ, οι
μέσοι Έλληνες δηλαδή, ενώπιοι ενωπίω του ΔΝΤ και του κάθε Τρισέ. Της σκληρής πραγματικότητας. Και ξαφνικά έντρομοι
συνειδητοποιούμε, πως τελικά οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι δεν μας πολυσυμπαθούν. Ήταν όλα μια αυταπάτη. Τους αρέσουν τα
τζατζίκια και οι παραλίες μας, αλλά πέραν τούτων ..τίποτα. Μας απεχθάνονται και μας θεωρούν τσαμπατζήδες και
απατεώνες. Και ο κύκλος κλείνει.
Μας βλέπω ξανά με λαχανί Zastava και πειραγμένα Lada (με 6 προβολείς ομίχλης) να κάνουμε κόντρες στις παραλιακές.
Αν φυσικά υπάρχουν χρήματα για βενζίνη. Αλλιώς υπάρχουν και τα παπάκια (με φωσφοριζέ ζάντες) για τα τρελά γούστα.
Το ride είναι over, που λένε και οι Αμερικάνοι σύμμαχοί μας. Το ελληνικό λούνα παρκ τελείωσε. Εκτροχιάστηκε,
όπως στις ταινίες με το δαιμονισμένο τρενάκι του τρόμου. Ήταν όμως εντυπωσιακό όσο κράτησε. Και όσοι το
πρόλαβαν το απόλαυσαν. Οι υπόλοιποι ας πρόσεχαν.
Γεννήθηκαν αργά.
Είπε ένας 45άρης ... δίνοντας συμβουλές σ'έναν 30άρη και έναν 20άρη της εποχής. ''
η πηγη
sasakis
Μέλος
- Εγγρ.
- 28 Ιουλ 2009
- Μηνύματα
- 976
- Like
- 2
- Πόντοι
- 6
22 Ιουλίου 2010
Κατηγορίες Ανθρώπων - Μια άλλη αντίληψη
'' Αυτό το μήνυμα έχει ως αποδέκτες 3 κατηγορίες:
Α' όσοι γεννήθηκαν πριν τη μεταπολίτευση και ακόμα ζουν ανάμεσά μας
Β ' όσοι γενήθηκαν από 1974 μέχρι και 1986
Γ ΄όλοι οι νεώτεροι
Οι Α΄ θα το καταλάβουν αμέσως - όπως και τον λάθος δρόμο που πήραν πολιτικά - τους λάθος ανθρώπους που επέλεξαν και τελικά κάψαν τα όνειρά τους
Οι Β' κάτι θα υποψιαστούν αλλά ακόμα δεν έχουν καταλάβει που έγινε το λάθος.
Οι Γ' είναι οι πιο μπερεδεμένοι, πιο αγριεμένοι, πιο εκδηκητικοί - και έχουν όλα τα δίκια με το μέρος τους. Αυτοί ή θα κουραστούν γρήγορα και θα τα παρατήσουν (μάλλον θα την κοπανήσουν για αλλού) ή θα μας αλλάξουν τον αδόξαστο σε αγένεια - προκλητικότητα - χυδαιότητα - βαρβαρότητα. Είναι τα παιδιά της ντροπής μας, των λαθών μας, της απέραντης και ατέλειωτης βλακείας μας. Είχαν δίκιο οι Αιγύπτιοι ιερείς [ Ω Πλάτων, παίδες εισί - που πάει να πει εσείς οι έλληνες ποτέ δεν θυμόσαστε τίποτα από το παρελθόν, σαν να γεννηθήκατε μόλις πριν από λίγο, γι αυτό και κάνετε πάντα τα ίδια λάθη].
Τη δεκαετία του `70 τη θυμάμαι σαν χθες. Κυκλοφορούσαν παντού τα Fiat 127, τα Zastava, και οι μηχανές Floretta.
Οι σπορτίφ τύποι είχαν Autobianchi Abarth (με 53 άλογα παρακαλώ), και οι σώφρονες. Austin Morris Allegro! Το
σάντουιτς με γύρο κόστιζε 3 δραχμές, με σουτζουκάκι 2, και το λεωφορείο μία δραχμή (με πάσο 50 λεπτά). Αν έδινες
εικοσάρικο, ο εισπράκτορας ή ο σουβλατζής σε μάλωνε, διότι δεν είχε. να στο χαλάσει. Τόσο καλά.
Και μετά ήρθε η δεκαετία του 80. Και το ΠΑΣΟΚ. Και γέλασε το χείλι του κάθε πικραμένου. Το δημόσιο άνοιξε τις
πόρτες του στον κάθε αναξιοπαθούντα που δήλωνε σοσιαλιστής, η Ελλάδα απέκτησε «ανεξάρτητη» διεθνή φωνή,
μια νέα τάξη αναδύθηκε απ` το πουθενά, και οι ρεμούλες έγιναν κανόνας. Η χαρά του αφισοκολλητή. Το βασίλειο της
συνδικαλιστικής αυθαιρεσίας. Όπως και της φτηνής ρητορικής. «Έξω οι βάσεις του θανάτου», «Ζήτω η Λιβύη»,
μελετήστε το «πράσινο βιβλίο» του Καντάφι, και άλλα πολλά παρόμοια. Ώσπου ήρθε το τέλος. Τα αναπόφευκτα σκάνδαλα
οδήγησαν σε ειδικά δικαστήρια, ψευδεπίγραφους κήνσορες, και στο «Τσοβόλα δώστα όλα», και από κει πάνε κι`άλλοι.
Και σκάει μύτη ο Μητσοτάκης με τον Μαυρίκη και τον Σωκρατάκια που έλεγε και ο μακαρίτης ο Κίτσος και μπρρρ..
Τη δεκαετία του `90 που ακολούθησε, τα κεφάλια μπήκαν κάπως μέσα, αλλά τότε ήταν που ανδρώθηκαν τα πραγματικά
λαμόγια. Τα σκυλάδικα γνώρισαν πιένες. Η Λιάνη ήταν απλά η κορυφή του παγόβουνου. Πίσω της υπήρχε μια ολόκληρη
συνομοταξία πεινασμένων και συνάμα αγριεμένων ασύδοτων. Με το χαμόγελο της Κολυνός. «Σοσιαλιστικά» βαμπίρ.
Μαζεύοντας όμως γύρω τους και τη πλέμπα. Και έτσι είδαμε το μοναδικό φαινόμενο, η κάθε γειτονιά να έχει και από
μια ΕΛΔΕ, όπως κάποτε είχε από μια ντισκοτέκ. Χαμός στο ίσιωμα. Κόσμος και κοσμάκης καταχρεώθηκε για να μπορεί να
γίνει «παίκτης». Χα και πάλι χα. Κάποιοι όμως ανησυχούσαν από τότε. Είχαν υπόψη τους τη λευκή βίβλο της ΕΟΚ, που
ελάχιστη της δόθηκε δημοσιότητα.
Και μετά ήρθε το ευρώ. Στην αρχή χαρήκαμε, καθότι αισθανθήκαμε Ευρωπαίοι. Το χρόνιο όνειρο της
ψωροκώσταινας. Μέχρι που συνειδητοποιήσαμε πως το ευρώ,που είχε κλειδώσει στις 340 δραχμές, ισοδυναμούσε με το
παλιό κατοστάρικο. Κάποτε αγοράζαμε το φραπέ 140 δραχμές και σκοτωνόμασταν με τον σερβιτόρο για τα ρέστα από τις
150. Τώρα έφτασε το φραπέ στα 5 ευρώ και αισθανόμαστε γύφτοι αν δεν αφήσουμε 1 Ε πουρμπουάρ (340 δραχμές
παρακαλώ).
Παρόλα αυτά, λίγο τα ευρωπαϊκά πακέτα, λίγο η Ολυμπιάδα,λίγο η τραπεζική απελευθέρωση της δανειοδότησης, λίγο η
στρεβλή ανάπτυξη, λίγο η καρακατσουλίστικη τιβί μας, και γίναμε όλοι μπρούκληδες. Πήξαμε να βλέπουμε BMW και
Μερτσέντες αγορασμένες με 136 άτοκες(!) δόσεις. Γεμίσαμε από χάϊδες τυπάδες και αισθησιακές μοντέλες (όλες
ξανθιές) γκλαμουράτες. Εκεί που κάποτε βλέπαμε μόνο μουσάτους αγωνιστές, και αξύριστες κνίτισες, γεμίσαμε από
τεκνά και σεξοβόμβες. 50 τηλεοπτικά κανάλια η Νέα Υόρκη;
150 εμείς. Home Cinemas, Pentium, Playstation, lap tops,flat screen 42 inch HD TV's, και πάει λέγοντας. Όχι
παίζουμε. Και νάσου Ολυμπιάδα σούπερ φαντεζί, και νάσου ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου, και πίσω και σας φάγαμε
κουφάλες λιγούρηδες Ευρωπαίοι. Ελλάδα ρε..
Ναι, αλλά ήρθε πλέον και η ώρα του λογαριασμού. Με π..ς αυγά δεν βάφονται. Η αιώνια σοφία του απλού λαού
επαληθεύτηκε για μια ακόμη φορά. Όλα ήταν σικέ. Τεράστιο το έλλειμμα, τεράστιο το δημόσιο χρέος, και πάπαλα οι
ντεμέκ σωτήρες πολιτικοί μας. Ανθρωπάκια και αυτοί, που ψάχνουν να κάνουν τη καλή τους με καμιά γρηγοράδα. Και
μετά μην τους είδατε, μην τους απαντήσατε. Πάντα φταίνε οι προηγούμενοι. Και νάμαστε ξανά μανά, εσείς και εγώ, οι
μέσοι Έλληνες δηλαδή, ενώπιοι ενωπίω του ΔΝΤ και του κάθε Τρισέ. Της σκληρής πραγματικότητας. Και ξαφνικά έντρομοι
συνειδητοποιούμε, πως τελικά οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι δεν μας πολυσυμπαθούν. Ήταν όλα μια αυταπάτη. Τους αρέσουν τα
τζατζίκια και οι παραλίες μας, αλλά πέραν τούτων ..τίποτα. Μας απεχθάνονται και μας θεωρούν τσαμπατζήδες και
απατεώνες. Και ο κύκλος κλείνει.
Μας βλέπω ξανά με λαχανί Zastava και πειραγμένα Lada (με 6 προβολείς ομίχλης) να κάνουμε κόντρες στις παραλιακές.
Αν φυσικά υπάρχουν χρήματα για βενζίνη. Αλλιώς υπάρχουν και τα παπάκια (με φωσφοριζέ ζάντες) για τα τρελά γούστα.
Το ride είναι over, που λένε και οι Αμερικάνοι σύμμαχοί μας. Το ελληνικό λούνα παρκ τελείωσε. Εκτροχιάστηκε,
όπως στις ταινίες με το δαιμονισμένο τρενάκι του τρόμου. Ήταν όμως εντυπωσιακό όσο κράτησε. Και όσοι το
πρόλαβαν το απόλαυσαν. Οι υπόλοιποι ας πρόσεχαν.
Γεννήθηκαν αργά.
Είπε ένας 45άρης ... δίνοντας συμβουλές σ'έναν 30άρη και έναν 20άρη της εποχής. ''
η πηγη
και λιγα ειπε..
on the road
Μέλος
- Εγγρ.
- 29 Αυγ 2009
- Μηνύματα
- 6.236
- Like
- 1
- Πόντοι
- 66
Τώρα που κοιτάω τη στατιστική της ψηφοφορίας στην αρχή , αν δεν κοιτάξεις πρόσωπα και κοιτάξεις πολιτικές παρατάξεις ... οι ψήφοι έχουν σχεδόν ισομερή κατανομή !!!
Τέτοιοι που είμαστε ... τέτοιοι πολιτικοί μας αξίζουν ... !
απ τη φτωχεια που ερχεται ολοι θα φοραμε μαιμουδες.
τερμα τα tommy hilfiger
τωρα μονο
tommy hifliger
Δαναός
Μέλος
- Εγγρ.
- 20 Ιουλ 2010
- Μηνύματα
- 51
- Like
- 0
- Πόντοι
- 0
απ τη φτωχεια που ερχεται ολοι θα φοραμε μαιμουδες.
τερμα τα tommy hilfiger
τωρα μονο
tommy hifliger
χαχαχαχαχχαχαχ !
Ναι ... και biesel !
Ειδικά από Σεπτέμβριο, προβλέπω () μεγάλη συμμετοχή στο συγκεκριμένο thread!
.....ετσι ακριβως.......ακομα δεν εχουμε συνειδητοποιησει την επιθεση που κανουν οι μπινεδες Παπακωνσταντινου - Λοβερος στον απλο μεσο Ελληνα............αποκλειεται να βγαλει το ετος ο ΓΑΠ ο οποιος μαλλον θελει να μας διωξει απο την Ελλαδα η οποια θα κατοικειται στο μελλον μονο απο Πακιστανους.........μοναδικη ελπιδα ο αποπροσανατολισμος με εξεταστικες αλλα κι εκει δεν τον παιρνει με μπουμπουκια οπως ο Μαντελης , ο Τσουκατος , ο Τσχατζοπουλος κοκ
Παρόμοια θέματα
- Απαντήσεις
- 105
- Εμφανίσεις
- 5K
- Απαντήσεις
- 51
- Εμφανίσεις
- 5K
- Απαντήσεις
- 26
- Εμφανίσεις
- 17K
- Απαντήσεις
- 22
- Εμφανίσεις
- 2K
- Απαντήσεις
- 17
- Εμφανίσεις
- 5K
Stories
Νέο!DanaeEscort: Miss my boys
DanaeEscort: Weekend mood