.....................Κατάλαβα ότι όλα όσα αίσθανόμουν
δεν ήταν ενθουσιασμός.
Ήταν η ζεστασιά σου μέσα στην καρδιά μου, ήταν το κορμί σού πού γινόταν
ένα με το δικό μου.
Ήταν μιά εύτυχία, έτσι όπως λίγοι άνθρωποι στήν γή έχουν τήνν τύχη νά τήν ζουν.
Και όταν είμαι μαζί σου, αίσθάνομαι ότι άνήκω σέ αύτούς τούς λίγους.
Στό μυαλό μπαινοβγαίνουν σκέψεις καί άναμνήσεις, όνειρα,
όνειρα πού έκανα , καί μαζί σου τά νιώθω γιά πρώτη φορά.
Νιώθω ότι αύτό πού κάποτε ήταν για μένα φαντασία άπλησίαστη,
αύτό πού σάν μικρό παιδί έμοιαζε άδύνατο,
αύτό που θα μέ έκανε να νιώσω ότι όλος ο κόσμος είναι δικός μου.
τότε δεν ήξερα πώς λεγόταν, ήξερα άπλά ότι υπήρχε.
Και δεν είναι τίποτα περισσότερο καί τίποτα λιγότερο άπό τόν έρωτα,
τόν άπόλυτο έρωτα,πού εσύ μου έδειξες τον δρόμο για να καταφέρω να τον βρω.
Κάποιες φορές νιώθεις όλα σου τα κομμάτια νά άγαπάνε τόσο πολύ που σχεδόν σου έρχεται να κλάψεις.
Νιώθεις τό κάθε κομμάτι σου νά τήν άναζητά........
Νιώθεις τήν κάθε σου σκέψη νά σά άφαρπάζει καί νά σέ ταξιδεύει.....
Να σε όδηγεί έκεί.....
Στις λίγες στιγμές πού έζησες μαζί της καί σε όσες ακόμη πρόκειται να έρθουν … Εκεί.......στην αγκαλιά της ,στό γλυκό της χαμόγελο....
στην ανάσα της επάνω σου.....
σε κάθε της λέξη σε κάθε της έκφραση.... σε ότι σέ κάνει να ύπάρχης, να είσαι όταν είσαι μαζί της........
Τώρα άναπολώ τίς στιγμές!!!
Σήμερα θά ζωγραφίζω στο μυαλό μου με χρώματα καινούργια,καί μέ τήν άτροσκονη
τού κορμιού της εικόνες που δεν είχα ποτέ φανταστεί....
Σήμερα τραγουδάω για ότι αισθάνομαι στίχους που δεν έχω ξαναπεί …
Σήμερα δεν είμαι εδώ…
Είμαι κάπου αλλού που δεν ξέρω που είναι …
Είναι τόσο ακαθόριστο κι όμως τόσο μαγικό!
Να που τελικά δεν συνειδητοποιούμε τι μας συμβαίνει τις περισσότερες φορές…
Kουίζ ,,,,, σέ ποιά κυρία άπευθύνομαι ?????