Η υφαλοκρηπίδα αποτελεί έξοχο υλικό για επιθεωρήσεις στο Δελφινάριο, αλλά δυστυχώς η δεκαετία των 80ties, αυτή η λέξη αλλά και οι καλοκαιρινές παραστάσεις ξεπεράστηκαν χωρίς να το μάθουμε στην Ελλάδα από τότε που ψηφίσθηκε η νέα Σύμβαση του Διεθνούς Δίκαιου της Θάλασσας το 1982, ουδέν κράτος στον κόσμο δεν έχει ζητήσει μόνο την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, αλλά πάντα ζητεί και την ταυτόχρονη οριοθέτηση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ).
- Η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ), που αποτελεί το αντικείμενο της παραπάνω μελέτης, είναι μία νέα ζώνη θαλάσσιας δικαιοδοσίας και δικαιωμάτων των παράκτιων κρατών, με εύρος μέχρι 200 ναυτ. μίλια από τις ακτές, που περιλαμβάνει τα ύδατα, το βυθό και το υπέδαφος της περιοχής της, και αρχίζει μετά το τέλος της αιγιαλίτιδας ζώνης. Εδώ έγκειται και η μεγάλη διαφορά ανάμεσα στην υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ.Η ΑΟΖ περιλαμβάνει στην δικαιοδοσία της όχι μόνο το πετρέλαιο αλλά και την αλιεία.
- Αιγιαλίτιδα Ζώνη είναι τα "χωρικά ύδατα", δηλ. οι θάλασσες που βρίσκονται γύρω απο τις ακτές ενός κράτους.Το ανώτατο επιτρεπτό όριο της αιγιαλίτιδας ζώνης καθορίζεται τόσο από το εθιμικό δίκαιο όσο και από το άρθρο 3 Σύμβασης του Δικαίου Θάλασσας και ορίζεται στα 12 μίλια. Στο θαλάσσιο αυτό τμήμα κάθε κράτος ασκεί εξουσία σε ζητήματα αλιείας, αστυνόμευσης, τελωνειακού έλεγχου κλπ. Στην πραγματικότητα, χωρικά ύδατα έχει κάθε νησί που έχει (οικονομική) ζωή. Ερήμωση νησίδων σημαίνει αύξηση των "γκρίζων ζωνών".
- Υφαλοκρηπίδα ονομάζεται το τμήμα του θαλάσσιου βυθού ενος κράτους το οποίο αποτελεί την ομαλή προέκταση της ακτής κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας ως το σημείο στο οποίο αυτή διακόπτεται απότομα.
Η Τουρκία ισχυρίζεται ότι η ελληνική κυριαρχία εκτείνεται μόνο σε εκείνα τα νησιά του Αιγαίου τα οποία αναφέρονται ονομαστικά στα κείμενα των Συνθηκών με τις οποίες αυτά τα νησιά παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα.Η Τουρκία δεν αναγνωρίζει το δικαίωμα υφαλοκρηπίδας των νησιών γι αυτό και θέλει να χαράξει διαχωριστική γραμμή στο μέσον του Αιγαίου σαν να μην υπήρχαν καθόλου νησιά. Η ελληνική πλευρά φυλάει το ζήτημα της επέκτασης των χωρικών υδάτων στα 12 ν. μίλια σαν διαπραγματευτικό χαρτί. Ομοίως δεν έχει γίνει χρήση ούτε του δικαιώματος που παρέχεται από το Διεθνές Δίκαιο για καθορισμό «ευθειών γραμμών βάσης». Πρόκειται για μια νοητή ευθεία γραμμή που συνδέει τις άκρες ενός κόλπου και η γραμμή αυτή ορίζεται ως βάση απ' όπου αρχίζει η μέτρηση του πλάτους της ζώνης των χωρικών υδάτων.Ενα μέτρο που δε συνδέεται άμεσα με τις τουρκικές διεκδικήσεις και θα μεγέθυνε κατά πολύ τα ελληνικά χωρικά ύδατα και τον υπερκείμενο εναέριο χώρο.
Υπάρχουν σήμερα 137 παράκτια κράτη που διαθέτουν ΑΟΖ. Η Σύμβαση του 1982 για το Δίκαιο της Θάλασσας αναφέρει ρητά στο Aρθρο 121, παράγραφος 2, ότι όλα τα νησιά διαθέτουν ΑΟΖ και ότι η ΑΟΖ ενός νησιού καθορίζεται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που καθορίζεται και για τις ηπειρωτικές περιοχές. Αυτό είναι ένα μεγάλο πλεονέκτημα της Ελλάδας έναντι της Τουρκίας, γιατί η Τουρκία δεν μπορεί να προβάλλει τα ίδια επιχειρήματα που προβάλλει για δεκαετίες τώρα για την υφαλοκρηπίδα των νησιών του Αιγαίου. Δηλαδή ότι τα νησιά μας δεν διαθέτουν υφαλοκρηπίδα ή ότι βρίσκονται πάνω στην υφαλοκρηπίδα της Ανατολίας. Η Τουρκία γνωρίζει ότι, όσον αφορά την ΑΟΖ, η θέση της είναι αδύναμη γι' αυτό και δεν ξεστομίζει ποτέ αυτές τις λέξεις στις συνομιλίες της με όλες τις ελληνικές κυβερνήσεις από το 1974 μέχρι σήμερα.
Στις 10 Μαρτίου 1983 ο Πρόεδρος των ΗΠΑ υπέγραψε μια διακήρυξη βάσει της οποίας η Αμερική δημιούργησε ΑΟΖ 200 ν.μ.Στο τέλος του 1986 η Τουρκία υιοθέτησε την ΑΟΖ στη Μαύρη Θάλασσα και ήρθε σε συμφωνία με την τότε Σοβιετική Ένωση για τις επικαλυπτόμενες περιοχές χρησιμοποιώντας τη μέθοδο της μέσης γραμμής. Αργότερα η Τουρκία άρχισε συνομιλίες με την Βουλγαρία και την Ρουμανία για το ίδιο θέμα και ήρθε σε παρόμοια συμφωνία που είχε συνάψει με τους Σοβιετικούς. Αυτό αποτελεί το πιο σημαντικό λάθος της Τουρκίας, γιατί δέχθηκε να οριοθετήσει τη θαλάσσια ζώνη της Μαύρης Θάλασσας χρησιμοποιώντας διατάξεις της νέας Συνθήκης για το Δίκαιο της Θάλασσας, παρ' όλον ότι μέχρι σήμερα αρνείται να την επικυρώσει.
Η Τουρκία αιφνιδιάστηκε από την Κύπρο που ρύθμισε με αμοιβαίες υπογραφές τη ΑΟΖ της με την Αίγυπτο το 2003 και το 2007 με τον Λίβανο κι έδωσε ήδη με διεθνή διαγωνισμό δικαιώματα έρευνας σε ξένες εταιρείες για λογαριασμό της Λευκωσίας!Η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει θέσει ποτέ μέχρι τώρα θέμα ΑΟΖ (Πολύ ντοκυμανταιρίστικο το τέλος μου, ε???)