Μην ετοιμάζει ο κύριος Πρωθυπουργός το γνωστό κοστουμάκι "Ευχαριστώ τους Αμερικάνους", που δυστυχώς για εμάς το έχουμε ήδη ακούσει -και καταλάβει- από τον κύριο Σημίτη.
Οι διεθνείς οργανισμοί υπάρχουν για να τους γράφουν στα αρχίδια τους όσοι αισθάνονται (κουραδο)μαγκες. Οι αποφάσεις και τα ψηφίσματα των διεθνών οργανισμών αποτελούν κουρελόχαρτα και η διεθνής κοινότητα απλά δεν έχει καμία δύναμη. Η Τουρκία, όπως άλλωστε και το Ισραήλ (δεν χρειάζεται νομίζω να αναφέρω τις ΗΠΑ) έχουν μεγάλη και αποδεδειγμένη εμπειρία στη διαχείρηση καταδικαστικών ψηφισμάτων και "εναντίωσης" της διεθνούς κοινότητας. Ας μην ξεχνάμε το Κυπριακό, τα Ίμια, τη σφαγή ή γενοκτονία της Τζενίν (όπως διεθνώς είχε χαρακτηριστεί η επέμβαση του Ισραήλ στη Δυτική όχθη το 2002 ή 2003) και αρκετές άλλες περιπτώσεις.
Μην έχεις νύχια να ξυστείς...
Αν υποτεθίστω η Τουρκία έκανε κίνηση παρόμοια όπως τότε στα Ίμια, ή ακόμα χειρότερη μιας και έχει ήδη την εμπειρία, ποιά νομίζετε πως θα ήταν η επόμενη (και οι επόμενες) ημέρα?
Δεν είμαι ο ειδικός, αλλά πιστεύω πως με κάποιον τρόπο, ίσως όχι τόσο άκομψο όπως ο κύριος Σημίτης, ο κύριος Πρωθυπουργός θα είχε υποχρέωση στις μεγάλες δυνάμεις (την εξής μία), γιατί απέτρεψαν τους ασυγκράτητους γείτονές μας, από τι αλήθεια, από πόλεμο άραγε, μη γελειόμαστε δεν θέλουν πόλεμο, Αιγαίο θέλουν και χωρίς κόστος.
Με νέες γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο, θα κάτσουμε ήσυχοι μέχρι την επόμενη φορά (γιατί το φαινόμενο ίσως έχει περιοδικότητα).
Θα συμφωνήσουμε με την μεγάλη δύναμη για αγωγούς αερίου, θα επανοπλιστούμε σαν αστακοί (αχρείαστα να είναι, μιας και χρησιμοποιούμε καλύτερα τη διπλωματία, βλέπε "ευχαριστώ τους ....") από τον εξής ένα προμηθευτή, θα δεχθούμε την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ και για θα μας υποσχεθούν πως οι γείτονες θα έχουν αυτοσυγκράτηση στο μέλλον... μέχρι να αλλάξουν γνώμη.