anatolgami
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 20 Αυγ 2006
- Μηνύματα
- 6.341
- Κριτικές
- 3
- Like
- 2.211
- Πόντοι
- 506
Το 1982 είχε πλέον διαπιστωθεί η ύπαρξη της νόσου. Το 1984 εντοπίστηκε ο ιός. Όταν έγινε η σχετική, ανοιχτή σε όλα τα media, ανακοίνωση για τον ιό στην Αμερική, από αυτόν τον τύπο τον Gallo και την Αμερικανίδα υπουργό υγείας, η υπουργός φρόντισε να τονίσει πανηγυρικά, ότι η ασθένεια σε δύο χρόνια θα έχει νικηθεί (δείτε το βίντεο στο youtube). Έχουν περάσει τριάντα χρόνια (3 ολόκληρες δεκαετίες, δηλαδή μισή ζωή) και έχουμε πάρει τα αντίδια μας. Οι οροθετικοί θα επιβιώσουν μεν, αλλά ο τρόμος - τρόμος. Χεζόμαστε όλοι πάνω μας, μετά από 30 χρόνια. Εγώ ήμουν το 84, δεκαοχτώ χρονών. Σήμερα είμαι 46. Απολογισμός ερωτικής ζωής; Άγχος, αγωνίες, ιδρώτες, φοβίες, εφιάλτες, μαύρη μαυρίλα. Εξαιτίας μίας μεγάλης (για μένα) ερωτικής απογοήτευσης πριν πολλά χρόνια, το 'ριξα στις εφήμερες σχέσεις. Η ζωή σου επιστρέφει αυτό που της δίνεις. Δεν παντρεύτηκα. Με τις σχέσεις αυτές όμως που προανέφερα - τις ας πούμε, ευκαιριακές - μεγιστοποιούσα το άγχος μου για τον ιό. Προκειμένου να μειώσω το άγχος, άρχισα να αυτοπεριορίζομαι. Το έργο ήταν δράμα και κωμωδία μαζί. Με διάφορα τεχνάσματα και δικαιολογίες, καθυστερούσα την, τρόπος του λέγειν, σεξουαλική ωρίμανση της σχέσης. Κρατούσα δηλαδή τα προκαταρκτικά όσο πιο πολύ μπορούσα. Ένα μήνα, δυο μήνες. Μια κλασική δικαιολογία (είχα πια πολλές) ήταν το ότι δεν πρόλαβα να πάρω προφυλακτικά από το φαρμακείο και ποτέ - έλεγα - δεν αγοράζω από το περίπτερο, γιατί εκτίθενται σε θερμοκρασίες. Όταν πια φτάναμε στο μη παρέκει, δηλαδή μου ΄λεγε η κοπέλα δεν με θέλεις, δεν σου αρέσω και τέτοια, όντως φρόντιζα να εξαφανίζομαι και πάλι με δεκάδες δικαιολογίες που προετοίμαζα σχολαστικά. Επαναλαμβάνω: δεν εμπιστευόμουν τις συντρόφους μου, γιατί ο ίδιος θεωρούσα τις σχέσεις ευκαιριακές. Ήμουν φοβικός. Ε, και, τι κέρδισα; Παπάρια! Φαύλος κύκλος. Και πάλι όλο κάτι γινόταν και πανικοβαλλόμουν. Ένα άγγιγμα εδώ, ένα άγγιγμα εκεί, ένα φιλί εδώ, πανικός εγώ. Μια φορά ήμουν με μια κοπέλα. Παίρνω το χέρι της και το οδηγώ απαλά στο μουνάκι της. Της άρεσε η κίνηση και άρχισε να χαϊδεύεται απαλά. Εγώ τη φιλούσα στα χείλια και στο πρόσωπο. Ξαφνικά παίρνει το χέρι της από κει και το φέρνει στα χείλια μου για να χαϊδέψει το στόμα μου. Απορώ πώς δεν λιποθύμησα! Τότε έκανα την πρώτη μου εξέταση. Μια άλλη φορά, ήμουν με μια κοπέλα μεγαλύτερη από μένα σε ηλικία. Κάποια στιγμή, η κοπέλα άρχισε να χαϊδεύεται από μόνη της. Την ενθάρρυνα και της άρεσε αυτό. Τα έδωσε όλα, sex show μιλάμε. Σε λίγο είχε φτάσει σε οργασμό. Όταν τελείωσε της ζήτησα ευγενικά να πλύνει τα χέρια της για να συνεχίσουμε. Τα κολπικά υγρά είναι το άγχος μου. Στον ύπνο μου με καταδιώκουν κολπικά υγρά. Τα θυμάμαι και γελάω. Έχω σηκώσει γκόμενες από το πουλί μου, που πήγαν να κάτσουν αιφνιδιαστικά (δικαιολογία το προφυλακτικό που λέγαμε, αλλά και με προφυλακτικό έχω σηκώσει). Το άκρο άωτο δηλαδή! Με κοίταζαν σαν χαζές - εγώ ήμουν ο ηλίθιος - ή μ' ένα παγωμένο χαμόγελο. Πολύ περισσότερες φορές, έχω σταματήσει την ακάποτη, στο πρώτο άγγιγμα των χειλιών. Απηύδησα πια, κουράστηκα, βαρέθηκα. Έχω δύο χρόνια να τον βάλω μέσα. Έχω πάνω από δέκα χρόνια να κάνω γλειφομούνι και το ίδιο διάστημα για ακάποτη. Στον αγοραίο έρωτα, παίζω στα μασατζίδικα για να χαλαρώνω κάπως με φραπέ και καλαμάκι σκεπαστό. Κι εκεί μου τυχαίνουν διάφορα. Μια φορά γρατζουνίστηκα στο μπάνιο, πάνω από το γόνατο. Η κοπέλα έκατσε με το αραχνούφαντο κυλοτάκι της ακριβώς επάνω στην γρατζουνιά για να μου κάνει καλύτερο μασάζ. Την επόμενη, πήρα τηλέφωνο την γραμμή ενημέρωσης για το aids και με καθησύχασαν. Έχω διαβάσει το the body δέκα φορές. Επαναλαμβάνω, θεωρητικά πάντα, όλο και κάτι επικίνδυνο θα τύχει κι ας φοράς δέκα καπότες. Γυμνά σώματα είναι αυτά. Εκτός αν μπούμε σε σακούλες. Άι σιχτίρ πια. Άι σιχτίρ. Τελευταία, μ' αυτά και μ΄αυτά, έχω αρχίσει να αντιπαθώ τρομερά τους γιατρούς. Εντάξει είναι εκτόνωση της φοβίας μου, αλλά θα ήθελα να βρίσω όλους τους γιατρούς του κόσμου. Τριάντα χρόνια πέρασαν ρε μαλάκες! Τριάντα χρόνια πέρασαν ρε μαλάκες! Μόνο να κυνηγάτε τις νοσοκόμες ξέρετε και να μας βάζετε χέρι που δεν προσέχουμε, με αυτό το σιχαμένο, αφ' υψηλού βλέμμα σας. Πού είναι η θεραπεία; Πού είναι το φιλί, πού είναι το χάδι ρε μαλάκες; Φιλί με καπότα, χάδι με καπότα. Ποιος θα μου δώσει πίσω τη ζωή μου ρε μαλάκες;;;;;
...Ρε φίλε ΧΑΛΑΡΩΣΕ...ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΕΣ τη ζωή σου...